อสา : อิต. ส่วน, ภาค, การกินอาหาร
อสาธารณ : ค. อสาธารณะ, ไม่ทั่วไป, เฉพาะ
อสาร : (วิ.) เปล่า, ว่าง, หาแก่นมิได้, ไม่มีแก่น.วิ.นตฺถิสาโรยสฺมึตํอสารํ.ส.อสาร.
อสาขลฺย : นป. ความไม่มีเพื่อน, ความไม่เป็นเพื่อน
อสาเฐยฺย : นป. ความไม่มีมายาสาไถย, ความไม่มีเล่ห์เหลี่ยม, ความไม่โอ้อวด, ความไม่โกง
อสาต : ๑. นป. ความทุกข์, ความเจ็บปวด ;
๒. ค. ไม่เป็นที่พอใจ, ไม่สบอารมณ์
อสาถลิก : ค. ไม่ง่วง, ไม่ซึม
อสาทุ : ๑. นป. การกระทำผิด, การประพฤติผิด ;
๒. ค. ไม่มีรส, ไม่น่ายินดี
อสามญฺญ : ค. ไม่มีส่วนแห่งสามัญญผล, ไม่มีส่วนแห่งความเป็นสมณะ
อสามนฺต : ค. ไม่ใกล้เคียง, ไม่มีใครทัดเทียม, สามารถยิ่ง
อสามปาก : ค. ผู้ที่ไม่ให้สุกเอง, ผู้ไม่หุงต้มเอง
อสามายิก : ค. ไม่ใช่ชั่วครู่, ไม่ใช่ชั่วขณะ
อสามิก : ค. ไม่มีเจ้าของ, ไม่มีผู้ครอง
อสารก : ค. อันไม่ประกอบด้วยสาระ, ไม่มีประโยชน์
อสารท : ค. ไม่มีแก่นสาร, เน่า, คร่ำคร่า
อสารทฺธ : ค. ไม่เร่าร้อน, ไม่ประหม่า
อสาราค : ป. ไม่มีราคะ, ไม่มีความกำหนัดยินดี
อสารุปฺป : ค. ไม่เหมาะสม, มีรูปอันไม่สมควร
อสาหส : นป., ค. ไม่รุนแรง, ไม่ผลุนผลัน, เยือกเย็น, สงบ
อีสา : (อิต.) งอน, งอนไถ, คันไถ, หางยาม, งอนรถ. อีสฺ อิสฺสริเย, อ. ส. อีษา.
โอสา : (อิต.) รัศมี, แสง, แสงสว่าง, วิ. อนฺธการํ อุสติ วินาเสตีติ โอสา. อุสฺ ทาเห, โณ.
อส : (ปุ.) บ่า, ไหล่, ภาค, ส่วน, แนว, คอต่อ.อสฺคติทิตฺยาทาเนสุ, อ.
อุสา : อิต. อาหาร; แม่วัว; ความร้อน; กลางคืน
กจฺฉนฺตร : (นปุ.) ห้องเล็ก, ห้องส่วนตัวของ พระราชา. วิ. กจฺฉสฺส ปโกฏฺฐ สฺส อนฺตรํ กจฺฉนฺตรํ. ราชูนํ สพฺเพสํ อสาธารณฏฺฐานํ กจฺฉนฺตรํ.
จน : (อัพ. นิบาต) เมื่อ, บางที. เป็น อสากลฺยตฺ- ถวาจกนิปาต อภิฯน. ๔๒๓.
จน, จน : อ. เป็นอสากัลยัตถวาจกนิบาตบ่งความเพียงบางส่วนเช่นในคำว่า กุทา+จน = กุทาจน = ในกาลบางคราว, บางครั้งบางคราว เป็นต้น
มิทฺธ : (นปุ.) ความท้อแท้, ความเฉื่อยชา, ความเชื่อมซึม, ความหาวนอน, ความง่วง, ความง่วงงุน, ความว่วงโงก. สภาวะคร้านกาย ชื่อว่า มิทธะ. มิทฺ การิยกฺขมเน, โต. แปลง ต เป็น ทฺธ ลบที่สุดธาตุ. มิหฺ สติวิหนเน, โต. แปลง ต เป็น ทฺธ ลบ หฺ หรือ มิหฺ อสามตฺถิเย.
อสขตอสงฺขต : (วิ.) อันปัจจัยไม่ปรุงแต่งแล้ว, อันปัจจัยไม่ตกแต่งแล้ว, อันปัจจัยปรุงแต่งไม่ได้แล้ว, ไม่ปรุงแต่งแล้ว, ฯลฯ, ไม่ปรุงแต่ง, ฯลฯ.
อสทน : ปน., ค. ความไม่อดทน, ความไม่อดกลั้น ; ไม่มีความเพียร
อสทานธมฺม : ป. ธรรมที่ไม่เสื่อม, สภาพที่ไม่เสื่อมเป็นธรรมดา
อสพล : ค. ไม่มีจุด, ไม่ด่างพร้อย
อสเมกฺขการี : ป. ผู้รีบเร่ง
อสโมทาน : นป. การไม่ประชุมกัน, การไม่รวมกัน
อสยุตฺต : ค. ไม่ผูก, ไม่ประกอบ
อสวต : ค. ไม่จำกัด, ไม่กำหนดลงอย่างแน่นอน
อสวร : ป. การไม่สังวร, การไม่ระวัง
อสวาส : ค. ไม่มีสังวาส, มีสังวาสอันไม่เสมอกัน
อสวินฺท : ค. ไม่ประสบอยู่, ไม่รู้อยู่
อสวุต : ค. ไม่สังวร, ไม่ระวัง
อสสฏฺฐ : ค. ไม่เกี่ยวข้อง, ไม่ระคน, ไม่ส้องเสพ
อสสย : (วิ.) ไม่สงสัย, เที่ยงแท้, แน่นอน.
อสสริตปุพฺพ : ค. ไม่เคยท่องเที่ยวไป, ไม่เคยบังเกิดมาก่อน
อสหรติ : ก. ไม่ย้ายไป, ไม่ขนไป
อสหาริก, - ริย : ค. พรากไปไม่ได้, ไม่อาจถือไปได้
อสหาริม : (วิ.) อัน...นำไปไม่ได้, นำไปไม่ได้.
อสหาริมธน : (นปุ.) ทรัพย์อัน...นำไปไม่ได้, ทรัพย์เคลื่อนที่ไม่ได้, อสังหาริมทรัพย์โดยตรงได้แก่แผ่นดิน โดยอ้อมนับของที่เนื่องด้วยแผ่นดินด้วย.
อสหิร : (วิ.) ไม่คลอนแคลน, ไม่ง่อนแง่น, มั่นคง
อสหีร : ค. ซึ่งไม่หวั่นไหว, ไม่ง่อนแง่น
อิส : (ปุ.) อิสะ ชื่อหมีชนิดหนึ่ง, หมี, ค่าง, แรด. อีสฺ คติหึสาทาเนสุ, โส, รสฺโส, สฺโลโป. เป็น อิสฺส โดยไม่ลบ สฺ ก็มี.