พฺรหฺมลิขิต : (นปุ.) รอยเขียนของพระพรหม, พรหมลิขิต (เส้นชี้ชะตากรรมของคนซึ่งเป็นไปตามอำนาจของกรรม).
พฺรหฺมกปฺป : ค. เหมือนพรหม, คล้ายพรหม
พฺรหฺมกาย : (ปุ.) พรหมกายเป็น พระนามของพระพุทธเจ้า (มีพระวรกายประเสริฐสุด).
พฺรหฺมกายิก : ค. ผู้นับเนื่องในพรหม, หมู่พรหม
พฺรหฺมกิริย : ป. นักแสดงพวกหนื่ง
พฺรหฺมกุตฺต : นป. การงานของพรหม, การกระทำแห่งพรหม
พฺรหฺมนิมนฺตนิก : ค. ผู้เชื้อเชิญพรหม
พฺรหฺมนิมฺมิต : ค. อันพรหมเนรมิตรแล้ว, อันพรหมสร้างแล้ว
พฺรหฺมรูปวณฺณ : (วิ.) มีวรรณะเพียงดังวรรณะแห่งรูปแห่งพรหม.
พฺรหฺมุชฺชุคตฺต : ค. มีกายตรงเหมือนกายพรหม, มีท่าทางสง่างาม (ลักษณะอย่างหนึ่งในกายของมหาบุรุษ)
พฺรหฺมุปฺปตฺติ : อิต. การเกิดในสวรรค์ชั้นพรหม
พฺรหฺมุโปสถ : ป. อุโบสถอันประเสริฐ, การปฏิบัติธรรมในวันอุโบสถ
อติพฺรหฺมา : ป. ท้าวมหาพรหม, พระพรหม, ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง
อธิพฺรหฺมา : ป. อธิพรหม, พรหมผู้ยิ่งใหญ่
พฺรห : (วิ.) เจริญ, เจริญขึ้น, งอกงาม, ไพบูล, ไพบูลย์, สูง, สูงขึ้น, ใหญ่. พฺรหฺ วุทฺธิอุคฺคเมสุ, อ.
พฺรหตี : (อิต.) มะแว้ง, มะเขือขาว. พฺรหฺ วุทฺธิยํ, โต, อิตฺถิยํ อี.
พฺรหฺม : (วิ.) เลิศ. ประเสริฐ, ประเสริฐสุด. พฺรหฺ วุทฺธิยํ, โม.
กโมลิ กโมฬิ : (ปุ. อิต.) โมลีแห่งหมู่พรหม, โมฬีแห่งหมู่พรหม. วิ. เกสํ พฺรหฺมานํ โมลิ โมฬิ วา กโมลิ กโมฬิ วา. เป็น กโมลี บ้าง.
พฺรหมฺ : (ปุ.) พราหมณ์ วิ. พฺรหมฺโน อปจฺจํ พฺรหฺมา.
พฺรหฺมทตฺติย : (วิ.) อันพรหมใช้แล้ว วิ. พฺรหฺมุนา ทินฺโน พฺรหฺมทตฺติโย. ทินฺนสทฺท- สฺส ทตฺติยภาโว.
พฺรหาหฺมณ : (ปุ.) พราหมณ์ มีความหมายดังนี้.- ๑. เป็นชื่อของชนวรรณะหนึ่ง วิ. พฺรหฺมํ อณตีติ พฺราหฺมโณ. มนฺเต สชฺชายตีติ อตฺโถ, พฺรหฺมปุพฺโพ, อณฺ สทฺเท, โณ. พฺรหฺมุโน อปจฺจํ พฺราหฺมโณ. ณ ปัจ. โคตตตัท. นฺ อาคม แปลง นฺ เป็น ณฺ. เขาถือว่า พวกเขาเกิดจาก อุระ หรือปากของพระพรหม.และ ๒. เป็นชื่อของพระอริยเจ้า พระอรหันต์ พาหิตปาปตฺตา พฺราหฺมโณ ชื่อ พระอรหันต์ เพราะความเป็นผู้มีบาปอันลอยแล้ว (ละบาปได้แล้ว).
พริห : (นปุ.) หาง เช่น หางนกยูง. วรหฺ ปาธานิเย, อ. แปลง ว เป็น พ และ อ ที่ ร เป็น อิ.
พริหี : ป. นกยูง
พฺรูห พฺรูหณ : (วิ.) เจริญ, รุ่งเรือง, เจริญขึ้น, ใหญ่ขึ้น, แก่ขึ้น.
พิริหิ : (ปุ.) นกยูง วิ. วรหํ สิขณฺโฑ, ตํโยคา พริหิ.