อุปาหาร : ป. การนำเข้ามา, การเพิ่มเข้ามา
กุณปาท กุณปาทก : (วิ.) ผู้กินซากศพ. กุณ ป ปุพฺโพ, อทฺ ภกฺขเณ, โณ. ศัพท์หลัง ก สกัด.
อาปาทก : ๑. ป. ผู้ดูแลเด็ก, คนเลี้ยงเด็ก ;
๒. ค. ผลิตขึ้น, ก่อให้เกิดขึ้น, นำไปสู่
อตปฺปา : (อิต.) เทวดาชั้นอตัปปะ
กตปาปกมฺม : (วิ.) ผู้มีกรรมอันเป็นบาปอัน ทำแล้ว, ผู้มีกรรมคือบาปอันทำแล้ว.
กตุปาสน : ค. ผู้ชำนาญในการยิงลูกศร, นายขมังธนู
กปฺปาตีต : ค. ผู้ล่วงกัป (พระอรหันต์)
กปฺปาสมย : ค. ผู้สำเร็จด้วยฝ้าย, ทำด้วยฝ้าย
กปฺปาสอฏฐิ : นป. เมล็ดฝ้าย
กปฺปาสี : อิต. ต้นฝ้าย
กสปาติ, - ปาตี : อิต. ถาดหรือภาชนะสัมฤทธิ์
กายปาคุญฺญตา : อิต. ความคล่องแคล่วของกาย, ความคล่องแคล่วแห่งกองเวทนา, สัญญาและสังขาร
กายปาคุญฺญ ตา : (อิต.) ความคล่องแคล่วแห่งกาย, ความแคล่วคล่องแห่งกาย. ตา ปัจ. สกัด. กายปุญฺฉน
กุฏณฺฑปาทก : (ปุ.) คนเท้าปุก.
เกทารปาลิ : (อิต.) เส้นเขตนา.
คพฺภปาตน : นป. การตกไปแห่งครรภ์, การแท้งลูก
จตุปฺปาทก, - ทิก : ค. (คาถา) มีสี่บาท
จตุปาริสุทฺธิสีล : (นปุ.) ศีลอันภิกษุพึงให้เต็ม ด้วยเป็นศีลยังผู้ปฏิบัติให้บริสุทธิ์มี องค์สี่, ศีลยังภิกษุผู้ปฏิบัติให้บริสุทธิ์มีองค์สี่ ( มีสี่ข้อ ).
จิตฺตุปาหน : นป. รองเท้าอันวิจิตร, รองเท้ามีสีกาววาว
จิตปาตลี : (ปุ.) แคฝอย.
ฉินฺนวาสนาปารุปน : (วิ.) ผู้มีผ้าสำหรับนุ่งและ ผ้าสำหรับห่มอันขาดแล้ว.
เฉกปาปก : (ปุ.) คุณและโทษ, ความดีและ ความชั่ว.
เฉทนกปาจิตฺติยา : (อิต.) เฉทนกปาจิตตีย์ ชื่ออาบัติปาจิตตีย์ ที่ต้องให้ตัดของที่ทำ เกินกำหนด (ประมาณ) ออกเสียก่อนจึง แสดงอาบัติตก คือจึงจะพ้นจากอาบัติ.
เฉปฺปา : อิต. หาง
ชนปาโมกฺข : ค. ผู้เป็นประธานหรือหัวหน้าของกลุ่มชน
ชปฺปา : (อิต.) ความปรารถนา, ความเหนี่ยรั้ง.
ชปฺปา, ชปฺปนา : อิต. ความโลภ, ความอยากได้, ความหิว; การพูดเพื่อให้ได้มา
ฐปาเปติ : ก. ให้ตั้งไว้, ให้วางไว้,ให้หยุด
ตสฺสปาปิยสิกากมฺม : (นปุ.) กรรมอันสงฆ์ พึงทำแก่ภิกษุรูปนั้นผู้เป็นบาป (ปกปิด ความประพฤติชั่วของตนด้วยการพูดเท็จ).
ติกปาจิตฺติย : (นปุ. อิต.) ติกปาจิตตีย์ คือ ปาจิตตีย์ ๓ ตัว ในสิกขาบทเดียวกัน คือ ขอจีวรจากบุคคลมิใช่ญาติ ๑ บุคคลนั้น มิได้ปวารณาไว้ ๑ ขอในสมัยที่มิได้ ทรงอนุญาตไว้ ๑ ดูสิกขาบทที่ ๖ แห่ง จีวรวรรค.
ติโรปาการ : (นปุ.) ภายนอกแห่งกำแพง, ภายนอกกำแพง, นอกกำแพง.
ถนปา : (อิต.) เด็กหญิงผู้ดื่มซึ่งน้ำอันเกิดจาก นม, ฯลฯ, ทาริกา.
ทฺวิปาทก : ค. ซึ่งมีสองเท้า
ทฬฺหปาการ : ค. ปราการมั่นคง, มีกำแพงแข็งแรง
ทิสาปาโมกฺข : ค. (อาจารย์) ผู้เป็นใหญ่ในทิศ, ผู้มีชื่อเสียงโด่งดังทั่วทุกทิศ
ธูมปานาวรรณ : (นปุ.) ซองบุหรี่.
นทีปารา : (อิต.) อันคร่อมซึ่งแม่น้ำ.
นิปฺปาเทติ : ก. ให้สำเร็จ
นิปาตก : ค. ซึ่งแบ่งออกเป็นตอนๆ
นิปาตน : (นปุ.) การตกไปโดยไม่เหลือ, ฯลฯ, ความไม่เปลี่ยนแปลง.
นิปาเตติ : ก. ให้ตก, ให้ล้ม, ให้หล่น
นิวตฺถปารุปนมตฺต : (วิ.) สักว่าผ้าอันบุคคล นุ่งแล้วและผ้าสำหรับห่ม. เป็น สัม. กัม. มี ส. ทวัน. เป็นท้อง.
ป : อ. ทั่ว
ปฏิปาเทติ : ก. ให้สำเร็จ, บันดาล, มอบให้, จัดแจง, จัดหาให้
ปฏุปฺปาทน : นป. การลบ (ทางคณิตศาสตร์)
ปณิปาติก : ค. อ่อนน้อม, ถ่อมตน, ภักดี
ปทปาริปูรี : อิต. คำที่ยังบทให้เต็ม, คำเสริมบท, ได้แก่ปทปูรณะ
ปยิรุปาสน : นป., - สนา อิต. การเข้าไปนั่งใกล้, การเข้าไปคอยรับใช้, การคบหา, การเคารพนับถือ, การบูชา
ปยิรุปาสิก : ค. ผู้เข้าไปนั่งใกล้, ผู้คอยรับใช้, ผู้คบหา, ผู้บูชา
ปยิรุปาสิต : กิต. (อันเขา) เข้าไปนั่งใกล้แล้ว, ปรนนิบัติแล้ว, เคารพบูชาแล้ว