เทสฺสติ : ก. เกลียด, รังเกียจ, ชัง, ขยะแขยง
กากามสก : ค. ผู้จับต้องเหมือนอย่างกา, ผู้กินอาหารที่จับจด, ผู้รังเกียจอาหาร
กุกฺกุจฺจ : (นปุ.) ความรำคาญ, ความเดือดร้อน, ความสงสัย, ความรังเกียจ (ความรู้สึกสะ อิดสะเอียนในการทำความชั่ว). วิ. กุจฺฉิตํ กโรตีติ กุกฺกตํ. จิตฺตํ; ตํสมงฺคี วา, ตสฺส ภาโว วา กุกฺกุจฺจํ. กุจฺฉิตํ กุตํ กุกฺกุตํ. ตสฺส ภาโว กุกฺกุจฺจํ. กุกฺกุจฺจก
ชิคุจฺฉก : ค. ผู้ติเตียน, ผู้รังเกียจ, ผู้ไม่พอใจ
ชิคุจฺฉติ : ก. รังเกียจ, ไม่พอใจ
เชคุจฺฉ : ค. น่ารังเกียจ, น่าเหยียดหยาม
เชคุจฺฉี : ค. ผู้รังเกียจ
ตปชิคุจฺฉา : อิต. ความรังเกียจต่อการบำเพ็ญตบะ
ทิคุจฺฉา : อิต. ความรังเกียจ, ความขยะแขยง
เทสฺส : ๑. ป. ข้าศึก, ศัตรู;
๒. ค. น่ารังเกียจ, น่าเกลียด, น่าชัง
เทสฺสตา : อิต. ความเป็นสิ่งน่ารังเกียจ, ความน่าเกลียดน่าชัง, ความน่าขยะแขยง
เทสฺสี : ค. ผู้เกลียด, ผู้ชัง, ผู้รังเกียจ
ปฏิกุฏฺฐ : ค. ซึ่งถูกติเตียน, ซึ่งถูกรังเกียจ, อันเขาเหยียดหยาม, น่าติเตียน
ปฏิกุลฺยตา : อิต. ความเป็นสิ่งปฏิกูล, ความเป็นของน่ารังเกียจ
ปฏิกูล : ค., นป. ปฏิกูล, น่าเกลียด, น่ารังเกียจ, ซึ่งขัดแย้ง; ความเป็นของน่ารังเกียจ, ความเป็นของไม่สะอาด
ปฏิกูลสญฺญา : อิต. ปฏิกูลสัญญา, ความสำคัญว่าเป็นของปฏิกูล, ความกำหนดหมายว่าเป็นของน่ารังเกียจ
ปฏิสารี : ค. ผู้แล่นเข้าไปหา, ผู้ถือ, ผู้ยึดถือ (โคตร); ผู้รังเกียจกัน (ด้วยโคตร)
ปติกิฏฺฐ : ค. น่ารังเกียจ, ต่ำทราม, เลว
อปฺปติกุฏฺฐ : ค. ไม่สบประมาท, ไม่รังเกียจ
อมูลอมูลก : (วิ.) มีมูลหามิได้, ไม่มีมูลคือไม่ได้เห็นไม่ได้ยินไม่ได้รังเกียจ, ไม่มีหลักฐาน.
อมูล อมูลก : (วิ.) มีมูลหามิได้, ไม่มีมูล คือไม่ ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้รังเกียจ, ไม่มีหลัก ฐาน.
อสงฺกิต, - กิย : ค. ไม่รังเกียจ, ไม่ระแวง, ไม่สงสัย, มีความเชื่อมั่น
อาสงฺก : (ปุ.) ความรังเกียจ, ความระแวง. อาปุพฺโพ, สกิ สงฺกายํ, อ. ส. อาศงฺกา.