กพฺพร : (ปุ.) ทูบ ชื่อไม้แม่แคร่เกวียนที่ยื่น ออกไปติดกับแอก, หัวเกวียน. วิ. กํปฐวึ วุโนติ ฉาทยตีติ กุพฺพโร. กุปุพฺโพ, วุ สํวรเณ, โร อสฺสตฺตํ, วสฺส โพ (แปลง อุ ที่ วุ เป็น อ แปลง ว เป็น พ), พฺสํโยโค.
กุพฺพร : นป. ทูบเกวียน
กุมฺพร : (ปุ.) ทูบ, หัวเกรียน. กุปุพฺโพ, วุสํวรเณ, โร, อุสฺสตฺตํ, นิคฺคหิตาคโม.
โกฏก : (วิ.) ตี, ทุบ, เคาะ, ฯลฯ. กุฏฺ อาโกฏ- นาทีสุ, อ, สตฺเถ โก.
คุณ : (วิ.) ซ้อน, ทบ, รอง, น้อย, ประกาศ.
ตาฏยติ : ก. ตี, ทุบ
ตาเฬติ : ก. เฆี่ยน, ทุบ, ตี, ต่อย, ชก
นิตาเฬติ : ก. เฉี่ยว, ตี, ทุบ, ต่อย
นิปฺโผเฏติ : ก. ตี, โบย, ทุบ, ต่อย, บด, ขยี้, ทำลาย
ปฏิหสติ : ก. กระทบ, ทุบ, ตี, ต่อย
ปภคฺค : กิต. (อันเขา) หัก, ทุบ, ทำลาย, ทำให้พ่ายแพ้แล้ว
ปภญฺชติ : ก. หัก, ลาน, ทุบ, ทำลาย
ปภินฺทติ : ก. ทำลาย, ทุบ, ผ่า, แบะออก
ปริมชฺชติ : ก. ถู, ทุบ, นวด; กวาด, ขัด
ปริมฏฺฐ : กิต. ถู, ทุบ, นวด; กวาด
ปริมทฺทติ : ก. ย่ำยี; นวด, ทุบ, บีบ, ขยี้
ปริยาหนฺติ : ก. ตี, ทุบ, กระทบ, กำจัด
ปหฏ : ค. ประหาร, ทุบ, ตี, กระทบ
ปหสติ : ก. ร่าเริง, สนุกสนาน; ทุบ, ตี, ประหาร
อนุตาเฬติ : ก. รัว, ทุบ, ตี
อภิหนติ : ก. ตี, ทุบ, ทำลาย, ประหาร
อาโกฏนอาโกฏฺฏน : (วิ.) ตี, ทุบ, อัด, ตอก, เคาะ.อาปุพฺโพ, กุฏฺอาโกฏนาทีสุ, ยุ.ศัพท์หลังซ้อนฏฺ.
อาโกเฏติ : ค. เคาะ, ทุบ, ตี, ต่อย
โอภญฺชติ : ก. ม้วน, งอ, โค้ง, ทบ
กูฏ ( : (ปุ. นปุ.) ค้อน (เครื่องมือสำหรับ เคาะ ตอก ตี ทุบ), พะเนินเหล็ก (ค้อนใหญ่). กุฏฺ หึสาเฉทเนสุ, โณ, อ วา. ส. กูฏ
โกฏฏ : ค. ถูกทุบ, ถูกฟาด, ซึ่งแตกออก
โกฏฺฏก : (วิ.) ผู้ตี, ผู้ตอก, ผู้ทุบ, ฯลฯ. กุฏฺ อาโกฏนาทีสุ, ณฺวุ. ซ้อน ฏฺ.
โกฏเฏติ : ก. ทุบ, ฟาด, บด, ขยี้, โขลก, ตำ, ตี
ฆฏฏน : นป. การทุบ, การตี, การต่อย; การขัดสี, การว่าเสียดสี; การนำมารวมกัน
ฆฏฺฏน : (นปุ.) การไหว, การสั่น, การรัว, การบุ, การเคาะ, การแคะ, การงัด, การกระทบ. ฆฏฺ ฆฏิ วา จลนฆฏฺฏเนสุ, ยุ.
ฆฏเฏติ : ก. ทุบ, ตี, ต่อย, ขีดสี, กระทบ; ทำให้ขัดเคือง
ฆนโกฏิม : (วิ.) มีอันทุบให้เป็นแท่ง, ควรแก่ การทุบให้เป็นแท่ง.
ชิวฺหาสมฺผสฺส : ป. การกระทบด้วยลิ้น, ความสัมผัสทางลิ้น
ตาฬน : นป. การทุบ, การตี, การต่อย, การชก
ตาฬี : อิต. การทุบ, การตี, การต่อย, การชก; ต้นตาล
ติจีวร : (นปุ.) ผ้าสามผืน, ผ้าไตร, ไตรจีวร. เครื่องนุ่งห่มของพระมี ๓ ผืน ได้แก่ สบง ผ้าสำหรับนุ่ง ๑ จีวรผ้าสำหรับห่ม ๑ สังฆาฏิ ผ้าซ้อนนอกสำหรับกันหนาว หรือผ้าทบ ๑ มีพระบรมพุทธานุญาตให้ ภิกษุมีผ้าสามผืนเท่านี้ ผ้านอกนี้จะมีไว้ใช้ ต้องใช้กับของวิกัป.
ทฬฺหปหาร : ป. การประหารอย่างแรง, การทุบหรือตีอย่างแรง
ปจฺจาโกฏิต : กิต. ทุบ, รีด, บุ
ปฏิปึสติ : ก. ทุบ, ตี
ปฏิหนน : นป. การกระทบ, การผลักไส, การกำจัด, การทำลาย
ปปฺโปเฐติ : ก. ทุบ, ตี, ต่อย, ตบ, โบย, กระพือ (ปีก)
ปมาเรติ : ก. ให้ตาย, ทุบให้ตาย, ฆ่า, ทำร้าย, ทำอันตราย
ปรสุปหาร : ป. การทุบด้วยขวาน, การตีหรือฟันด้วยขวาน
ปริมทฺทน : นป. การย่ำยี; การนวด, การบีบ, การทุบ
ปริยาหต : กิต. ดีแล้ว, ทุบแล้ว, กระทบแล้ว, กำจัดแล้ว
ปหสิต : ค. ร่าเริงแล้ว, สนุกสนานแล้ว, ยินดีแล้ว; ถูกทุบแล้ว, ตีแล้ว, ประหารแล้ว
โปถน : (นปุ.) อันโปย, อันตี, อันทุบ, อันบด, อันขยี้, การโบย, ฯลฯ. โปถฺ ปริยา-ปนภาเว, ยุ.
ผสฺส : (ปุ.) อันกระทบ, อันถูกต้อง, การกระทบ, การถูกต้อง, ความกระทบ, ความถูกต้อง. วิ. ผุสนํ ผสฺโส. ผัสสะ อารมณ์ วิ. ผุสิยเตติ ผสฺโส ผุสิตพฺโตติ วา ผสฺโส. ผุสฺ สมฺผสฺเส, อ, ผสสฺส ผสฺโส (แปลง ผุส เป็น ผสฺส). อภิฯ. รูปฯ ๕๖๑ ลง ณ ปัจ. สัมปยุตตธรรม ประกอบด้วยสิ่งนั้น ชื่อผัสสะแต่ละอย่าง เช่น ตากระทบรูป เป็นต้น.
โผฏฺฐพฺพ : (นปุ.) อารมณ์อันบุคคลพึงถูกต้อง, อารมณ์ที่มาถูกต้อง, สิ่งที่มาถูกต้อง, สิ่งที่มาถูกต้องกาย, สิ่งที่ถูกต้อง, สิ่งที่มาถูกต้องกาย, สิ่งที่ถูกต้องได้ด้วยกาย. สิ่งที่เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ละเอียด หยาบ ซึ่งมากระทบกายกระทบผิวกาย เรียกว่า โผฏฐัพพะทั้งสิ้น. ผุสฺ สมฺผสฺเส, ตพฺโพ, สสฺส โฏ, ตสฺส โฐ.
พพฺภรพ : ป. การทำเสียงให้ดัง; การทำให้ก้อง, การทำเสียงดังพะพะ เช่น เสียงทุบและเสียงกระทบเป็นต้น