จิณฺห : (นปุ.) ลักษณะ, เครื่องหมาย, เป้า, รอย, ตรา, แกงได. วิ. จิหียติ อเนนาติ จิณฺหํ. จิหฺ ลกฺขเณ, ยุ. แปลน น ซึ่งแปลง มาจาก ยุ เป็น ณ แล้วกลับอักษร ที่ไม่ กลับเป็น จิหณ ดู จิหณ.
ลกฺข : นป. เครื่องหมาย, รอย, ที่หมาย, เป้า; แสน
สรพฺย สรวฺย : (นปุ.) ที่หมาย, เป้า. วิ. สโร วยติ อสฺมินฺติ สรพฺยํ สรวฺยํ วา. วยฺ คติยํ, อ, วสฺสาการโลโป (ลบ อ อักษรแห่ง ว).
จกฺกวิทฺธ : นป. ศิลปะแทงจักร, วิธีการยิงลูกศรไปยังเป้าหมายต่างๆ ซึ่งอยู่เป็นวงล้อมให้ลูกศรทะลุเป้าหมายเหล่านั้นแล้วกลับมาตั้งอยู่ในมือของผู้ยิง
สรวฺย : นป. เป้า, เครื่องหมาย
อิทฺธิปาท : (ปุ.) ธรรมอันยังผู้ปฏิบัติให้ถึง ความสำเร็จ, คุณเครื่องให้สำเร็จ, คุณ เครื่องให้สำเร็จความประสงค์ตามเป้า หมาย, ปฏิปทาแห่งความสำเร็จ.
ปาจิตฺติย : นป. ข้อห้ามทางพระวินัยชนิดหนึ่งชื่อ ปาจิตติยะ ซึ่งเมื่อต้องแล้วย่อมบริสุทธิ์ด้วยการแสดง
ปานมณฺฑล : นป., ปานาคาร ป., นป. ร้านเครื่องดื่ม, โรงดื่ม
ปาริม : ค. อันมีในฝั่งโน้น (มักใช้ในรูปสมาสว่า ปาริมตีร = ฝั่งโน้น)
อภิปาเตติ : ก. ให้ตกไป, ขว้าง, ปา
ปาการ : ป. ป้อม, ปราการ, กำแพง
ปาการปริกฺขิตฺต : ค. ซึ่งมีกำแพงล้อมรอบ
ปาการปริกฺเขป : ป. การล้อมด้วยกำแพง, รั้ว
ปาการิฏฺฐิกา : อิต. อิฐที่ก่อกำแพง
ปากาสิย : ค. ซึ่งปรากฏ, เห็นชัด, แจ่มแจ้ง
ปากุล : ค. อากูล, คั่งค้าง, ไม่สำเร็จ, ยุ่งเหยิง
ปาคุญฺญตา : อิต. ความชำนาญ, ความฉลาด
ปาคุส : ป. ปลาชนิดหนึ่งตัวใหญ่ปากใหญ่
ปาจก : ค. ผู้หุงต้ม, ผู้ปรุงอาหาร
ปาจน : นป. การหุงต้ม, การปรุงอาหาร; ปฏัก, ไม้เท้า
ปาจริย : ป. อาจารย์ของอาจารย์, อาจารย์ผู้ใหญ่, ปรมาจารย์
ปาจาเปติ : ค. ให้หุงต้ม, ให้ปรุงอาหาร
ปาจิกา : อิต. แม่ครัว
ปาจีนก : ค. อันมีในทิศตะวันออก
ปาชน : นป. การขับไป, การไล่ไป; ปฏัก
ปาชาเปติ : ก. ให้ขับไป
ปาชิก : ป. ผู้ขับ, นายสารภี
ปาชิต : ค. อันเขาขับไปแล้ว
ปาเชติ : ก. ขับไป
ปาตน : นป. การทำให้ตกไป, การฆ่า, การทำลาย
ปาตราส : ป. อาหารเช้า
ปาตาเปติ : ก. ให้ตกไป
ปาตาล : ป. บาดาล, นาคพิภพ, เมืองนาค; ไฟใต้ทะเล
ปาติ : ๑. อิต. ถาด, ถ้วย, จาน, บาตร;
๒. ก. เลี้ยง, รักษา, คุ้มครอง
ปาติก : นป. ถาดน้อยๆ , ถ้อยน้อยๆ , จานน้อยๆ
ปาติต : ค. ตกไปแล้ว, แตกทำลายแล้ว
ปาตุ : อ. ข้างหน้า, ปรากฏ, พอมองเห็นได้
ปาตุ : อ. (ปฐ., จตุ) การดื่ม; เพื่ออันดื่ม