เทว : (ปุ.) เทวะ ชื่อของเทพทั้ง ๓ คือ อุปัตติ เทพ วิสุทธิเทพ และ สมมุติเทพ, เทพ, เทพเจ้า, เทพยะ, เทพยดา, เทพบุตร, เทวดา. วิ. ทิพฺพนติ ปญฺจกามคุณาทีหิ กีฬนฺตีติเทวา. ทิวุ กีฬายํ, โณ. วิ. นี้เฉพาะ อุปัตติเทพ และสมมุติเทพ. เทวะที่หมาย ถึงวิสุทธิเทพ มี วิ. ว่า โลกุตฺตรธมฺเม โลกุตฺตรธมฺเมหิ วา ทิพฺพนฺติ เทโว (ผู้บรรลุโลกุตตรธรรม หรือผู้รุ่งเรืองด้วย โลกุตตรธรรม). ทิวุ คติยํ ชุติยํ วา, โณ.
ปรนิมฺมิตวสวตฺตี : (ปุ.) เทวดาชั้นปรนิม มิตวสวัตตี วิ. ปรนิมฺมิเตสุ โภเคสุ วสํ วตฺเตนฺตีติ ปรนิมฺมิตวสวตฺตี ( เทวา ) . ปรนิมมิตวสวัตดี ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๖.
อิรุ : (อิต.) อิรุ ชื่อไตรเพท ๑ ใน ๓ ของ พราหมณ์ วิ. อิจฺจนฺเต เทวา เอตายาติ อิรุ. อิจฺ ถุติยํ, อุ, จสฺส โร. อิวฺ วา ถุติยํ, วสฺส โร.
ทฺวิป ทฺวิรท : (ปุ.) ช้าง, ช้างพลาย. วิ. กเรน มุเขน จาติ ทฺวีหิ ปิวตีติ ทวิโป. ทฺวิปุพฺโพ, ปา ปาเน, กฺวิ. เทฺวา รทา ยสฺส โส ทฺวิรโท. ส. ทฺวิป, ทฺวิรท, ทฺวิราป.
เทวกุมาร : ป. เทวกุมาร, เทพบุตร
เทวกุสุม : (นปุ.) สมุลแว้ง, กานพลู. วิ. เทวานํ กุสุมํ ปุปฺผํ เทวกุสุมํ. ส. เทวกุสุม.
เทวขาตก : (นปุ.) เหมืองน้อย วิ. เทเวน ขาตํ เทวขาตกํ (เทวดาขุด เนรมิต). ก สดัด. ส. เทวขาต.
เทวตา : (อิต.) เทวดา, เทพดา, เทพยดา, เทวัญ. คำ เทวตา นี้หมายเอาทั้ง เทพบุตร เทพธิดา และพรหม. เทโว เอว เทวตา. ตา ปัจ. สกัด. อภิฯ และรูปฯ ๓๖๕. ศัพท์ ที่แปลว่า เทวดา มี ๑๕ ศัพท์ และใช้เป็น พหุ. ทั้งสิ้น. ส. เทวตา.
เทวตานิ : (อิต. นปุ.) เทวดา. เทวตา เอว เทวตานิ. นิปัจ. สกัด. อภิฯ ว่า เทวตานิ ที่ เป็นปฐมา. เป็น อติ. ที่เป็น ทุติยา. เป็น อิต. และนปุ. อีกนัยหนึ่ง เทวตานิ ที่เป็น ปฐมาและทุติยา ว่าเป็น อิต. นั้น เพราะ แปลง โย วิภัตติเป็น นิ. อมรโกส ว่าเป็น ปุ. นปุ.
เทวตานุสฺสติ : อิต. เทวตานุสสติ, การระลึกถึงคุณของเทวดา
เทวตาส : (ปุ.) หญ้าลูกเค้า, หญ้าหนวดแมว. วิ. เทวตา อสนฺติ ภกฺขนฺติ ย โส เทวตาโส.
เทวทตฺต : (ปุ.) เทวทัต ชื่อของเจ้าโกลิย องค์หนึ่ง, พระเทวทัต. วิ. เทเวน ทินฺโน เทวทตฺโต. แปลง ทินฺน เป็น ทตฺต.
เทวทารุ : (ปุ.) เทพทารู เทพทาโร ชื่อพรรณ ไม้ชนิดหนึ่ง มีกลิ่นหอมคล้ายการบูร เปลือกหอมใช้ปรุงอาหารรากใช้ทำยาไทย วิ. เทวานํ ตรุภูตตฺตา เทวทารุ.
เทวเทว : (ปุ.) เทพผู้ยิ่งกว่าเทพ. พระเทวเทพ เป็นพระนามของพระพุทธเจ้าทั้งปวง. วิ. เทวานํ อติเทโว เทโว. เทวาน มธิโก วา เทโว เทวเทโว.
เทวนคร : นป. เทวนคร, เมืองสวรรค์
เทวนิกาย : ป. เทวนิกาย, หมู่เทวดา, เหล่าทวยเทพ
เทวปุร : นป. เทวบุรี, เมืองเทวดา, เมืองสวรรค์
เทวเภท : (ปุ.) เทวดาชุดหนึ่ง, เทวเภท เทวดาพิเศษ.
เทวมาติก : (ไตรลิงค์) ที่มีข้าวกล้าสำเร็จด้วยฝน. วิ. เทโว มาตา อสฺสาติ เทวมาติโก. พหุพฺพีหิมฺหิ โก. วุฎงินิปฺผชฺชสฺสกเทส ประเทศมีข้าวกล้าสำเร็จด้วยฝน ฎีกาอภิฯ.
เทวร : (ปุ.) พี่น้องชายของผัว, แปลว่า พี่ผัวหรือน้องผัวก็ได้แล้วแต่เนื้อความของที่นั้น ถ้าเป็น พหุ. แปลว่าพี่ผัวและน้องผัว. วิเทวนฺติ เอเตนาติ เทวโร. ทิวุ กีฬายํ. อโร. แปลง อิ เป็น เอ. ฎีกาอภิฯ สามิภาตา กนิฎโฐ สามิโน ภาตา เทวโร นาม.
เทวราช : (ปุ.) เทวดาผู้พระราชา, พระเทวราช ชื่อของพระอินทร์, พระอินทร์, ท้าวสักกะ. วิ. เทวานํ ราชา เทวราชา.
เทวกาย : ป. หมู่แห่งเทวดา
เทวกุล : (นปุ.) ที่อยุ่ของเทวดา, เรือนของ เทวดา, สำนักของเทวดา, ศาลเจ้า, ศาลเทพารักษ์, ที่ของเทพารักษ์, ที่เทพารักษ์.
เทวคณ : ป. คณะเทพ, หมู่เทวดา
เทวคห, - คหณ : ค. (ไม้) ซึ่งพระราชาผู้สมมติเทพทรงหวงแหน, ซึ่งเป็นของหลวง
เทวจฺฉรา : อิต. เทพอัปสร, นางฟ้า
เทวจาริกา : อิต. การจาริกไปในหมู่เทวดา, การเที่ยวไปในสวรรค์
เทวญฺญตร : ป. เทพตนใดตนหนึ่ง, เทพชั้นต่ำ
เทวฏฺฐาน : นป. เทวสถาน, ที่สถิตแห่งเทพเจ้า, เทวาลัย
เทวตฺต : นป. ความเป็นเทวดา
เทวตฺตภาว : ป. อัตภาพแห่งเทวดา
เทวตานุภาว : ป. อานุภาพแห่งเทวดา
เทวตาพลิ : อิต. เทวดาพลี, พลีเพื่อเทวดา, การทำบุญอุทิศให้เทวดา, การบวงสรวงเทวดา
เทวตาภาว : ป. ความเป็นเทวดา
เทวตาริปุ : (ปุ.) ข้าศึกของเทวดา , อสูร.
เทวตาวาส : (ปุ.) ที่อยู่ของเทวดา , วิมานของเทวดา.
เทวตาอุโปสถ : ป. เทวดาอุโบสถ, การรักษาอุโบสถโดยยกเอาเทวดาเป็นพยานในคุณความดีของตน
เทวทตฺติก, - ติย : ค. ซึ่งเทวดาให้มา, ซึ่งเทพเจ้าทรงประทาน
เทวทารุ, - รุก : ป. ไม้เทพทาโร
เทวทุนฺทุภิ : (ปุ.) ฟ้าร้อง (กลองของเทวดา).
เทวทูม เทวทุมฺม : (ปุ.) ต้นสะคร้อ, ไม้สะคร้อ.
เทวธมฺม : (ปุ.) ธรรมอันเทวดาประพฤติ, ธรรมของเทวดา, ธรรมของชาวสวรรค์, ธรรมอันทำบุคคลให้เป็นเทวดา ได้แก่ หิริ และโอคตัปปะ.
เทวธาปถ : (ปุ.) ความสงสัย.
เทวธีตุ : (อิต.) นางเทวธิดา, นางเทพธิดา, นางฟ้า, นางสวรรค์.
เทวปญฺห : นป. การอัญเชิญเทวดาเข้าทรงแล้วถามปัญหา, การเป็นหมอทรงเจ้า
เทวปญฺห, - หา : ป., อิต. ปัญหาของเทวดา, ปัญหาเทวดา
เทวปริวาร : ค. ผู้มีเทวดาเป็นบริวาร
เทวปริสา : อิต. เทพบริษัท, ชุมนุมเทวดา