นิครณ นิคิรณ : (วิ.) คาย, ไหลออก, อาเจียน, รด, ราด, โปรย. นิปุพฺโพ, ครฺ วมนเสจเนสุ, ยุ. ศัพท์หลังแปลงเป็น อ เป็น อิ.
อุคฺคิรติ : ก. กวัดแกว่ง, เงือดเงื้อ, อาเจียน, ไหลออก
วมถุ : ป. อาเจียน
ฉทฺทิกา : (อิต.) การคายออก. การอาเจียน. ฉทฺทฺ วมเน, อ, อิอาคโม, สกตฺเถโก.
ฉทฺเทติ : ก. อาเจียน, อ้วก, ราก
ปิยงฺค : ป., อิต. ข้าวฟ่าง; ประยงค์, (ต้นไม้ชนิดหนึ่งใบคล้ายใบแก้วใช้ทำยาให้อาเจียน)
อุคฺคาร : (ปุ.) การเรอ, การราก, การอาเจียน, การอ้วก (กิริยาที่สำรอกอาหารออกจาก ปาก). วิ. อุคฺคุณาติ อุคฺคมติ อุทฺธํคม วาต วูฬฺหวเสนาติ อุคฺคาโร. อุปุพฺโพ, คุ, อุคฺคเม, โณ. อถวา, คิรฺ นิคิรเณ, อ, อิสฺสา (แปลง อิ เป็น อา).
อุคฺคิลติ : ก. อาเจียน, สำรอกออก
อุตฺตาร : ป. การข้ามไป, การผ่านไป; การอาเจียน, การสำรอก
อุทฺเทก, อุเทฺรก : ป. การเรอ, การอาเจียน
อุทฺธวิเรจน : นป. การอาเจียน ; การจาม
โอวมติ : ก. อาเจียน, สำรอก