กึกินิ, กิงฺกิณี : อิต. กระดิ่ง, ระฆัง, ลูกพรวน
ฆ : (ปุ.) คันไถ, คู่แห่งคันไถ, ระฆัง, ระฆัง ใหญ่. ฆธาตุ อสหเณ อขนฺติยํ วา, อ.
ฆณฺฎา ฆณฺฏี : (อิต.) กระดิ่ง, ฆ้อง, ระฆัง. ฆฏิ ฆฏฺฏเน, อ, อี. นิคฺคหิ ตาคโม.
ฆณฺฏ : (ปุ.) กระดิ่ง, ฆ้อง, ระฆัง. ฆฏิ ฆฏฺฏเน, อ, อี. นิคฺคหิ ตาคโม.
ฆณฺฏา : อิต. ระฆัง
ฆณฺฑ : (ปุ.) กระดิ่ง, ฆ้อง, ระฆัง. ฆฑิ ฆฏฺฏเน, โฏ, นิคคหิตาคโม. ลบ ก ปัจ. ศัพท์หลัง อิ ปัจ.
ฆณฺฑิ : (อิต.) กระดิ่ง, ฆ้อง, ระฆัง. ฆฑิ ฆฏฺฏเน, โฏ, นิคคหิตาคโม. ลบ ก ปัจ. ศัพท์หลัง อิ ปัจ.
กสตาล กสตาฬ : (นปุ.) กังสดาล กังสดาฬ ชื่อโลหะหรือสัมฤทธิ์ ที่ทำไว้สำหรับตี มี ฆ้องเป็นต้น, ระฆังวงเดือน. กํสปุพฺโพ, ตฬฺ ตาฬเน, โณ.
กึกิณิกา : (อิต.) กระดิ่ง ชื่อเครื่องทำเสียง สัญญาณ รูปคล้ายระฆัง, กระดึง ชื่อ เครื่องโลหะหรือเครื่องไม้ รูปคล้ายกระดิ่ง ใช้แขวนคอวัวควาย เพื่อให้เกิดเสียงผู้เลี้ยง จะได้รู้ว่าอยู่ที่ไหน.
คณฺฑี : ๑. อิต. ระฆัง;
๒. ค. มีฝี, เป็นฝี
ฆณ ฆน : (นปุ.) ฆณะ ฆนะ ชื่อองค์ที่ ๔ ใน ๕ องค์ของดุริยางค์, สัมมดาฬ เป็นต้น ชื่อ ฆณะ ฆนะ. หนฺ หึสายํ. อ, หสฺส โฆ. อภิ ฯ ลง ณ ปัจ. ศัพท์ต้น แปลง น เป็น ณ. สัมมดาฬ คือ ดาฬที่ทำด้วยไม้ สมฺมตาฬํ นาม กฏฺฐมยตาฬํ. กังสดาล ( ระฆังวง- เดือน ) คือ ดาฬที่ทำด้วยโลหะ กํสตาฬํ นาม โลหมยํ. สิลาตาฬะ คือดาฬที่ทำด้วย สิลาและแผ่นเหล็ก สิลาย จ อโยปฏฺเฏน จ วาทนตาฬํ สิลาตาฬํ. ฏีกาอภิฯ
ฆณฺฑก : (ปุ.) คนสั่นกระดิ่ง, คนตีระฆัง, คน เคาะระฆัง. ฆฑิ ธาตุ ณฺวุ ปัจ.