นิกฺกิณฺณ : ค. กระจัดกระจาย, เกลื่อนกล่น
ปริกิรติ : ก. กระจัดกระจาย, เกลื่อนกล่น
วิกิรติ : ก. กระจัดกระจาย, เกลื่อนกล่น
อากิณฺณ : ค. ระคนกัน, ปนกัน, เกลื่อนกล่น, เรี่ยราด, อาเกียรณ์, ลำบาก
อากุล, อากุลก : ค. อากูล, เปรอะเปื้อน, ขุ่น, เกลื่อนกล่น, ยุ่ง
วิปฺปกิรติ : ก. เกลื่อนกล่น, กระจัดกระจาย
อุปพฺพูฬฺห : ค. เกลื่อนกล่น, มากมาย, แน่นขนัด
ตารกิต : (วิ.) มีดาวเกิดแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว ด้วยดาว. วิ. ตารกา สญฺชาตา อสฺส ตารกิตํ ( คคนํ ). ตารกา+อิต ปัจ. โมค ฯ ณาทิ กัณฑ์ ๔๕.
ทุกฺขาภิกิณฺณ : ค. ซึ่งเกลื่อนกล่นด้วยทุกข์, ซึ่งมีทุกข์มาก
นฬินชลชากิณฺณ : (วิ.) เกลื่อนกล่นแล้วด้วย ดอกบัวหลวง.
ปริกิณฺณ : กิต. กระจัดกระจายแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว
ปุปฺผาภิกิณฺณ : ค. เกลื่อนกล่นด้วยดอกไม้, เต็มด้วยดอกไม้
วิกิณฺณ : กิต. กระจัดกระจายแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว
วิกิรณ : นป. กระจัดกระจาย, การเกลื่อนกล่น
วิปฺปกิณฺณ : กิต. เกลื่อนกล่นแล้ว, กระจัดกระจายแล้ว
สงฺกิณฺณ : กิต. กระจายแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว, ระคนกันแล้ว
อปฺปณฺณ : ค. ไม่เกลื่อนกล่น, ไม่วุ่นวาย
อพฺโภกิณฺณ : กิต. เกลื่อนกล่นแล้ว, กระจัดกระจายแล้ว
อภิกิณฺณ : กิต. ๑. เรี่ยราดแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว ;
๒. ประดับแล้ว
อภิกิรณ : นป. ๑. การเรี่ยราด, การเกลื่อนกล่น;
๒. การตกแต่ง
อวิกิณฺณ : ค. ไม่เกลื่อนกล่น, ไม่เรี่ยราด, ไม่เหลวไหล
อสงฺกิณฺณ : ค. ไม่เกลื่อนกล่น, ไม่คับคั่ง, ไม่เบียดเสียด
อากีรณ : (นปุ.) ความเกลื่อนกล่น, ความดาษดาความคลุกคลี, ความระคน, ความเรี่ยราย, อาเกียรณ์.อาปุพฺโพ, กิรฺวิกิรเณ, ยุ.ส. อากีรฺณ.
โอกิณฺณ : กิต. เรี่ยราดแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว, เดียรดาษแล้ว
ปฏิจฺฉาเทติ : ก. ปกปิด, ปิดบัง, ซ่อนเร้น, อำพราง, นุ่งห่ม, พัน, ปิด, รักษา (แผล); กลบเกลื่อน, ทำให้สับสน, อำพราง (ปัญหา)
ปฏิจรติ : ก. เที่ยวไป, ท่องเที่ยว, เกี่ยวข้อง; กลบเกลื่อน, ทำให้สับสน, พูดวกวน, พูดกลับไปกลับมา, ทำ (ปัญหา) ให้คลุมเครือ
ปสาทิย : ค. หล่น, ตก, เกลื่อนกลาด
มกฺข : (ปุ.) ความกล้าแข็ง, ความกลบเกลื่อน, ความลบหลู่, ความลบหลู่คุณท่าน, ความหักล้าง. มกฺขฺ มกฺขฺเน, อ.
สมากิณฺณ : กิต. มุงกัน, ประชุมกัน, เกลื่อนกลาด
อนุวิกฺขิตฺต : ค. เรี่ยราด, เกลื่อนกลาด, กระจัดกระจาย
กาเวยฺย : นป. กาพย์, กลอน, คำโคลง
คาถา : (อิต.) วาจาของบุคคลผู้มีปรีชา, คำของ บุคคลผู้มีปรีชา, วาจาอันบัณฑิตผูกไว้, สัททชาติอัณบัณฑิตกล่าว, ลำนำ (บทเพลง ที่เป็นทำนอง), กลอน, บทกลอน, เพลง, เกียรติ, คาถา ชื่อคำประพันธ์ทางภาษา มคธ เรียกคำฉันท์ที่ครบ ๔ บาทว่า ๑ คาถา (ระเบียบเป็นเครื่องอันบัณฑิตขับ) ชื่อองค์ที่ ๔ ของนวังคสัตถุศาสน์. คา สทฺเท, โถ, อิตฺถิยํ, อา. ส. คาถา.
ตาล : (ปุ.) ตาล, ต้นตาล, โตนด ต้นโตนด (ต้นตาล). สมอพิเภก, กำมะถันเหลือง, ต้นปาล์ม, ตาละ ชื่อผักชนิดหนึ่ง, ดาล ชื่อกลอนประตู ซึ่งทำด้วยไม้ สำหรับขัด บานประตูที่มีไม้บากเท่าลูกตาล ติดไว้กึ่ง กลางบานประตูด้านในทั้งสองข้าง, ลูกดาล คือเหล็กสำหรับไขบานประตู, กุญแจ, สลัก, กลอน, เข็มขัด, หมุด, ฉิ่ง, ฉาบ, ดินหอม, ง้วนดิน, ที่นั่งของทุรคา. ตลฺ ปติฏฐายํ, โณ. อภิฯ ลง อ ปัจ. ส. ตาล.
สูจิ : (อิต.) เข็ม, คำชี้แจง, คำประกาศ, เครื่องชี้, รายการ, สารบัญ, ตาล, กลอน, ลิ่ม. วิ. สูเจติ คฒมคฺคนฺติ สูจิ. สูจฺ ปกาสเน, อิ. ส. สูจิ, สูจี.
อาณาติ : อิต. ตะปู, ลิ่ม, สลัก, กลอน
กลูน : (วิ.) ละห้อยไห้, พิลาป.
กิลน : (นปุ.) การผูก, การพัน, การรัด, การสาน. กิลฺ พนฺธเน, อ, ยุ.
กุลิน กุลีน : (ปุ.) คนมีตระกูล, เหล่ากอแห่ง ตระกูล วิ. กุลสฺส อปจฺจํ กุลิโน วา. อิน, อีน ปัจ.
กุลีน : ค., ป. ผู้มีสกุล, คนมีสกุล
โกลน : (นปุ.)การนับ, กุลฺ สํขฺยาเณ, โณ, ยุ.
สงฺกลน : นป. การบวก, การเพิ่ม, การเก็บ
อคฺคลอคฺคฬ : (นปุ.) ผ้าปะ, ผ้าดาม, ลิ่ม, สลัก, กลอน (กลอนประตู).อคฺคกุฏิลคติยํ, อโล.
อคฺคล อคฺคฬ : (นปุ.) ผ้าปะ, ผ้าดาม, ลิ่ม, สลัก, กลอน (กลอนประตู). อคฺค กุฏิลคติยํ, อโล.
กพฺพ : (นปุ.) กาพย์ ชื่อคำของกวี กลอน โคลง ฉันท์เป็นต้น. ไทยใช้หมายถึงคำประพันธ์ ชนิดหนึ่ง คล้ายฉันท์ แต่ไม่บังคับครุ, ลหุ. กุ สทฺเท, โณ. พฤทธิ อุ เป็น โอ แปลง โอ เป็น อว แปลง ว เป็น พ ซ้อน พฺ. ส. กาวฺย
โคปาณสิ เคปาณสี โคปานสิ โคปานสี : (อิต.) กลอน ไม้กลอน (ไม้ที่พาดบนแป สำหรับวางเครื่องมุงหลังคา เช่น จากที่เย็บ เป็นตับ เป็นต้น), จันทัน ไม้จันทัน (ไม้ เครื่องบนสำหรับรับแปลานหรือระแนง). วิ. คํ วสฺโสทกํ สุริยาทิกิรณํ จ ปิวนฺติ วินาสยนฺติ อพฺภนฺตร มปฺปเวสนวเสนาติ โคปานา. อิฏฺฐกาทโย ; ตานิ สิโนนฺติ พนฺธนฺติ เอตฺถาติ โคปานสี. โคปานปุพฺโพ, สี พนฺธเน, อี.
กพฺพการ, กพฺพการก : ป. นักกาพย์, นักกลอน, กวี
กามคุณ : (ปุ.) ชั้นของกาม, ส่วนอันเป็นกาม, ส่วนที่ปรารถนา, กามคุณ ได้แก่รูป เสียง กลิ่น รส และโผฏฐัพพะ อันพึงใจ.
กูฏงฺคม : ค. (กลอนเรือน) ซึ่งไปสู่ยอด, ซึ่งไปรวมกันที่ยอด
โคปานสี : อิต. ไม้กลอนหลังคา, ไม้จันทัน
โคปานสีวงฺก : ค. คดหรืองอเหมือนไม้กลอนหรือจันทัน