ถาวร : (วิ.) ตั้งอยู่, ตั้งมั่น, มั่นคง, คงที่, ยั่งยืน, ไม่เคลื่อนไหว. ถา คตินิวฺติยํ, วโร.
กูฏฏฐ : ค. สม่ำเสมอ, เนืองนิจ, แน่นอน, ถาวร, มั่นคง, ไม่หวั่นไหว, ตั้งตรง
นิริญฺชน : ค. อันไม่เคลื่อนไหว, อันไม่หวั่นไหว, คงทน, คงที่
อกุปฺป : ค. ไม่กำเริบ, ไม่หวั่นไหว, ถาวร
อจฺจนฺต : (วิ.) จริงๆ, โดยแท้, โดยส่วนเดียว, ล่วงส่วน, ยิ่ง, ยิ่งนัก, เนื่องกัน, ถาวร, มั่นคง, สุดท้าย, มากมาย, ล่วงละเมิด.
อาเนชฺช, - เนญฺช, - นญฺช, - ณญฺช : ค. ไม่หวั่นไหว, ไม่เอนเอียง, ถาวร, มั่นคง
ชนปทตฺถาวริย : นป. ความถาวรหรือมั่นคงแห่งชนบท
ถวิร : ค. ถาวร, มั่นคง, แข็งแรง, แก่
ถาวริย : นป. ความถาวร, ความมั่นคง, ความทนทาน
ถิรตา : อิต. ความมั่นคง, ความไม่หวั่นไหว, ความคงทน
ธุวเสตุ : ป. สะพานประจำ, สะพานถาวร (ซึ่งยื่นไปยังแม่น้ำลำคลอง ฯลฯ เช่น สะพานท่าน้ำหรือท่าเรือ)
นิจฺจตา : อิต. ความเป็นของเที่ยง, ความเป็นของแท้, ความเป็นของยั่งยืน, ความถาวร
อกุปฺปตา : อิต. ความไม่กำเริบ, ความไม่หวั่นไหว, ความถาวร
อทฺธุว : ค. ไม่ถาวร, ไม่ยั่งยืน
อวฏฺฐิตตา : อิต. ความมั่นคง, ความยั่งยืน, ความถาวร