วลิ : อิต. รอยพับ, รอยย่น; กลุ่มคำที่เรียกว่า ‘วลี’
วลีมุข : ๑. ป. ลิง;
๒. ค. มีหน้าย่น
เกวลี : ค. ผู้หมดกิเลสโดยสิ้นเชิง (พระอรหันต์)
พลี : (วิ.) มีกำลัง. พล+อี ปัจ. ตทัสสัตถิตัท.
พลีน : ป. แมงป่อง
พลียกฺข : (ปุ.) เหยี่ยวนกเขา.
พลียติ : ก. มีกำลัง, มีกำลังเหนือ, ครอบงำ
กมฺพลี : ค. ผู้มีผ้าขนสัตว์
กมฺพลีย : นป. ผ้าขนสัตว์ชนิดหนึ่ง
กุฏสิมฺพลี, (โกฏิสิมฺพลี) : อิต. ไม้งิ้วป่า
กูฏสิมฺพลี : ป. ไม้งิ้วป่า
เกสกมฺพลี : ค. ผู้ห่มผ้ากัมพลที่ทำด้วยผมมนุษย์ (หมายถึงอชิตเกสกัมพล)
โกฏิสิมฺพลี : (ปุ.) ไม้งิ้วป่า. เป็น กสิมฺพล บ้าง.
ฉิมฺพลี : (ปุ. อิต.) ไม้งิ้ว,ไม้งิ้วบ้าน. สพิ มณฺฑเล, อลี, นิคฺคหิตาคโม, สสฺส โฉ, อสฺสิตฺตํ.
ทาฐาพลี : ค. ผู้มีเขี้ยวเป็นกำลัง, ผู้มีกำลังอยู่ที่เขี้ยว (หมายถึงราชสีห์)
สิมฺพลี : (ปุ. อิต.) ไม้งิ้ว, ไม้งิ้วบ้าน. อลี ปัจ. ส่วนมากใช้อิต. เรียกว่าที่อยู่ของพญาครุฑว่าวิมานสิมพลี หรือวิมานฉิมพลี.
ยชน : (นปุ.) อันบูชา, การบูชา, การบวงสรวง, พลี. ยชฺ เทวปูชายํ, ยุ.
ตณฺฑุลโหม : นป. การทำพลีกรรมด้วยข้าวสาร (คือการเอาข้าวสารเผาไฟบูชายัญ)
เตลโหม : นป. การทำพลีกรรมด้วยน้ำมัน (คือการเอาน้ำมันราดไฟหรือจุดไฟบูชายัญ)
ทนฺตาวล : (ปุ.) ช้าง. ทนฺต อา บทหน้า วลฺ ธาตุในความเลี้ยง อ ปัจ. ส. ทนฺตาวล.
ทิวสวลญฺช : (ปุ.) การใช้สอยในวันๆ, ค่าใช้ สอยในวันๆ, ค่าใช้จ่ายในวันๆ, รายจ่ายในวันๆ, รายจ่ายประจำวัน. วิ. ทิวเส ทิวเส วลญฺชิตพฺโพ ทิวสวลญฺโช. ทิวสทิสปุพฺโพ, วลชิ วลญฺชเน, อ. ลบ ทิวส ๑ ศัพท์
เทวตาพลิ : อิต. เทวดาพลี, พลีเพื่อเทวดา, การทำบุญอุทิศให้เทวดา, การบวงสรวงเทวดา
พลิกมฺม, พลิกรณ : นป. เครื่องพลีกรรม, เครื่องสังเวยเทวดา, เครื่องบูชาภูตเทวดาและผู้ควรรับเครื่องบูชาอื่นๆ
พลิกมุม : (นปุ.) การทำการบูชา, การทำการเซ่น, เครื่องบูชา, เครื่องบูชาแห่งศาสนา, เครื่องเซ่น, เครื่องสังเวยเทวดา, เครื่องพลีกรรม, พลีกรรม (การบูชา พิธีบูชา).
พลิการก : ค. ผู้กระทำพลีกรรม, ผู้ถวายเครื่องสังเวย
พลิปฏิคฺคาหก : ค. ผู้รับเครื่องบูชา, ผู้รับพลีกรรม เช่น พวกพราหมณ์, ผู้เก็บภาษี
พลิมนฺตุ : ค. ผู้ได้รับพลีบูชา
สมี : (อิต.) สมี (สะหมี) ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ในพิธีพลีกูณฑ์. วิ. คณฺฑํ สเมตีติ สมี. สมุ อุปสเม. อี อภฯ ลง อิ ปัจ. คำ สมี(สะหมี) ในภาษาไทยใช้เรียกภิกษุผู้ต้องอาบัติปาราชิกไม่ใช้คำที่มาจากภาษามคธ.
อนุยาคี : ค. ผู้บวงสรวง, ผู้บูชา, ผู้ทำพลี
อหาปิต : กิต. ไม่พลีบูชา, ไม่เซ่นสรวง
อาวลิ : (อิต.) แถว, แนว, ราวป่า. อาปุพฺโพ, วลฺ สํวรเณ, อิ.