ปสูต : ค. ซึ่งผลิตขึ้น; เกิดขึ้น, คลอด
วิชายติ : ก. คลอด
กมฺมชวาต กมฺมชฺชวาต : (ปุ.) ลมเกิดแล้วแต่ กรรม ลมอันเกิดแต่กรรม, ลมเกิดแต่ กรรม, ลมเบ่ง, กัมมชวาต กัมมัชชวาต กรรมัชวาต (ลมเกิดในครรภ์เวลาคลอด บุตร). ส. กรฺมชวาต.
คพฺภวุฏฐาน : นป. การคลอดบุตร
คพฺภวุฏฺฐาน : (นปุ.) การออกแห่งสัตว์ผู้เกิดใน ท้อง, การออกแห่งสัตว์ผู้เกิดในครรภ์, การคลอดลูก.
คพฺโภจน : (นปุ.) การคลอดบุตร, การคลอดลูก. คพฺภ+มุจน ลบ ม แปลง อุ เป็น โอ.
ครุคพฺภา : (อิต.) หญิงมีครรภ์หนัก, หญิงมี ครรภ์แก่ (ท้องแก่ใกล้คลอด). วิ. ครุ คพฺโภ เอติสฺสาติ ครุคพฺภา.
ชาตาปจฺจา : อิต. หญิงคลอดลูก
ติโรคุจฺฉิคต : ค. ผู้อยู่ภายนอกท้อง, ผู้คลอดแล้ว
ทารก : (ปุ.) เด็ก, เด็กชาย, ทารก คือเด็กที่ ยังไม่เดียงสา เด็กแบเบาะ มติทาง ศาสนาว่าเด็กตั้งแต่คลอดถึง ๖ ขวบ. วิ. ทรติ กีฬวเสน ภูมี วิลิขตีติ ทารโก. ทรฺ วิทารเณ, ณวุ. ส. ทารก.
ปรปุฏฺ : (ปุ.) นกกระเหว่า ชื่อนกผู้อันนกกา ฟักจนคลอดจากไข่เลี้ยงไว้ ( ระยะที่ยังบิน ออกไปไม่ได้ ). วิ. ปเรน วิชาติเยนกาเกน โปสิโตติ ปรปุฏฺโฐ. ปรปุพฺโพ, ปุสฺโปสเน, โต. แปลง ต เป็น ฏฺฐ ลบที่สุดธาตุ.
ปสูตา : อิต. หญิงผู้คลอดลูก
ปสูติ : อิต. การประสูติ, การคลอด
ปสูติฆร : นป. เรือนเป็นที่คลอด, สถานผดุงครรภ์
วิชาตา : อิต. คลอดแล้ว
วิชายน : นป. การคลอด
วิชายินี : อิต. ผู้คลอด
สูติ : (อิต.) การคลอด, การเกิด, กำเนิด, ประสูติ. สู ปาณคพฺภวิโมจเน. ส. สูติ.
สูติฆร : นป. เรือนคลอด
อวิชาต : ค. ไม่ได้คลอด, ไม่เคยมีลูก
อาวี : อิต. ความเจ็บปวดในการคลอดบุตร
อุฏฺฐาน : (นปุ.) การลุกขึ้น, การตั้งขึ้น, การลุกรับ, การออดก (จากครรภ์), การคลอด ลูก, ความขยัน, ฯลฯ. ความเพียรเป็นเครื่อง ลุกขึ้น. อุปุพฺโพ, ฐาคตินิวุตฺติยํ, ยุ, ฏฺสํ โยโค. ส. อุตฺถาน.
อุปวิชญฺญา : อิต. หญิงจวนจะคลอดบุตร