พุทฺธธมฺม : ป. ธรรมของพระพุทธเจ้า, คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
พุทฺธปญฺห : ป. ปัญหาที่เกี่ยวกับพระพุทธมนต์ ซึ่งพระสารีบุตรถามปริพพาชิกา ชื่อกุณฑลเกสี
พุทฺธปุตฺต : ป. บุตรของพระพุทธเจ้า; อริยสาวก
พุทฺธสุขุมาล : ป. พระพุทธเจ้าผู้ละเอียดอ่อน, ผู้มีเชื้อชาติดี, ผู้ละเมียดละไม
พุทฺธานุภาว : ป. พุทธานุภาพ, อานุภาพของพระพุทธเจ้า
พุนฺทิ : ป. ร่างกาย
เพลุว : ป. มะตูม, ต้นมะตูม
เพลุวปกฺก : ป. ผลมะตูมสุก
เพลุวลฏฺฐิ : ป. ต้นมะตูมอ่อน
โพธิปาทป : ป. ต้นโพธิ
ภงฺคกฺขณ : ป. ขณะหรือเวลาที่สลายไป
ภตฺตการ : ป. คนทำอาหาร, พ่อครัว
ภตฺตวิสฺสคฺค : ป. การแจกจ่ายอาหาร
ภลฺลาตก : ป. ไม้รกฟ้า
ภาชก : ป. ผู้แบ่ง, ผู้แจก
ภาณวาร : ป. ข้อธรรมที่จัดไว้สำหรับสวด, หมวดหนึ่งมี ๘,๐๐๐ อักษร
ภาติก, ภาตุ : ป. พี่ชาย, น้องชาย
ภานุ : ป. แสงสว่าง, พระอาทิตย์
ภารหาร : ป. ผู้แบกภาระ, ผู้นำไปซึ่งภาระ
ภาวนานุโยค : ป. การตามประกอบภาวนา
ภาสปกฺขี : ป. นกแซงแซว, นกกระไน
ภิกฺขก : ป. ผู้ขอ
ภิกฺขาหาร : ป. อาหารที่ได้มาจากการขอ
ภิกฺขุภาว : ป. ความเป็นภิกษุ
ภิงฺการ, ภิงฺคาร : ป. เต้าน้ำ, เหยือกน้ำ
ภิตฺติปาท : ป. เชิงฝา
ภินฺทิวาฬ : ป. หอก
ภิสกฺก : ป. แพทย์, หมอยา
ภุญฺชก : ป. ผู้กิน
ภูตกาย : ป. ร่างกายที่เป็นแล้ว, ร่างกาย
ภูตคาห : ป. ที่อยู่ของปีศาจ
ภูตวาที : ป. ผู้พูดจริง
ภูนาถ : ป. พระเจ้าแผ่นดิน
ภูปาล : ป. ผู้รักษาแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน
ภูมิปฺปเทส : ป. ภูมิภาค, ส่วนแห่งภาคพื้น
เภณฺฑิวาล : ป. หอกซัด
เภณฺฑุ, เภณฺฑุก : ป. ลูกกลมๆ สำหรับเล่น
เภริวาทก : ป. คนตีกลอง
โภคกฺขนฺธ : ป. กองสมบัติ
โภคคาม : ป. บ้านส่วย
โภคมท : ป. ความเมาในสมบัติ
มกฺกฎ : ป. ลิง
มกฺกฎก : ป. แมงมุม