อาสนฺนกมฺม : (นปุ.) กรรมที่ทำเมื่อใกล้จุติ, การระลึกถึงสิ่งที่ดีหรือไม่ดีในเวลาใกล้จุติ ชื่อว่า อาสันนกรรม อีกอย่างหนึ่ง การทำดี หรือการทำไม่ดีเวลาใกล้ตาย ชื่อว่า อาสันนกรรม วิ. อาสนฺเน อนุสฺสริตํ อาสนฺนํ, อาสนฺเน วา กตํ อาสนฺนํ. อาสนฺนํ กมฺมํ อาสนฺนกมฺมํ.
กกุสนฺธ : (ปุ.) กกุสันธะ พระนามอดีตพุทธะ.
กฏิถาลก : นป. กระดูกสันหลังที่จดบั้นเอว
กมฺมชรูป กมฺมชฺชรูป : (นปุ.) รูปอันเกิดแต่ กรรม, กัมมชรูป กัมมัชชรูป คือรูปที่ กรรมสร้าง มองด้วยตาเนื้อไม่เห็น เกิด พร้อมกับปฏิสนธิจิต เพราะจิตยังอาศัยรูป นี้อยู่ และเกิดดับเป็นสันตติ จนถึงจุติจิต (มรณสันนวิถี). ส. กรฺมชรูป.
กรภ : (ปุ.) กรภะ ชื่อมือด้านข้างข้อมือและ นิ้วก้อยที่เด็กทำดุจศัตราประหารกันและ กัน, ข้างมือ, สันมือ, อูฐ. กรฺ หึสายํ กรเณ วา, อโภ. ส. กรภ.
ตนฺตุวาย : (ปุ.) ฟืม (เครื่องสำหรับทอผ้ามีฟัน เป็นซี่ ๆ คล้ายหวี) แมงมุม (สัตว์ไม่มีกระ ดูกสันหลังมร ๘ ขา ที่ก้นมีใยสำหรับชัก ขึงเป็นข่ายดักสัตว์)
ปิฏฺฐิกณฺฏก : นป. กระดูกสันหลัง
ปิฏฺฐิมส : นป. เนื้อสันหลัง
ปิฏฺฐิโรค : ป. โรคปวดสันหลัง
ปิฏฺฐิวส : ป. กระดูกสันหลัง; ชื่อเรือน
สพฺพญฺญตา : (อิต.) ความเป็นแห่งสัตบุรุษผู้รู้ซึ่งสังขตธรรมและอสังขตธรรมทั้งปวงหาส่วนเหลือมิได้, ความเป็นแห่งพระพุทธะผู้ทรงรู้ซึ่งสังขตธรรมและอสังขตธรรมหาส่วนเหลือมิได้, สรรเพชุดา (ออกเสียงว่าสันเพ็ดชุดา). วิ. สพฺพ ฺญฺญุตา. สพฺพ ฺญฺญู+ตาปัจ. รัสสะ อู เป็น อุ. รูปฯ ๓๗๑.
สีสก : (นปุ.) จันทร์แดง, สันตะวา ขึ้นในน้ำกินได้. เป็นปุ. ก็มี.
สีหปญฺชร : (นปุ.) หน้าต่างมีสันฐานดังกรงแห่ง สีหะ, หน้าต่าง, ช่องลม, สีหบัญชร. วิ. สีหรูปยุตฺตํ ปญฺชรํ สีหปญฺชรํ.
อฑฺฒสร : (ปุ.) เสียงกึ่ง, เสียงครึ่ง, (กึ่งเสียงครึ่งเสียง), อัฒสระ(เสียงกึ่งสระของสระสั้น).พยัญชนะที่เป็นอัฒสระคือยรลวสหฬสันสกฤติอัฒสระมี๔ตัวคือยรลว.ส.อรฺธสร.
อาสนฺทิ : (อิต.) อาสันทิ ชื่อตั่งชนิดหนึ่ง, เก้าอี้สำหรับนั่งคนเดียว, เก้าอี้นอน. อาปุพฺโพ, สทฺ วิสรณคติอวสาเนสุ, อิ, พินฺทฺวาคโม.
อาสนฺธิ : (อิต.) อาสันธิ ชื่อเก้าอี้ชนิดหนึ่ง, ตั่งชนิดหนึ่ง.
โสณฺฑา : (อิต.) สถานที่ทำไว้เพื่อดื่มสุรา, โรงสุรา, ร้านสุรา. สนฺ ทาเน, อสฺโสตฺตํ, วณฺณวิกาโร จ.
ลาส, - สน : นป. การละเล่น, กีฬา, การฟ้อนรำ
ตมุสฺสนฺนา : (อิต.) คืนเดือนมืด. วิ. ตโม อุสฺ- สนฺโน ยสฺสา สา ตมุสฺสนนา.
สนฺเทห : (ปุ.) ความฉงน, ความไม่แน่ใจ, ความสงสัย, สนเท่ห์, สํปุพฺโพ, ทิหฺ อุปจเย, โณ. ส. สนฺเทห.
สนฺโทห : (ปุ.) ฝูง, หมวด, หมู่, พวก, ประชุม, กอง, คณะ. วิ. สหาวยเวน ทูหยตีติ สนฺเทโห. ทุหฺ ปปูรเณ, โณ. ส. สนฺโทห.
สนฺนกทฺทุ : (ปุ.) มะหาด ชื่อต้นไม้ขนาดใหญ่ ผลคล้ายมะปราง วิ. สนฺนกา ตาปสา, เตสํ ทุโม สนฺนกทฺทุ. มฺโลโป ทฺสํโยโค.
สนฺนทฺธ : (ปุ.) ทหารสวมเกราะ วิ. จมฺเมน สม.มา นทฺธวาติ สนฺนทฺโธ. สํปุพฺโพ, นหฺ พนฺธเน, โต, ตสฺส ทฺโธ, หฺโลโป. ตสฺส วา โธ, หสฺส โท.
สนฺนิธาน : (นปุ.) การนับเนื่อง, การใกล้เคียง, การสะสม, การสั่งสม, ความนับเนื่อง, ฯลฯ. สํ นิ ปุพฺโพ, ธา ธารเณ, ยุ. ส. สนฺนิธาน.
สนฺนิธิ : (ปุ.) การรวบรวม, การใก้ลเคียง, การปรากฏเฉพาะหน้า, การสะสม, การสั่งสม, การนับเนื่อง, ความรวบรวม, ฯลฯ. อิ ปัจ. ที่ใกล้ ความประจักษ์ ก็แปล. ส. สนฺนิธิ.
สนฺนิปาต : (ปุ.) การประชุม, การประชุมกัน, ที่ประชุม, สันนิบาต. คำ สันนิบาต ไทยใช้เป็นชื่อของไข้ชนิดหนึ่ง มีอาการสั่นเทิ้มและเพ้อ. สํ นิ ปุพฺโพ, ปตฺ คติยํ, โณ. ส. สนฺนิปาต.
สนฺนิภ : (วิ.) คล้าย, เช่นกัน. สํ นิ ปุพฺโพ, ภา ทิตฺติยํ, อ. ส. สนฺนิภ.
สนฺตก : นป. ของมีอยู่, สมบัติ
สนฺตติ : อิต. ความสืบต่อ, ความสืบเนื่อง, ความสืบตระกูล
สนฺตาน : นป. การสืบเนื่อง, สันดาน
สนฺตาป : ป. ความร้อน, ความเผา; ความทรมาน
สนฺตาส : ป. ความสะดุ้ง, ความหวาดกลัว
สนฺติ : ๑. อิต. ความสงบ;
๒. ก. มีอยู่
สนฺตีรณ : นป. การพิจารณา, การสอบสวน
สนฺตุฏฺฐ : กิต. ยินดีแล้วด้วยของของตนที่มีอยู่
สนฺตุฏฺฐิ : อิต. ความยินดีในของของตน
สนฺตุสฺสก : ป. ผู้พอใจ, ผู้ยินดี
สนฺตุสฺสติ : ก. พอใจ, ยินดี
สนฺโตส : ป. สันโดษ, ความยินดีตามฐานะ
สนฺถมฺภนา : อิต. การกระด้าง
สนฺถมฺเภติ : ก. กระด้าง
สนฺถาคาร : (ปุ. นปุ.) เรือนเป็นที่ตั้งพร้อม, โรงรับแขก. สนฺถ สำเร็จรูปมาจาก สํ บทหน้า ถา ธาตุ อ ปัจ.
สนฺถาร : ป. การปูลาด
สนฺถาร สนฺถารก : (ปุ.) การลาด, การปู, การปูลาด, ที่รอง. ณ ปัจ. ศัพท์หลัง ก สกัด.
สนฺทน : (ปุ.) เกวียน, รถ, รถศึก, ปืน. สนฺทฺ ปสวเน คมเน วา, ยุ.
สนฺทาน : (นปุ.) เครื่องผูก, สายป่าน, เชือก, เชือกผูกวัว. สํปุพฺโพ, ทา พนฺธเน, ยุ.
สนฺทาเลติ : ก. ทำลาย
สนฺทิต : กิต.ไหลแล้ว
สนฺทีปน : นป. การจุดไฟ, การแสดงให้เข้าใจ