ปลฺลาส : ป. ความผิดปกติ, ความเปลี่ยนแปลงไปในทางเสีย, การโกง
ปลฺโลม : ป., นป. ความปลอดภัย, ความมั่นคง
ปลาส : ป. ใบไม้; ความขึ้งเคียด, ความปองร้าย, การตีเสมอ
ปลาสี : ค. มีความปองร้าย
ปวฑฺฒน : นป. ความเจริญ, ความงอกงาม
ปวตฺตน : นป. ความเป็นไป, การดำเนินไป, การเคลื่อนไป, การเป็นไป, การดำรงอยู่
ปวตฺติ : อิต. ความเป็นไป, เรื่องราว, ข่าว
ปวาหิตตฺต : นป. ความเป็นแห่งสิ่งซึ่งถูกนำไป, การถูกนำไป, การฝัดออก
ปวิตกฺก : ป. ความตรึก, ความนึกคิด
ปวิเวก : ป., ปวิเวกตา อิต. ความสงบสงัด, การแยกออกจากหมู่อยู่แต่ผู้เดียว
ปวิเวกิย : ค. อันเกี่ยวเนื่องด้วยความสงบ
ปวุตฺติ : ค. การเกิดขึ้น, ความเป็นไป, เหตุการณ์, โชคชะตา
ปสงฺค : ค. ความเกี่ยวข้อง, ความยึดมั่น, ความติดแน่น; เหตุการณ์, โอกาส
ปสนฺนตา : อิต. ความเป็นของผ่องใส, ความบริสุทธิ์
ปสร : ป., ปสรณ นป. ความซ่านไป (ในอารมณ์ต่างๆ ), การแผ่ออก, การเหยียดออก
ปสฺสทฺธตา, ปสฺสทฺธิ : อิต. ความสงบ, ความระงับ, ความเงียบ
ปสฺสมฺภนา : อิต. ความสงบ, ความระงับ
ปสาท : ป., นป. ความผ่องใส, ความเบิกบาน, ความบริสุทธิ์, ความยินดี, ความพอใจ, จิตที่มีความสุขผ่องแผ้ว, ศรัทธา, ความสงบระงับ; ประสาท เช่น “ประสาทตา” เป็นต้น
ปสิทฺธิ : อิต. ความสำเร็จ, ความปรากฏ, ความชำนาญ
ปสีทน : นป., ปสีทนา อิต. ความเลื่อมใส, ความศรัทธา, ความยินดี, ความสะอาดความบริสุทธิ์
ปหสนา : อิต. ความร่าเริง, ความยินดี
ปหูตชิวฺหตา : อิต. ความเป็นผู้มีลิ้นใหญ่
ปฬิพุชฺฌน : นป. ความสกปรก
ปฬิโพธ : ป. ความกังวล; อุปสรรค, สิ่งขัดขวาง
ปาขณฺฑ : ป. คนมิจฉาทิฏฐิ, คนมีความเห็นผิด
ปาคพฺภิย : นป. ความอวดดี, ความหน้าด้าน, ความคะนอง
ปาคุญฺญตา : อิต. ความชำนาญ, ความฉลาด
ปาฏว : ป., นป. ความฉลาด, ความชำนาญ
ปาฏวิก : ค. ผู้ความฉลาด, ผู้ชำนาญ, ผู้เฉียบแหลม
ปาฏิกุลฺย : นป., ปาฏิกฺกุลฺยตา อิต. ความปฏิกูล, ความสกปรกน่าเกลียด
ปาฏิหาริ, ปาฏิหาริก, ปาฏิหาริย, ปาฏิหีร, ปาฏิเหร : นป. ปาฏิหาริย์, ความมหัศจรรย์, ปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาด
ปาฏุกมฺยตา : อิต. ความปรารถนาที่จะดื่ม
ปาตพฺยตา : อิต. การตก, ความเป็นของควรแก่การตก
ปาตุกมฺยตา : อิต. ความเป็นผู้ใคร่หรือปรารถนาเพื่อจะดื่ม
ปาป : ๑. นป. ความชั่ว, ความเลวทราม, ความไม่ดี;
๒. ค. ชั่ว, ร้าย, ไม่ดี, เป็นบาป
ปาปทสฺสน : นป. ความเห็นอันชั่วร้าย, มิจฉาทิฐิ
ปาปธมฺม : ๑. ป. ความชั่ว, นิสัยชั่ว;
๒. ค. ผู้มีใจชั่ว, ผู้มีนิสัยชั่ว
ปาปภีรุตา : อิต. ความสะดุ้งกลัวต่อบาป
ปาปมิตฺตตา : อิต. ความเป็นผู้มีมิตรชั่ว, ความเป็นผู้มีคนชั่วเป็นมิตร
ปาปริกฺขย : ป. ความเสื่อมสิ้นแห่งบาป
ปาปสงฺกปฺป : ป. ความดำริชั่ว, ความคิดเลว
ปาปสีล : ค. มีความชั่วเป็นปกติ, มีใจชั่วเป็นนิสัย
ปาปสุปิน : นป. ความฝันชั่ว, การฝันร้าย
ปาปิจฺฉ : ค. มีความปรารถนาลามก, มีความอยากอันชั่วร้าย
ปามุชฺช : นป. ความปราโมทย์, ความยินดี, ความพอใจ, ความร่าเริง
ปาย : ๑. ป. ความเจริญ ;
๒. ค. มาก
ปารตฺถิก : ค. ผู้มีความต้องการจะข้ามฝั่ง
ปารมิตา, ปารมี : อิต. บารมี, คุณความดีที่เคยสั่งสมมา, ความสูงส่งแห่งบุญ
ปาราชิก : ๑. ป. อาบัติที่ทำให้ผู้ต้องขาดจากความเป็นภิกษุ;
๒. ค. ผู้แพ้, ผู้ล่วงละเมิดสิกขาบทสำคัญของภิกษุ
ปาริชุญฺญ : นป. ความเสื่อม, ความทรุดโทรม, ความสูญเสีย