ปตติ : ก. ตก, หล่น, ร่วง, แท้ง (ลูก)
ชชฺชริต : ค. อ่อนแอ, ร่วงโรย
ปตนก : ค. ซึ่งมีอันจะต้องตกไป, ซึ่งกำลังจะร่วงหล่น
ปปตน : นป. การตก, การร่วง, การหล่น, การล้ม
ปมิลาต : ค. เหี่ยวแห้ง, ร่วงโรย
มหาวิเรก : (ปุ.) โรคลงท้อง, โรคท้องร่วง. วิ. พหุโส สรณตฺตา มหนฺโต วิเรโก มหาวิโรโก.
เวติ : ก. หายไป, ร่วงโรย
อมิลาตตา : อิต. ความไม่ร่วงโรย
อวสุสฺสติ : ก. เหี่ยวแห้ง, ร่วงโรย, ซีด
อวสุสฺสน : นป. ความเหี่ยวแห้ง, ร่วงโรย
สึส : (นปุ.) รวง เช่นรวงข้าว. สิสฺ ปตฺถายํ, อ, นิคฺคหิตาคโม.
ทณฺฑกมธุ : นป. รวงผึ้งพร้อมทั้งคอน, รวงผึ้งที่ห้อยติดอยู่กับกิ่งไม้
มธุโกส : (ปุ. นปุ.) รวมแห่งผึ้ง, รวงผึ้ง.
มธุคณฺฑ, มธุปฏล : ป. รวงผึ้ง
ยาคุ : (ปุ.) ข้าวต้ม, ข้าวยาคู ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวอ่อน คือ เกี่ยวเอารวงข้าวที่ยังเป็นน้ำนม คั้นเอาแต่น้ำนมใส่ภาชนะตั้งไฟเคี่ยว ใส่น้ำตาล เคี่ยวพอข้นเหนียวจึงยกลง มีกลิ่นหอม รับประทานอร่อย. ยา ปุณเน, คุ. มิสฺสเน วา, คุ, อุสฺสา.
โอทฺทาลก : นป. น้ำผึ้ง, รวงผึ้ง