ฆาเตตาย : (วิ.) ควรฆ่า วิ. ฆาเตตุ อรหตีติ ฆาเตตาโย. อาย หรือ ราย ปัจ. ลบ ตุ.
ฆาเตติ : ก. ฆ่า, ประหาร, ทำลาย, ปล้น
ฆาเสสน : นป., ฆาเสสนา อิต. การแสวงหาอาหาร
ฆายติ : ก. ดม; สูด (กลิ่น)
ฆาวก : (ปุ.) คนผู้ประกาศ, คนผู้ป่าวร้อง, คน ผู้โฆษณา. ฆุ สทฺเท, ณฺวุ.
ฆาสหารก : ค. คนนำอาหารมา, คนหาบหญ้า
อุปฆาเตติ : ก. ฆ่า, ประหาร
ฆ : (ปุ.) คันไถ, คู่แห่งคันไถ, ระฆัง, ระฆัง ใหญ่. ฆธาตุ อสหเณ อขนฺติยํ วา, อ.
ทีฆายุ, - ฆายุก, - ฆาวุ : ค. ผู้มีอายุยืน
อุคฺฆาเตติ : ก. ทำให้กระเทือน, กระทบ, ตี, ประหาร
ฆาน : (นปุ.) จมูก วิ. ฆายติ คนฺโธปาทานํ กโรตีติ ฆานํ. ฆายนฺติ อเนนาติ วา ฆานํ. ฆา คนฺโธปาทาเน, ยุ.
ฆายน : (นปุ.) การดม, การสูดดม, การสูดกลิ่น, การจูบ. ฆา ธาตุ ย ปัจ. ประจำหมวด ธาตุ ยุ ปัจ.
พฺยคฺฆ : (ปุ.) เสือ, เสือลาย, เสือโคร่ง, ปีขาล. วิ. วีนํ หนฺตฺวา อาฆายตีติ วฺยคฺโฆ พฺยคฺโฆ วา. ฆา คนฺโธปาทาเน, โณ.
กุณฺฐ : (วิ.) เกียจคร้าน, เฉื่อยชา, เงื่องหงอย, ร่อย, เหี้ยน, กระจอก (เขยก), เขยก. กุฐิ อาลสิยคติปฏิฆาเตสุ, อ.
ฆาต : (ปุ.) การฆ่า, ฯลฯ. หนฺ หึสายํ, โณ. ยุ, หนสฺส ฆาโต วิ. ฆาตนํ ฆาโต. ฆาตนํ ฆาตนํ.
ฆาตน : (นปุ.) การฆ่า, ฯลฯ. หนฺ หึสายํ, โณ. ยุ, หนสฺส ฆาโต วิ. ฆาตนํ ฆาโต. ฆาตนํ ฆาตนํ.
โฆฏก : (ปุ.) ม้ากระจอก, ม้าวิ่งไม่เรียบ. ฆุฏฺ ปฏิฆาเต, ณวุ.
ธก ธงฺก : (ปุ.) นกกา, นกยาง. ธกฺ ธํกฺ โฆรวาสิเต, อ. นกเหยี่ยว, ธกฺ ธกํ ปริฆาเต, อ.
นาเสติ : ก. ฆ่า, ประหาร, ทำลาย, ทำให้ฉิบหาย, ขับไล่
นิหนติ : ก. ฆ่า, ทำลาย
ปมาเรติ : ก. ให้ตาย, ทุบให้ตาย, ฆ่า, ทำร้าย, ทำอันตราย
ปริฆาต : (วิ.) ฆ่า, ประหาร, กำจัด, เบียดเบียน.
ปริปาเตติ : ก. โจมตี; ล้มลง; ฆ่า; เสื่อม
ปาเตติ : ก. ทำให้ตกไป, ฆ่า, ทำลาย
พฺยาธิฆาตก : (ปุ.) ราชพฤกษ์, ต้นราชพฤกษ์. วิ. วฺยาธึ หนฺตีติ วฺยาธิฆาตโก พยาธิฆาตโก วา. หนฺ หึสายํ, ณฺวุ. หนสฺส ฆาโต.
วเธติ : ก. ฆ่า
โสถฆาตี โสผฆาตี : (อิต.) ผักโหม, ผักหัวแหวน. วิ. โสถํ โสผํ วา หนฺตีติ โสถฆาตี โสผฆาตึ วา. หนฺ หึสายํ, อ, หนสฺส ฆาโต, อิตถิยํ อี.
หนติ : ก. ฆ่า
หนน : (วิ.) กำจัด, เบียดเบียน, ฆ่า, ตี, ประหาร, กระทบ.
อติปาเตติ : ก. ๑. ทำชีวิตให้ตกไป, ฆ่า;
๒. ยิง (ศร)
อภิชฺฌาวิสมโลภ : (ปุ.) ความโลภมีส่วนเสมอไปปราศแล้วด้วยความเพ่งเล็ง, ความโลภมีส่วนเสมอไปปราศแล้วด้วยสามารถแห่งความเพ่งเล็งหมายความว่า อยากได้ไม่เลือกทางอาจปล้น ฆ่า ชิงทรัพย์ ฯลฯขอให้ได้เป็นเอาทั้งนั้น.
อวรุทธ : (วิ.) ขับไล่.อวปุพฺโพ, รุธฺปฏิฆาเต, โต.
อาหนติ : ก. ฆ่า, เบียดเบียน, ตี, จด, ถึง, ไปถึง
อุทพฺภติ : ก. ฆ่า, ทำลาย
อุปฆาต : (ปุ.) การเข้าไปกระทบ, การเข้าไป ทำร้าย, การเข้าไปเบียดเบียน, การเข้าไป ฆ่า, วิ. อุปหนตีติ อุปฆาโต. อุปปุพฺโพ, หนฺ หีสายํ, โณ, หนสฺส ฆาโต. แปลง ต เป็น ฏ เป็น อุปฆาฏ บ้าง.
อุโปคฺฆาต : (ปุ.) อุทาหรณ์, ตัวอย่าง. วิ. อุโปคฺฆเตอเนนาติอุโปคฺฆาโต. อุปปุพฺโพ, หนฺ ปฏิปาทเน, อ, หนสฺส ฆาโต.
อุพฺพธติ : ก. ฆ่า, ทำลาย, สังหาร
ฆโตท : (ปุ.) ฆโตทะ ชื่อทะเลอย่างที่ ๔ ใน ๗ อย่าง ดู ขีรณฺณว.
ฆโนปล : (นปุ.) ลูกเห็บ คือเม็ดน้ำแข็งที่ตกลง มาจากอากาศเมื่อฝนตก วิ. ฆนโต ฆนกาเล วา สญฺชาติ อุปสํ สิลา ฆโนปล.
ฆรณี : (อิต.) หญิงแม่เรือน, แม่เจ้าเรือน,ภริยา. วิ. ฆรํ เนตีติ ฆรณี. ฆรปุพฺโพ นี นเย, อ. นสฺส ณตฺตํ.
ฆรพนฺธน : (นปุ.) เครื่องผูกคือเรือน, วัตถุ เป็นเครื่องผูกคือเรือน. วิ. ฆรํ เอว พนฺธนํ ฆรพนฺธนํ.
ฆรสปฺป : (ปุ.) งูเรือน, งูกินหนู, งูเขียว. วิ. ฆเร สปฺโป ฆรสปฺโป. ฆเร วา นิวาโส สฺปโป ฆรสปฺโป.
ฆตกุมารี : อิต. ต้นหางจระเข้
ฆตาสน : ป. ไฟ
ฆนกป : ป. ลูกเห็บ
ฆนกรกวสฺส : (นปุ.) ฝนอันบุคคลพึงถือเอา ด้วยมือโดยความเป็นก้อน, ฝนอันทำซึ่ง ความเป็นแท่ง, ฝนลูกเห็บ.
ฆนารุณ : ค. แดงเข้ม, แดงจัด
ฆรกโปฏ : ป. นกพิราบบ้าน
ฆรกูฏ : (นปุ.) ช่อฟ้า ชื่อตัวไม้ที่ติดอยู่เบื้อง บนของหน้าบัน รูปร่างเหมือนหัวนาค ชู ขึ้นเบื้องบน.