- ธุ (ธู) นน : นป. การสบัด, การหวั่นไหว, การกำจัด, การทำลายละ (กิเลส) 
- สมฺปติ : (อัพ. นิบาต) กาลนี้, บัดนี้, เดี๋ยวนี้, บัดเดี๋ยวนี้, ในกาลนี้, ฯลฯ. นิบาตลงในอรรถกาลสัตมี รูปฯ. 
- ปตฺติ : (ปุ.) ทหารเดินเท้า, พลเดินเท้า, ทหารราบ, กองพลราบ. วิ. ปตฺตีติ ปตฺติ. ปตฺ คมเน, อิ, ทฺวิตฺตํ. ปเทน อตตีติ วา ปตฺติ. ปทปุพฺโพ, อตฺ สาตจฺจคมเน, อิ, อโลโป, ทสฺส โต. คนกล้าหาญ ก็แปล. 
- ปตฺตงฺค : (วิ.) อันบุคคลย้อมแล้วด้วยจันทน์แดง วิ. ปตฺตงฺเคน รตฺตํ วตฺถํ ปตฺตงฺคํ ณ ปัจ. ราคาทิตัท. 
- ปตฺตานึก : (ปุ.) คนสี่คนมีศัตราพร้อม ชื่อ ปัตตานีกะ, พลเดินเท้า, ปัตตานีกะ, ปัตตานึก. เป็น ปตฺตาณีก บ้าง. 
- ปตฺตานุโมทนา : (อิต.) ความยินดีตามซึ่งส่วนบุญอันถึงแล้ว, การอนุโมทนาซึ่งส่วนบุญ อันมาถึงแล้ว. ปตฺตาปตฺติ + อนุโมทนา. การอนุโมทนาส่วนบุญที่ผู้อื่นให้แล้ว ทินฺนปตฺติ + อนุโมทนา ลบ ทินฺน, การ อนุโมทนาส่วนบุญ ปตฺติ + อนุโมทนา. 
- ปตฺตุณฺณ : (นปุ.) ผ้าโกเสยยะที่ซักแล้ว โกเสยฺย เมว โธตํ ปตฺตุณณํ นาม. เมืองแขก, ผ้าเมืองแขก, ผ้าที่เกิดในเมืองปัตตุณณรัฐ วิ. ปตฺตุณฺณรฏฺเฐ ชาตตฺตา ปตฺตุณฺณํ. 
- ปตฺเตยฺย : (วิ.) อัน...ควรถึง วิ. ปาตพฺพนฺติ ปตฺเตยฺยํ. ปทฺ คติยํ, เตยฺโย. 
- ปตฺตก : นป. ภาชนะหรือบาตรเล็ก 
- ปตฺตกฺขนฺธ : ค. ซึ่งคอตก, ซึ่งเศร้าใจ, ซึ่งตรอมใจ, ซึ่งผิดหวัง 
- ปตฺตกณฺโฑลิกา : อิต. หม้อเก็บบาตร, กระชุสำหรับเก็บบาตร, เชิงรองบาตร 
- ปตฺตกลฺล : (วิ.) คล่องถึงที่แล้ว. 
- ปตฺตการิก : ป. กองทหารราบ, กองทหารเดินเท้า 
- ปตฺตนาฬี : อิต. ก้านปีก, ก้านขนไก่ 
- ปตฺตมณฺฑล : นป. บริเวณก้นบาตร, ก้นบาตร 
- ปตฺตมาฬก : ป. แท่นเก็บบาตร, เชิงบาตร 
- ปตฺตมูล : นป. ก้นบาตร 
- ปตฺตลิ : อิต. กล้าย, กล้วย 
- ปตฺตวงฺคิ : (ปุ.) เห็ด. ปตฺต +วงฺก+อิปัจ. แปลง ก เป็น ค. 
- ปตฺตาธาร : (ปุ.) เชิงบาตร, ตีนบาตร. 
- ปตฺตาธารก : นป. เชิงรองบาตร, ตีน, หรือฝาบาตร 
- ปตฺตานุโมทนามย : (วิ.) (บุญ) สำเร็จด้วยความยินดีตามซึ่งส่วนบุญอันถึงแล้ว, ฯลฯ. 
- ปตฺตาฬหก : (ปุ.) การเล่นตวงทรายด้วยใบไม้. 
- ปตฺตาฬฺหก : นป. ทะนานทำด้วยใบไม้สำหรับเล่นตวงทราย, การเล่นตวงทราย 
- ปตฺติก : (วิ.) ผู้ไปด้วยเท้า. ปทสา คตา อิก สกัด. 
- ปตฺติกา : อิต. ใบไม้, ใบ (ตาล) 
- ปตฺติกาย : ป. กองทหารเดินเท้า, กองทหารราบ 
- ปตฺติการก : (ปุ.) ทหารราบ, กองเดินเท้า. 
- ปตฺติทาน : (นปุ.) การให้ส่วนบุญ. การให้บุญ. 
- ปตฺติทานมย : (วิ.) สำเร็จด้วยการให้ส่วนบุญ. 
- ปตฺติธมฺม : ป. การบำเพ็ญบุญส่งไปให้, การอุทิศส่วนบุญ 
- ปตฺติปตฺต : ค. ผู้ถึงธรรมที่ควรถึง, ผู้บรรลุธรรมที่ควรบรรลุ, ผู้บรรลุนิพพาน 
- ปตฺติย : ค., ป. ซึ่งควรถึง, พึงบรรลุ; ซึ่งควรเชื่อถือ, น่าไว้ใจ; ความเชื่อถือ, ความไว้ใจ 
- ปตฺติยายติ : ก. ประพฤติเพียงดังว่าเชื่อ, เชื่อถือ, ไว้ใจ 
- ปตฺติยายน : นป. ความเชื่อถือ, ความไว้ใจ 
- ปตฺตี : (ปุ.) ลูกธนู, ลูกศร, ลูกปืน. ปตฺต+ อีปัจ. 
- ปตฺตียติ : ก. ได้รับ, ได้ผล, ได้ประโยชน์ 
- ปตฺตุ : อ. เพื่ออันถึง, เพื่อได้รับ, เพื่อบรรลุ 
- ปตฺถาว : (ปุ.) โอกาส, ครั้ง, คราว, หน, รุ่น, ต้นเหตุ. ปปุพฺโพ, ถุ อภิตฺถเว,โณ. ตฺสํโยโค. 
- ปตฺถีน : ค. แข็ง, กระด้าง, ทื่อ 
- ปตฺวา : กิต. ถึงแล้ว, บรรลุแล้ว, ได้รับแล้ว 
- กฏกฏายติ : ก. กด, บด, บีบ, ลับ; ประพฤติเสียงดังกฏะกฏะ 
- โกฏเฏติ : ก. ทุบ, ฟาด, บด, ขยี้, โขลก, ตำ, ตี 
- ฆสติ : ก. ขัด, สี, ถู, บด; ยินดี, ชอบใจ, ร่าเริง 
- นิปฺโผเฏติ : ก. ตี, โบย, ทุบ, ต่อย, บด, ขยี้, ทำลาย 
- นิมฺมาเทติ : ก. ขยี้, กด, บีบ, บด; ลบหลู่; เอาออก 
- ปุณฺฑติ : ก. ถู, ขูด, ขัด, บด 
- สญฺจุณฺเณติ : ก.ขยี้, ทำลาย, บด 
- อชินปตฺตา : (อิต.) ค้างดาว.วิ.อชินํจมฺมํปตฺตํ ยสฺสา สา อชินปตฺตาเป็นอชินปตฺติกา บ้าง. ส. อชินปตฺตรา อชินปตฺตรีอชินปตฺตริกา. 
- อุคฺฆเสติ : ก. ถู, บด, ขัด, สี