ปิลวน, (ปฺลวน) :
นป. ดู ปิลว โคปก โคปาล โคปิล : (ปุ.) คนเลี้ยงสัตว์, คนเลี้ยงโค, นายโคบาล. วิ. คาโว ปาเลตีติ โคปาโล. ศัพท์ต้น โคบทหน้า ปาลฺ ธาตุ ณฺวุ ปัจ. ศัพท์ที่สอง ปาลฺ ธาตุ ณ ปัจ. ศัพท์ที่สาม ปาธาตุ อิล ปัจ.
ปล : นป. ชื่อมาตราน้ำหนัก ประมาณ ๔ ออนส์
ปลปติ : ก. พูดพร่ำ, บ่นเพ้อ
ปิฬหก : ป. หนอน, สัตว์ชั้นต่ำชนิดมีคูถเป็นอาหาร
ปุล : (วิ.) ใหญ่, เจริญ, รุ่ง. ปุลฺ มหตฺเต, อ.
จตุปล : ค. มีสี่ชั้น
ธาตุปล : (นปุ.) ดินสอพอง.
โปล : (ปุ.?) ท่อน, ดุ้น, กอง.
อุปฺปล : นป. บัว, ดอกบัว; มาตรานับจำนวนสูงเท่ากับ ๑ มีศูนย์ตามหลัง ๙๘ ศูนย์ (มีค่า = ๑๐,๐๐๐,๐๐๐๑๔)
อุปล อุปฺปล : (นปุ.) บัว, ดอกบัว, บัวเผื่อน, อุบล (บัวขาบ บัวสาย). วิ. อุทกํ ปิวตีติ อุปลํ อุปฺปลํ วา. อุทกปุพฺโพ, ปา ปาเน, โล. ทกโลโป. แปลว่า หัวใจ ก็ได้. ส. อุตฺปล.
คูธ : (ปุ. นปุ.) อุจจาระ,ขี้,คูธ. คุปฺโคปเน,โธ,ปฺโล โป. คุ กรีสุสฺสคฺเค วา,โธ,ทีโฆ.
ปุลฺล : (วิ.) พอง, ป่อง. ปุลฺ มหตฺเต, โล.
ปุลวน : (วิ.) ลอยไป, ปลิวไป. ปลฺ คติยํ, ยุ. วฺ อาคม แปลง อ ที่ ป เป็น อุ.
ปุลว ปุฬว : (ปุ.) หนอน, แมลง (แมลงต่างๆ). ปุลฺ สํฆาเต (หึสายํ), อโว. อภิฯ ปุลฺ มหนฺเต.
ปุลิน ปุฬิน : (นปุ.) ทราย, เนินทราย, หาดทราย. ปุลฺ ปุฬฺ มหตฺเถ, อิโน.
เปลก : (ปุ.) กระต่าย. เปลฺ คติยํ, ณฺวุ.
เปลว : (วิ.) ละมุนละม่อม, ละเอียด, ห่าง. วิ. ปิโย ลโว ยสฺมึ ตํ เปลวํ. ปิยสฺส เป. เปลิ คมเน วา อโว, ปิลฺ วตฺตเน วา.
สมฺผปฺปลาป : (วิ.) (วจีประโยค) เป็นเครื่องกล่าวซึ่งคำอันทำลายเสียซึ่งประโยชน์, เป็นเครื่องกล่าวซึ่งถ้อยคำอันไม่เป็นประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น, กล่าวซึ่งคำอันโปรยเสียวซึ่งประโยชน์, กล่าวคำเพ้อเจ้อ. วิ. สมฺยํ นิรตฺถกํ ปลปติ เปเตนาติ สมฺผปุปลาโป. สมฺผปุพฺโพ, ปปุพฺโพ จ, ลปุ วจเน, โณ. ปสํโยโค.
อุปล : (ปุ.) ศิลา, หิน. อุปุพฺโพ, ปลฺ รกฺขเณ, อ. อุปฺ เทเห วา, อโล.