มคฺค : (ปุ.) ถนน, หน (ทาง), ทาง, หนทาง, ช่อง, อุบาย, เหตุ (ใช้คู่กับคำว่าผล), มรคา, มรรคา, มรรค. วิ. ปถิเกหิ มชฺชเต นิตฺติณํ กรียเตติ มคฺโค. มชฺชฺ สํสุทฺธิยํ, โณ, ชสฺส คตฺตํ. ปถิเกหิ มคฺคียเตติ วา มคฺโค. มคฺคฺ อเนฺวส-เน, อ. ตํ ตํ กิจฺจํ หิตํ วา นิปฺผาเทตุกาเมหิ มคฺคียตี-ติ วา มคฺโค.
สรณ : (นปุ.) สรณะชื่อของพระนิพพาน, พระนิพพาน. วิ. เยน จตฺตาโร มคฺคา โอธิโส กิเลเส สรนฺติ ตํ ธมฺมํ สรณํ. อริยานํ วสิตเคหตฺตา วา สรณํ. สรฺ หึสายํ, ยุ.
มคฺคสนฺธิ : (ปุ. อิต.) ทางสองแพร่ง, ทางสี่แพร่ง. วิ. ทฺวินฺนํ จตุนฺนํ วา มคฺคานํ สนฺธิ มคฺคสนฺธิ.
มคฺคจิตฺต : (นปุ.) จิตประกอบแล้วด้วยมรรค, จิตประกอบด้วยมรรค.
มคฺคทูสี : ป. โจรปล้นกลางทาง
มคฺคเทสก : ค. ผู้ชี้ทาง
มคฺคเทสิก : (ปุ.) บุคคลผู้เดินทาง, คนเดินทาง.
มคฺคผลนิพฺพานสุข : (นปุ.) สุขอันเกิดแล้วแต่มรรคและสุขอันเกิดแล้วแต่ผลและสุข คือพระนิพพานง เป็น อ. ทวัน. มี ปญฺจ. ตัป.,ปญฺจ.ตัป. และ อว.กัม. เป็นภายใน.
มคฺคสมงฺคี : (วิ.) ประกอบด้วยมรรค, มีมรรคสมบูรณ์.
มคฺคสมาคม : (ปุ.) ทางมาร่วมกัน.
มคฺคเหตุธมฺม : (ปุ.) ธรรมมีเหตุคือมรรคได้แก่ อโลภะ อโทสะ และ อโมหะ ของผู้พรั่งพร้อมด้วยอริยมรรค.
กุมฺมคฺค : (ปุ.) ทางผิด. กุจฉิต+มคฺค.
กถามคฺค : ป. กถามรรค, การบอกเล่า, ประวัติ
กามมคฺค : ป. กามมรรค, วิถีทางเป็นที่ดำเนินไปเพื่อความใคร่, ช่องสังวาส
ปฏิมคฺค : ป. ทางสวนกัน, ทางขวางหน้า
สกฏมคฺค : ป. ทางเกวียน
อนฺตรามคฺค : (นปุ.) ระหว่างแห่งหนทาง.วิ.มคฺคสฺสอนฺตราอนฺตรามคฺคํ.
อนุมคฺค : ค. ลำดับหนทาง, ตามทาง, ระหว่างทาง
อุมคฺค อุมฺมคฺค : (ปุ.) ทางผิด. อุ+มคฺค.
มธุก : (ปุ.) คนผู้ชมมรรคาแห่งสวรรค์, บุคคลผู้แต่งพงศาวดาร. มคฺคํ ถวตีติ มธุโก. มคฺคปุพฺโพ, ถุ ถติยํ, ณฺวุ. คฺคโลโป, ถสฺส โธ.