ปทกฺขิณคฺคาหิตา : อิต. ความเป็นผู้ถือเอาโดยเบื้องขวา, ความรับเอาโดยความเคารพ, ความฉลาด, ความชำนาญ
ปทกฺขิณคฺคาหี : ค. ผู้ถือเอาโดยเบื้องขวา, ผู้รับเอาด้วยความเคารพ, ผู้เรียนรู้ได้รวดเร็ว
ปทกฺขิณา : อิต. ประทักษิณ, การเวียนขวา, การเดินเวียนรอบโดยหันเบื้องขวาเข้าหาปูชนียบุคคลหรือปูชนียวัตถุเพื่อเป็นการแสดงความเคารพ
ปทกุสล : ค. ผู้ฉลาดในการสังเกตรอยเท้า, ผู้ฉลาดดูรอยเท้า, ผู้ชำนาญในการตามรอย
ปทรสญฺจิต : ค. ที่เขาปูไว้ด้วยแผ่นกระดาน, ซึ่งปูพื้นไว้แล้ว
ปทรสมาจาร : ค. ผู้มีความประพฤติทราม, ผู้มีมรรยาทหยาบคาย, ผู้ดื้อดึง
ปทรสิลา : อิต. ศิลาเรียบ, แผ่นหินที่ใช้ปูพื้นสำหรับเดิน
ปทวาร : (ปุ.) วาระแห่งเท้า, ระยะแห่งเท้า, ระยะก้าวเท้า, ชั่วก้าวเท้า ( ก้าวย่าง ).
ปทวิกฺเขปน : (นปุ.) การย่างไปซึ่งเท้า, การก้าวไปซึ่งเท้า, การย่างเท้าไป, การก้าวเท้าไป .
ปทวิเขป ปทวิกฺเขป : (ปุ.) การย่างไปซึ่งเท้า, การก้าวไปซึ่งเท้า, การย่างเท้าไป, การก้าวเท้าไป .
ปทานุกฺกม : (วิ.) การก้าวไปตามซึ่งบท, ลำดับแห่งบท, ปทานุกรม ชื่อตำราแปลศัพท์เรียงตามลำดับแห่งบท ( อักษร ).
ปทานุปท : (วิ.) มีรอยเท้าใหญ่และรอยเท้าเล็ก.
ปทานุปท : อ. ตามรอยเท้า, ตามติดไป
ปทานุปทิก : อ. ผู้เดินตามรอยเท้า, ผู้ติดตามไป
ปทานุปุพฺพตา : อิต. ความที่บทเรียงต่อกันไปตามลำดับ, การเรียงลำดับคำ
ปทารณ : นป. เครื่องทำลาย, การทำลาย, การทำให้แตกออก
ปทาลตา : อิต. เครือดิน, ไม้เถามีลักษณะคล้ายผักบุ้งหรือแพงพวย
ปทาลน : นป. การทำลาย, การทำให้แตก, การทำให้พัง
ปทาลิต : กิต. (อันเขา) ทำลายแล้ว, ทำให้แตกแล้ว
ปทาลิตตฺต : นป. ความเป็นสิ่งที่ถูกทำลายแล้ว
ปทาเลติ : ก. ทำลาย, พัง, ทำให้แตก, ทลาย
ปทิตฺต : ค. ซึ่งไฟติดทั่วแล้ว, ซึ่งลุกโพลง
ปทิปฺปติ : ก. ติดไฟทั่ว, โพลง, ลุกโพลง
ปทีเปติ : ก. ส่อง, ส่งแสง, จุด (ประทีป), แสดง, อธิบาย, ชี้ชัด
ปทียติ : ก. (อันเขา) ให้คืน, ยกให้, มอบให้
ปทุฏ : (วิ.) ชั่ว, ชั่วช้า, เลว, เลวทราม.
ปทุฏฺฐ : ค. อันโทษประทุษร้ายแล้ว, เสีย, ดุร้าย, เลวทราม
ปทุพฺภติ : ก. ประทุษร้าย, คิดทำร้าย, ทำร้าย
ปทุสฺสติ : ก. ประทุษร้าย; ทำร้าย, ทำผิดต่อ, เสียหาย
ปทุสฺสน : (นปุ.) การประทุษร้าย, ความประ ทุษร้าย.ปปุพฺโพ, ทุสฺโทสเน ยุ, สฺสํโยโค
ปทูสิต : กิต. (อันเขา) ประทุษร้ายแล้ว, ทำร้ายแล้ว, ทำลายแล้ว, ทำให้เสียหายแล้ว
ปทูเสติ : ก. ประทุษร้าย, ทำร้าย, ทำลาย, ทำให้เสียหาย
ปเทสการี : ค. ผู้ทำสำเร็จเพียงบางส่วนคือ ผู้ได้สำเร็จอริยผล ๓ เบื้องต้นและอรหัตตมรรค
ปเทสญาณ : นป. ความรู้ในธรรมเพียงบางส่วน, ความรู้ที่มีขอบเขตจำกัด
ปเทสรชฺช : นป. ความเป็นพระราชาในประเทศ, ความเป็นใหญ่ในถิ่น, ความเป็นเจ้าประเทศราช
ปเทสลกฺขณ : นป. ลักษณะที่ปรากฏแต่เพียงบางส่วน, หมายถึงลักษณะของพระโพธิสัตว์ที่มีอยู่แต่เพียงบางประการ
ปเทสวสฺสี : ค. (ฝน) ซึ่งตกในที่บางส่วน, (บุคคล) ผู้เป็นดุจฝนตกเฉพาะที่บางส่วน คือให้ทานแก่คนไม่ทั่วหน้า
ปเทสิก : ค. ซึ่งมีในประเทศ, ซึ่งมีในบางถิ่น, ซึ่งเป็นบางส่วน
ปโทสิก : ค. ซึ่งประกอบด้วยโทษ, ซึ่งเสียหาย, ซึ่งเป็นความผิด
ปโทสี : ค. ซึ่งประทุษร้าย, ซึ่งทำร้าย, ซึ่งทำให้เสียหาย
ปธาริต : กิต. (อันเขา) ทรงนำไว้แล้ว; (อันเขา) นุ่งห่มแล้ว
ปธูปาติ : ก. พ่นควัน, บังหวนควัน
ปธูปิต : กิต. (อันเขา) พ่นควันแล้ว, บังหวนควันแล้ว
ปปฏิกา : อิต. เปลือกไม้, สะเก็ด, ชิ้น, เศษ, หน่อ
ปปาต : (วิ.) ชัน, ลึก.
ปปาตี : ค. ซึ่งบินโผขึ้น, ร่อนขึ้น, บินไป
ปปียน : ค. ซึ่งเป็นของดื่มได้, ซึ่งเป็นของสำหรับดื่ม
ปปีฬิต : ค. ซึ่งถูกบีบคั้น, ซึ่งถูกบดขยี้, ซึ่งถูกครูดสี, สึกหรอ
ปปุปฺผก : (นปุ.) ที่เป็นที่บานไสว, เตภูมิ- กวัฏฏะเป็นที่เบิกบาน, ลูกธนูที่มีดอกไม้ ใส่ปลาย, ลูกดอก.
ปปูรณ : (นปุ.) การทำให้เต็ม, การรีดนม.