นิพฺพชฺเชติ : ก. ขว้างทิ้ง, ละ, หลีกเลี่ยง
 
 ปฏิหาเรติ : ก. ให้กลับไป, กั้น, ขัดขวาง, ไล่ไป, หลีกเลี่ยง, ติดตาม
 
 สมฺปริวชฺเชติ : ก. เว้น, หลีกเลี่ยง
 
 อภินิพฺพิชฺชติ : ก. ละทิ้ง, หลีกเลี่ยง
 
 อภินิวชฺเชติ : ก. กำจัด, เว้น, หลีกเลี่ยง
 
 อภินีหนติ : ก. ๑. ขับไล่;
๒. ทำลาย;
๓. หลีกเลี่ยง
 
 นิยฺยตฺต : นป. การหลบหนี, การเล็ดลอด, การหลีกเลี่ยง
 
 ปฏิวิคจฺฉติ : ก. หลีก, หลบ, เลี่ยงไป, แยกจากไปอีก
 
 วชฺชนีย : ค. ควรหลีกเลี่ยง, ควรงดเว้น
 
 อวสฺส : ค. ขัดกับความประสงค์, ซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้
 
 อารต : ค. งดเว้น, เลี่ยง
 
 อป : (อัพ. อุปสรรค)ปราศ, ปราศจาก, ไปจาก, หนี, หลีก, ไกล, พ้น, ไร้, กลับ, ลง, นินทา.ส.อป.
 
 กามจาคี : ค. ผู้สละกาม, ผู้หลีกจากกาม
 
 กายวูปกาส : ป. การแยกตนออก, การหลีกออกจากหมู่
 
 ทุกฺขาปคม : ป. การไปปราศจากความทุกข์, การหลีกออกจากทุกข์, การเปลื้องทุกข์
 
 ปกฺกม : ป. การก้าวไป, การจากไป, การหลีกไป
 
 ปกฺกมติ : ก. หลีกไป
 
 ปกฺกมิ : ก. หลีกไปแล้ว
 
 ปฏิกฺกม : ป. การถอยกลับ, การกลับไป, การหลีกออกไป, การเลิกรา
 
 ปฏิกฺกมติ : ก. ถอยกลับ, กลับมา, กลับไป, หลีกออกไป
 
 ปฏิกฺกมนสาลา : อิต. ศาลาเป็นที่หลบหลีก, ศาลาเป็นที่พักผ่อน
 
 ปฏิลีน : ค. หลบหลีก, ถอยหนี, หดหู่
 
 ปฏิลียติ : ก. หลบหลีก, ถอยหนี, (จิต) หดหู่, ย่อหย่อน
 
 ปฏิลียน : นป. การหลบหลีก, ถอยหนี, หดหู่
 
 ปฏิสลฺลาน : นป. การหลีกเร้น, การปลีกตัวเพื่อหาความสงบ
 
 ปฏิสลฺลานสารุปฺป : ค. สมควรแก่การหลีกเร้น, ซึ่งเป็นที่เหมาะที่จะหลีกเร้น
 
 ปฏิสลฺลานาราม : ค. ผู้มีการหลีกเร้นเป็นที่มายินดี, ผู้มีความพอใจในการหลีกเร้น
 
 ปฏิสลฺลีน : ค. ผู้หลีกเร้น, ผู้ปลีกตัวอยู่
 
 ปฏิสลฺลียติ : ก. หลีกเร้น, ปลีกตัวหลบอยู่ (ในที่สงบ)
 
 โปณ : (วิ.) เอียง, เอียงไป, น้อม, น้อมไป, ลุ่ม, ลึก, เงื้อม, หวั่นไหว, หลบหลีก. ปุ โอนเต, โณ. ไม่ลบ ปัจ. พฤทธิ อุ เป็น โอ.
 
 วูปกฏฺฐ : กิต. หลีกออกไปแล้ว
 
 อนาปุจฺฉา : (อิต.) การไม่มอบหมายอุ.เสนา สนํอนาปุจฺฉาปกฺกมนฺติภิกษุท. ไม่มอบหมายเสนาสนะหลีกไป.การไม่บอกลาอุ.อนาปุจฺฉาวิกาเลคามํปริเสยฺยนฺติ.ภิกษุ ท. ไม่บอกลาเข้าไปบ้านในเวลาวิกาล
 
 อนุปคมฺม : อิต. ไม่เข้าไปใกล้, เลี่ยงไป
 
 อปคจฺฉติ : ก. ไปปราศ, หลีกไป, กระเด็นออก
 
 อปวตฺตติ : ก. หลีกไป, ไปปราศ
 
 อปสกฺกติ : ก. หลีกไป, หนีไป, หลบไป
 
 อปสกฺกน : นป. การหลีกไป,  การหลบไป
 
 อปหาร : (ปุ.) การนำหลีกไป, การถือเอาเสีย, การฉวยเอาไป, การลัก.ส.อปหาร.
 
 อปายี : ค. หนีไป, หลีกไป
 
 อเปต : กิต. ไปปราศแล้ว, หลีกไปแล้ว
 
 อเปติ : ก. ไปปราศ, หลีกไป, หนีไป
 
 อวกฺกมฺม : กิต. ก้าวลงแล้ว, ย่างไปแล้ว, หลีกไปแล้ว
 
 อวิปกฺกนฺต : ค. ไม่หลีกไปแล้ว, ไม่ก้าวล่วงไปแล้ว
 
 อวิมุข : ค. ไม่หลบหน้า, ไม่หลีกลี้หนีหน้า
 
 อสลฺลีน : ค. ไม่หลีกเร้น, ไม่เบี่ยงบ่าย, ไม่เกียจคร้าน
 
 อุกฺกาเมติ : ก. ให้ก้าวไป, ให้หลีกไป
 
 อุยฺยาติ : ก. ออกไป, หนีไป, หลีกไป