วิสโยค : ป. การแยกจากกัน
วิสวาท : ป. การหลอกลวง, การพูดปด
วิสฺสมฺภ : ป. การคุ้นเคย
วิสฺสาส : ป. ความคุ้นเคย
วิสาท : ป. ความเศร้าใจ, ความสลดใจ, ความตกต่ำ
วิเสสาธิคม : ป. การบรรลุธรรมวิเศษ
วิหค : ป. ผู้ไปในอากาศ; นก
วิหงฺคม : ป. วิหค
วิหาร : ป. ที่อยู่, วิหาร
วีณาวาที : ป. คนดีดพิณ
วีติกฺกม : ป. การก้าวล่วง
วีหิ : ป. ข้าวเปลือก
วุส : ป. โคผู้
วูปสม : ป. ความเข้าไปสงบ
เวค : ป. ความเร็ว, กำลัง
เวชฺช : ป. ผู้รู้; หมอ
เวชยนฺต : ป. ชื่อวิมานหรือรถของพระอินทร์
เวณ : ป. ช่างจักสาน
เวณวิก : ป. คนเป่าปี่
เวณิก : ป. คนดีดพิณ
เวณุ : ป. ไม้ไผ่
เวตนิก : ป. คนรับสินจ้าง
เวตส : ป. ไม้อโศก
เวตาลิก : ป. คนนั่งยามตีทุ่งโมง
เวท : ป. ความรู้
เวทคู : ป. ผู้ถึงเวท, ผู้บรรลุความรู้
เวธ : ป. การเจาะ, การแทง
เวธี : ป. ผู้ยิง, ผู้เจาะ
เวปจิตฺติ : ป. ชื่ออสูรตนหนึ่ง
เวภาร : ป. ชื่อภูเขา
เวม : ป. กระสวย, เครื่องทอผ้า
เวยฺยาวจฺจกร : ป. ผู้ทำการขวนขวายช่วยเหลือ
เวยฺยาวฏิก : ป. ผู้รับใช้
เวลาติกฺกม : ป. การล่วงเวลา
เวส : ป. เครื่องแต่งตัว, เพศ เช่น เพศหญิง, เพศชาย
เวสฺม : ป. การอยู่อาศัย; ที่อยู่
เวสฺส : ป. แพศย์, วรรณพราหมณ์พวกหนึ่ง, พ่อค้า
เวสฺสวณ : ป. ท้าวเวสสุวัณหรือท้าวกุเวร
เวสาข : ป. ชื่อเดือน ๖
เวสายี : ป. ชื่อพญายม
เวหายส, เวหาส : ป. อากาศ, ฟ้า
สกฺก : ป. ศากยวงศ์, พระอินทร์
สกฺกาย : ป. กายของตน
สกฺการ : ป. การเคารพนับถือ, เครื่องบูชา
สกฺขี : ป. พยานเห็นกับตา, สักขีพยาน
สกฏภาร : ป. ของบรรทุกเกวียน
สกฏมคฺค : ป. ทางเกวียน
สกทาคามี : ป. ผู้จะมาเกิดอีกคราวเดียว - หมายถึงพระอริยบุคคล
สกฺยมุนิ : ป. พระพุทธเจ้า
สกวาที : ป. ผู้กล่าวถ้อยคำฝ่ายตน