- ฉนฺน : (วิ.) สมควร, เหมาะสม, นุ่งห่ม, ปกปิด, กำบัง, ปิดบัง, ซ่อนเร้น, เงียบ, วังเวง, สงัด, ลับ. ฉทฺ สํวรเณ, โต. แปลง ต เป็น นฺน ลบที่สุดธาตุ กัจฯ และรูปฯ แปลง ต เป็น อนฺน ลบที่สุดธาตุ อภิฯ แปลง ต กับที่สุด ธาตุเป็น อนฺน. 
- ตุณฺหิกฺขก : ค. นิ่ง, เงียบ, ไม่มีเสียง, ดุษณี 
- นิพฺพุต : ค. ซึ่งดับ, เย็น, สงบ; อันปราศจากความอยาก, เงียบ; สุข, สบาย 
- ปสฺสทฺธ : ค. สงบ, ระงับ, เงียบ 
- ปสฺสมฺภติ : ก. สงบ, ระงับ, เงียบ 
- ตุณฺห : (วิ.) นิ่ง ( เฉย เงียบ ไม่กระดุกกระดิก ไม่เคลื่อนไหว). ตุหฺอทฺทเน,โณฺห,หโลโป. อทฺทน แปลว่า เบียดเบียน ทำอันตราย ในที่นี้หมายความว่า เบียดเบียนความดัง หรือความเคลื่อนไหว. 
- นิรว : (วิ.) มีเสียงออกแล้ว, ไม่มีเสียง, ปราศ จากเสียง, มีเสียงร้องออกแล้ว, ฯลฯ, ไม่มีเสียงอึกทึก, เงียบ. 
- มุค มูค : (วิ.) ใบ้, เงียบ. 
- อสทฺท : (วิ.) ไม่มีเสียง, นิ่ง, สงบ, เงียบ. 
- กายวิเวก : ป. ความสงัดกาย, ที่สงัดเงียบกาย, กายสันโดษ 
- นิรุมฺภติ : ก. ปราบปราม, ระงับ, ทำให้เงียบ, นิ่งเงียบ 
- นิสฺสทฺท : ค. ไม่มีเสียง, เงียบสงบ 
- ปนฺนก : ค. ผู้เงียบ, ผู้นิ่ง 
- ปสฺสทฺธตา, ปสฺสทฺธิ : อิต. ความสงบ, ความระงับ, ความเงียบ 
- วิวิตฺต : ค. เงียบ, สงัด 
- สมฺปสีทติ : ก. เลื่อมใส, สงบเงียบ 
- สีติภูต : ค. เป็นผู้เย็น, เป็นผู้เงียบ, เป็นผู้สงบ 
- อวิวิตฺต : ค. ไม่สงัดเงียบ, ไม่ห่างไกล 
- อุปสม : (ปุ.) ธรรมเป็นที่เข้าไปสลบ, ธรรมเป็นที่เข้าไประงับ, การเข้าไปสงบ, การเข้าไประงับ, ความเข้าไปสงบ, ความสงบ, ความระงับ, ความเงียบ. อุปปุพฺโพ, สมฺ อุปสเม, อ.