ถก : (ปุ.) การกั้น, การปิด, การขัง, การระวัง, การป้องกัน, การจุก (อุด ปิด) ถกฺ สํวรเณ, อ, ยุ.
กณฺณคูถ กณฺณคูถก : (ปุ.) ขี้หู. ส. กรฺณมูล.
กุกฺกุฏฐก, - กุตฺถก : ป. ไก่เถื่อน, ไก่ป่า, นกกวัก
กุกฺกุตฺถก กุกุตฺถก : (ปุ.) นกกวัก, ไก่ป่า. กุสฺ สทฺเท,ถโก, ทฺวิตฺตํ, กุสสฺส สสฺส โต(แปลง ส แห่ง กุส เป็น ต). ศัพท์ต้นซ้อน กฺ.
กุกุตฺถก : ป. นกกวัก, นกสาลิกา
คาถก : นป. คำอันเป็นคาถา
คูถก : นป. ขี้ (ตา, หู)
ฌาฏตฺถก : ป. แตงโม
ฌามขาณุมตฺถก : (นปุ.) ที่สุดแห่งตออันไฟ ไหม้แล้ว.
โถก : (วิ.) น้อย, นิดหน่อย, หน่อยหนึ่ง. ถุจฺ ปสาเท, โณ, จสฺส โก.
โถก, โถกก : ค., นป. นิดหน่อย, น้อย, เล็กน้อย, ไม่สำคัญ; สิ่งเล็กๆ น้อยๆ
ทณฺฑสตฺถก : (นปุ.) มีดประกอบด้วยไม้, มีด มีด้าม.
นาถกรณ : นป. การกระทำที่พึ่ง
นิรตฺถก : อ., ก.วิ. ไร้ประโยชน์
นิรตฺถ นิรตฺถก : (วิ.) มีประโยชน์ออกแล้ว, หาประโยชน์มิได้, ไม่มีประโยชน์, ปราศ จากประโยชน์, ไร้ประโยชน์, เปล่า. วิ. นตถิ อตฺโถ อสฺสาติ นิรตฺโถ นิรตฺถโก วา. ณ ปัจ. ราคาทิตัท. รู อาคม ศัพท์หลัง ก สกัด.
ปนฺถก : ป. คนเดินทาง
โปตฺถก : (นปุ.) ผ้าทอด้วยปอ, ผ้าทำด้วยปอ, ผ้าทอด้วยป่าน, ผ้าปอ, ผ้าป่าน. ผ้าเปลือกไม้ ก็แปล. มกจิวตฺถ สาณวตฺถ อภิฯ และฏีกาอภิฯ.
โปตฺถ โปตฺถก : (ปุ. นปุ.) สมุด, หนังสือ, คัมภีร์, ตำรับ (ตำราที่กำหนดไว้เฉพาะแต่ละเรื่องละราย), ตำรา.
มตฺถก : (ปุ.) หัว, กระหม่อม, สมอง, สมองศรีษะ, ปลาย, ยอด. มสฺ อามสเน, ตฺโถ, สกตฺเถ โก จ. มสิ ปริ-มาเณ วา.
วิกตฺถก : ค. ผู้คุยโม้, ผู้อวด
สตฺถก : นป. มีดพับ
สตฺถกวาต : ป. ลมจุกเสียด
สาสนูปถมฺถก : (วิ.) ผู้บำรุงพระศาสนา, ผู้ทะนุบำรุงพระศาสนา, ศาสนูปถัมภก เป็นคุณบทของพระมหากษัตริย์.
สิตฺถก : (นปุ.) ขึ้ผึ้ง วิ. สิตฺถํ เอว สิตฺถกํ.
สิทฺธตฺถก : นป. เมล็ดผักกาด
สิทฺธตฺถ สิทฺธตฺถก : (ปุ.) เมล็ดพันธุ์ผักกาด วิ. สิทฺธา อตฺถา อสฺมินฺติ สิทฺธตฺโถ. ศัพท์หลัง ก สกัด.
อตฺถกถา : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องอัน.....กล่าวซึ่งเนื้อความ, วาจาเป็นเครื่องกล่าวซึ่งเนื้อความคำอธิบายซึ่งเนื้อความ, ถ้อยคำแก้อรรถ, อรรถกถาชื่อคัมภีร์ที่ท่านแต่งแก้เนื้อความแห่งพระบาลีพุทธพจน์ที่เข้าใจยากให้ง่ายขึ้น
อตฺถกถาจริย : (ปุ.) อาจารย์ผู้แต่งอรรถกถา.
อาปาถก : ค. มีคลอง, มีทาง, เป็นทางที่บุคคลพึงเห็นได้
อาหารตฺถก : (ปุ.) อาหารัตถกะ ชื่อคน คนใด บริโภคอาหารจนไม่อาจลุกขึ้นได้โดยธรรมดาของตน จึงกล่าวว่าฉุดมือทีคนนั้น ชื่อ อาหารัตถกะ.
อิสฺสตฺถก : (ปุ.) นายขมังธนู, นายพรานธนู (ผู้มีธนูเป็นประโยชน์).
กณฺฐ ก : (ปุ.) กัณฐกะ ชื่อม้า ซึ่งพระสิทธัตถะ ทรง เมื่อเสด็จออกผนวช, ละมั่ง, กวาง, เครื่องประดับคอ, สร้อยคอ, ก้าง อุ. มจฺฉกณฺฐก ก้างปลา. เป็น กนฺถก บ้าง.
กณฺณคูถ : นป., กณฺณคูถก ป. ขี้หู
ชาติวาท : ป. การสนทนาถึงเรื่องชาติ, การถกกันด้วยเรื่องเทือกเถาเหล่ากอ
ถกฺก : (ปุ.) พระเจ้า. ถกฺ สํวรเณ, อ. แปลง ก เป็น กฺก
ถกน : (นปุ.) การกั้น, การปิด, การ ขัง, การระวัง, การป้องกัน, การจุก (อุด ปิด) ถกฺ สํวรเณ, อ, ยุ.
มฏฺฐก : (ปุ.) หัว, ศรีษะ. ดู มตฺถก.
หตฺถโกสลฺล : (นปุ.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้ฉลาดในการงานอันบุคคลพึงทำด้วยมือ. หตฺถกมฺม+โกสลฺล ลบ กมฺม. หตฺถก มฺมโกสลฺล ก็แปลเช่นเดียวกันนี้.
อธิกรณ : (นปุ.) การทำยิ่ง, โทษชาตเป็นเครื่องทำยิ่ง, โทษ, คดี, เหตุ, เรื่อง, เรื่องราว, อธิกรณะเป็นคำเรียกบทที่ประกอบสัตมีวิ-ภัติ, อธิกรณ์ คือข้อพิพาท หรือที่ถกเถียงกันเมื่อเกิดขึ้นแล้วต้องทำ ต้องระงับ.อธิบทหน้ากรฺธาตุยุปัจ.ส.อธิกรณ.