อว : (อัพ. อุปสรรค)ปราศ (พ้นไป), รู้ (อวคต), ต่ำ, ลง(อวสิร), ใต้, แท้, แน่แท้ (อาธารณ), หมดจด (โวทาน), น้อย, ดูหมิ่น (อวชานน), ที่(โอกาส), ที่ว่าง, ติเตียน, แพร่หลาย, ซึมแทรก, แผ่ซ่าน, เสื่อม, กล่าว, ลัก(อวหาร), ลุ (ถึงสำเร็จ), แผนก, ส่วน.
อวโพธ : นป. อวพุชฺฌน, อิต. ความรู้, ความเข้าใจ, การตรัสรู้, การตื่น
อวมานิต : (วิ.) ดูหมิ่น, ฯลฯ. วิ. เหฏฺฐากตฺวามญฺญตีติอวมานิโต.
อวโลกน : (นปุ.) การเอี้ยวดู (หันกายส่วนบนแลดู). อวปุพฺโพ, โลกฺทสฺสเน, ยุ. ส. อวโลกน.
อว : ก., วิ. ต่ำ, ลง, ข้างล่าง
อวคณิต : (วิ.) ดูหมิ่น, ดูถูก, ดูแคลน.วิ. เหฏฺฐากตฺวาคณียตีติอวคณิโต.อวปุพฺโพ, คณฺ สํขฺยาเณ, โต, อิอาคโม.
อวคมน : (นปุ.) ความรู้, ฯลฯ, ยุปัจ.
อวคาห : ป. การก้างลงสู่, การค้นคว้า, การพิจารณา
อวคาหติ (โอคาหติ) : ก. หยั่งลง, เข้าถึง
อวคุณฺฐน : ค. อันปกคลุม, ซึ่งหุ้มห่อ
อวจน : นป. ไม่ใช่ถ้อยคำ, ไม่ใช่คำกล่าว, วาจาที่ผิด
อวจนกร : ค. อันไม่กระทำตามคำ
อวจนีย : ค. ซึ่งไม่ควรกล่าว
อวจุตฺถ : ก. (ท่าน) ได้กล่าวแล้ว
อวชย : ค. แพ้, ปราชัย
อวชานน : (นปุ.) ความดูหมิ่น, ความดูถูก, ความดูแคลน.อวปุพฺโพ, ญาญาเณ, ยุ.
อวชานาติ : ก. ดูถูก, เหยียดหยาม, ปฏิเสธ, ไม่รับรู้
อวชินาติ : ก. ชนะ, มีชัย
อวชียติ : ก. แพ้, ปราชัย
อวติฏฺฐติ : ก. ตั้งลง, ยึดมั่น, ยืนนิ่ง
อวติณฺณ (โอติณฺณ) : กิต. หยั่งลงแล้ว, อวตารลงมาแล้ว, แบ่งภาคลงมาเกิดแล้ว
อวทาต (โอทาต) : ค. ขาวสะอาด
อวทาปน : นป. ความสะอาด, ความหมดจด
อวทายติ : ก. กรุณา, เอื้อเฟื้อ
อวทารณ : (วิ.) ขุด, เจาะไช, เซาะ, เซาะลง, ทำลาย.
อวทียติ : ก. ถูกตัด, ถูกทำลาย
อวเทหก : ค. เต็มอิ่ม, เต็มท้อง เช่นคำว่า อุทราวเทหกโภชนํ = อาหารหนัก
อวธารณ : (นปุ.) การรับรอง, การรับไว้, การกำจัดลง, ความมั่นคง, คำมั่นคง.
อวปายี : ค. ผู้ดื่ม
อวพุชฺฌติ : ก. ตรัสรู้, เข้าใจ, ตื่น
อวโพธติ : ก. รู้แจ้ง, ตรัสรู้, ตื่น
อวโพธน : (วิ.) รู้, ตรัสรู้, บรรลุ.อวปุพฺโพ, พุธฺญาเณ, ยุ.
อวโพเธติ : ก. ให้ตรัสรู้, ให้ตื่น
อวภาสก : ค. ส่องแสง, รุ่งโรจน์, โอภาส
อวภาสติ : ก. ส่องแสง, โชติช่วง
อวภูต : ค. ต่ำ, ไม่มีค่า, น่าเกลียด, ปรากฏ
อวมานอวมานน : (นปุ.) การดูหมิ่น, การดูถูกการดูแคลน, การไม่เห็นแก่หน้ากัน, ความดูหมิ่น ฯลฯ, วิ. เหฏฺฐากตฺวาชานนํอวมานนํวา.อวปุพฺโพ, มนฺญาเณ, โณ, ยุ.ในวิ. ใช้ชานนแทนมน.ส.อวมาน.
อวมาเนติ : ก. ให้ดูหมิ่น, ให้ดูแคลน
อวรุทธ : (วิ.) ขับไล่.อวปุพฺโพ, รุธฺปฏิฆาเต, โต.
อวรุทฺธ : กิต. ปิดแล้ว, ห้ามแล้ว, ไล่ออกแล้ว, ถูกปล้น
อวรุทฺธก : ค. ปิดล้อม, กั้น, ขัดขวาง, ขับไล่ ; อันเป็นข้าศึก
อวรุทฺธติ : ก. ขับไล่, ไล่ออก, เนรเทศ
อวรุนฺธติ : ก. กักขังไว้, กีดกัน, ปิด
อวโรธก : ป. ผู้ขัดขวาง, ผู้กีดกัน, ผู้ทำผิด
อวโรธน : นป. การกีดขวาง, อุปสรรค ; ความผิด
อวเลขน : นป. การขูดออก, การลบออก