อญฺจติ, อญฺฉติ : ก. ดึง, ลาก, เข็น, ชัก, ฉุด
อญฺช : (วิ.) ไป, ยาว, ชัก, ฉุด.อญฺชฺอายาเม, อ.
อาวิญฺชติ : ก. กวน, คน; เวียน, ชัก, ดึง, แกว่ง
อาวิญฺชนก : ค. ซึ่งเหวี่ยงไปรอบๆ, เวียน, ชัก, ซึ่งหลวม
กรกฏก : (ปุ.) ระหัดชัก ชื่อระหัดชนิดหนึ่ง (เป็นไปได้ด้วยมือ).
จกฺกวฏฏก : นป. วงล้อชักรอก, (สำหรับชักรอบบ่อน้ำ), ระหัดถีบ
ตนฺตุวาย : (ปุ.) ฟืม (เครื่องสำหรับทอผ้ามีฟัน เป็นซี่ ๆ คล้ายหวี) แมงมุม (สัตว์ไม่มีกระ ดูกสันหลังมร ๘ ขา ที่ก้นมีใยสำหรับชัก ขึงเป็นข่ายดักสัตว์)
นาควีฏ : (ปุ.) คราด ชื่อเครื่องมือ ทำเป็นซี่ๆ มีด้ามสำหรับถือ สำหรับชักหรือลาก ขี้หญ้าหรือหยากเยื่อ คราดขนาดใหญ่ เทียมวัวหรือควาย ๑ คู่ สำหรับทำไร่ ทำนา.
ปนฺนธช : ค. ผู้ชักธงลงแล้ว, ผู้เสร็จสิ้นการต่อสู้แล้ว, เป็นพระนามหนึ่งของพระพุทธเจ้า
ปพาหติ : ก. ชักออก, ดึงออกมา, ดุนออก, ลากมา
ปพาฬฺห : ๑. กิต. (อันเขา) ชักออก, ดึงออก, มาแล้ว;
๒. ค. (อาการเจ็บปวดหรือป่วย) แรง, หนัก, เพียบหนัก
สมฺพาห : (ปุ.) การชักไปด้วยดี, การขยำ, การบีบคั้น, การนวด, การนวดฟั้น, การดัด. สํ ปุพฺโพ. วาหฺ ปยตเน มทฺทเน วา. อ.
สมฺพาหณ : (นปุ.) การชักไปด้วยดี, การขยำ, ฯลฯ, เครื่องนวด, เครื่องดัด. ยุปัจ.
อกุสองฺกุส : (ปุ.) ขอ (ไม้หรือเหล็กที่งอๆสำหรับใช้ชักเกี่ยวสับ), ขอเกี่ยว, ขอช้าง.วิ. อํเกติ อเนนาติ อํกุโส องฺกุโส วาอํกฺลกฺขเณ, โส, อสฺส อุ (แปลงอเป็นอุ).เวส ฯ๕๘๘ลง อุ อาคม. ส. องฺกุศองฺกุศสฺ
อกุส องฺกุส : (ปุ.) ขอ (ไม้หรือเหล็กที่งอๆ สำหรับใช้ชักเกี่ยวสับ), ขอเกี่ยว, ขอช้าง. วิ. อํเกติ อเนนาติ อํกุโส องฺกุโส วา อํกฺ ลกฺขเณ, โส, อสฺส อุ (แปลง อ เป็น อุ). เวส ฯ ๕๘๘ ลง อุ อาคม. ส. องฺกุศ องฺกุศสฺ
อพฺพหณอพฺพหน : (วิ.) เป็นเครื่องถอนออก, เป็นเครื่องชักออก.อาปุพฺโพ, วหฺปาปุณเน, ยุ, รสฺโส, พฺสํโยโค.
อพฺพหณ อพฺพหน : (วิ.) เป็นเครื่องถอนออก, เป็นเครื่องชักออก. อาปุพฺโพ, วหฺ ปาปุณเน , ยุ, รสฺโส, พฺสํโยโค.
อพฺภาน : (นปุ.) การเรียกเข้า, การชักกลับมา, การรับรอง, ความรับรอง, อัพภาน.การสวดเมื่อภิกษุต้องอาบัติสังฆาทิเสสซึ่งได้ประพฤติมานัสครบ๖ราตรีหรือประพฤติมานัสและอยู่ปริวาสแล้วเพื่อให้กลับเป็นผู้บริสุทธิ์เรียกว่าสวดอัพภาน.
อพฺภุหน : นป. การชักออก, การนำออก
อรฆฏฺฏ : นป. ล้อหมุนช่วยในการชักน้ำขึ้นจากบ่อ
อวฺยาทินฺน, - ทิณฺณ : ค. ไม่ชักให้เห, ไม่ทำให้เขว, ไม่ไหลไปผิดทาง
อายาน : (นปุ.) การมา, การมาถึง, การฉุดมา, การชักมา.ยาคติยํ, ยุ.ส.อายาน.
อายาม : (ปุ.) การชัก, การชักมา, ฯลฯ, ความยาว, ส่วนยาว.อาปุพฺโพ, ยา คติปาปุณเนสุโม.ยมุวาอุปรเม, อ. ส. อายาม.
อาวิชฺฌนก : นป., ค. สิ่งที่หมุนไปรอบๆ, ที่สำหรับชัก (เชือก) ; ซึ่งเจาะไช, ซึ่งหมุนไปรอบๆ
อาวิญฺชน : (วิ.) ชัก, ฉุด. อาวิญฺชนฉิทฺท ช่องสำหรับชัก.
อาวิญฺชนกรชฺชุ : อิต. เชือกสำหรับชัก, สายยู
อาวิญฺชนา : อิต. วัตถุสำหรับชัก, สายยู
อุสฺเสเนติ : ก. ชักมาใกล้ตัวเอง, เป็นมิตร
ติณกาช, - ชก : นป. หาบหญ้า
ปุญฺช, - ชก : ป. กอง, ก้อน, หมู่, พวก
ตาเฬติ : ก. เฆี่ยน, ทุบ, ตี, ต่อย, ชก
กณาชก : นป. ข้าวปลายเกวียน, ข้าวหัก, ข้าวป่น
กมฺโพชก : ๑. ป. ชื่อของชนบทแห่งหนึ่ง;
๒. ค. ชาวกัมโพช
กาณาชิก กาณาชก : (นปุ.) ข้าวปลายเกรียน คือปลายข้าวขนาดเล็ก, ปลายข้าว.
กาฬกญฺชก : ป. ชื่อของอสูรพวกหนึ่ง, ยักษ์
เกสมชฺชก : นป. หวี
ขชฺช ขชฺชก : (นปุ.) วัตถุอันบุคคลพึงเคี้ยวกิน, ของควรเคี้ยว, ของหวาน, ขนม. วิ ขาทิตพฺพนฺติ ขชฺชํ. ของอันบุคคลย่อมเคี้ยว กิน วิ. ขชฺชยเตติ ขชฺชํ. ขาทฺ ถกฺขเณ, ณฺย. รัสสะ อา เป็น อ ลบ ณฺ เป็น ทฺย แปลง ต เป็น ช ถ้าตั้ง ขญฺชฺ ลบ ญฺ สังโยค. ส. ขชฺช.
จีวรภาชก : ค. (ภิกษุ) ผู้เป็นเจ้าหน้าที่แจกจีวร, ผู้แบ่งจีวร
เตลมิญฺชก : ป. ขนมทอดน้ำมัน
นินฺเนชก : (ปุ.) ช่างฟอก, ช่างซัก, ช่างหนัง. นิชิ สุทฺธิยํ โสเจยฺยโสธเนสุ วา, ณฺวุ.
ปโยชก : ค. ผู้ประกอบ, ผู้แนะนำ, ผู้จัดการ
ปริพฺพาชก : ป. นักบวชนอกพระพุทธศาสนา
ปริมชฺชก : ป. ผู้ขัด, ผู้ถู, ผู้นวด
ปูชก : (วิ.) ผู้บูชา. ปูชฺ ปูชายํ, ณฺวฺ.
ผณิชฺชก : (ปุ.) เฉียงพร้ามอญ ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง กิ่ง ใบ และต้นสีม่วงดำ ใช้ทำยา เฉียงพร้ามอง ก็เรียก. วิ. ผณึ ชยตีติ ผณิชฺชโก. ผณีปุพฺโพ, ชี ชเย, อ. แปลง อี เป็น เอ เอ เป็น อย แปลง ย เป็น ก เป็น ผณิชฺฌก โดยแปลง ชฺ เป็น ฌฺ บ้าง. ผักคราด ตะไคร้ แมงลัก ก็ว่า.
พีชก : ป. หน่อ, ตาต้นไม้, เชื้อแถว, เด็กเล็กๆ
ภญฺชก : ค. ผู้หัก, ผู้ทำลาย
ภาชก : ป. ผู้แบ่ง, ผู้แจก
ภุญฺชก : ป. ผู้กิน