โลก : ป. โลก, สัตว์, พลเมือง
ปิปฺผล, - ลก : นป. ตะไกร, ต้นมะเดื่อ
พุพฺพุล, - ลก : นป. ฟองน้ำ, ต่อมน้ำ, โป่งน้ำ
มาล, - ลก : ป. วงกลม, ดอก
ยุคล, - ลก : นป. คู่
อุทฺทาล, - ลก : ป. ต้นราชพฤกษ์
อาโลกสนฺธิ : (อิต.) ช่องลม, หน้าต่าง. วิ. อาโลกานํ อาตปานํ ปวิสนฏฺฐานํ สนฺธิ ฉิทฺทนฺติ อาโลกสนฺธิ. (หน้า ๑๐๒)
โลกคฺค : ค. ผู้เป็นใหญ่ในโลก
โลกนฺต : ป. ที่สุดของโลก
โลกนฺตร : นป. โลกอื่น; ระหว่างแห่งโลก
โลกนายก, - นาถ : ป. ผู้เป็นใหญ่ในโลก, ผู้นำของโลก, ผู้เป็นที่พึ่งของโลก
โลกนิโรธ : ป. ความสิ้นสุดแห่งโลกความฉิบหายแห่งโลก
โลกปาล : ป. ผู้รักษาโลก
โลกวชฺช : นป. สิ่งที่ชาวโลกติเตียน
โลกาธิปจฺจ : นป. ผู้ปกครองโลก
โลกานุกมฺปา : อิต. ความเอ็นดูต่อสัตว์โลก
โลกายต : นป. โลกายตศาสตร์
โลกายตฺติก : ค. ผู้นับถือนิกายโลกายัต, ผู้มีความเห็นว่าขาดสูญ
โลกครุ : ป. พระพุทธเจ้า
โลกนฺตคู : ค. ผู้บรรลุถึงที่สุดจากโลกิยะ
กามโลก : ป. กามโลก, โลกที่เนื่องด้วยกาม
จกฺกวาล, - วาฬ : ป., นป. จักรวาล, สุริยจักรวาล, โลก, ปริมณฑล
ชคต : นป., ชคติ, - ตี อิต. แผ่นดิน, โลก
ติโลก : (ปุ.) โลกสาม, ไตรดลก. ส. ตฺรโลกฺย.
ติโลกเกตุ : (ปุ.) ธงในโลกสาม, ธงชัยในโลก สาม.
ธริตฺติ : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, โลก, ธริษตรี, ธเรษตรี, ธาษตรี. ส. อริตฺรี.
นวโลกกุตฺตรธมฺม : (ปุ. นปุ.) ธรรมเหนือโลกเก้า,ฯลฯ,โลกุตตรธรรมเก้า(มรรค๔ผล๔นิพพาน๑).
นาคโลก : (ปุ.) โลกแห่งนาค, นาคพิภพ, บาดาล.
ปรโลกหิตาวหนกมฺม : (นปุ.) กรรมอันเป็น เครื่องนำมาซึ่งประโยชน์เกื้อกูลในโลกอื่น.
ปิตุโลก : ป. เปตโลก, เมืองผี
ปุญฺญโลก : ป. สวรรค์, โลกที่เกิดด้วยอานุภาพแห่งบุญ
พฺรหฺมโลก : (ปุ.) โลกเป็นที่อยู่ของพรหม, พรหมโลก.
มนุสฺสโลก : (ปุ.) โลกของมนุษย์, โลกมนุษย์, มนุษยโลก.
มหี : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, ที่ดิน, โลก, มหี ชื่อแม่น้ำสายที่ ๕ ใน ๕ สายของอินเดียโบราณ. มหฺ ปูชายํ วุฑฺฒิยํ วา. อ, อิตฺถิยํ อี.
วสุมตี : ค., อิต. มีทรัพย์, มีสมบัติ; โลก, แผ่นดิน
อรูปโลก : ป. อรูปโลก, โลกแห่งความไม่มีรูป, โลกแห่งความไม่มีตัวตน
อวโลกน : (นปุ.) การเอี้ยวดู (หันกายส่วนบนแลดู). อวปุพฺโพ, โลกฺทสฺสเน, ยุ. ส. อวโลกน.
อิธโลก : (ปุ.) โลกนี้.
อิหโลก : ป., อิหโลกิก นป. โลกนี้, ภพนี้
อุโลก อุลฺโลก : (นปุ.) ที่เป็นที่แลขึ้น, เพดาน. อุปุพฺโพ, โลกฺ ทสฺสเน, อ.
โอโลกน : (นปุ.) การแลดู, ความแลดู (เบื้อง บน), หน้าต่าง. อุปุพฺโพ, โลกฺ ทสฺสเน, ยุ.
กุลฺลก : ๑. ป. กระชุ, เครื่องสาน; แพชนิดหนึ่ง; กระด้งเล็กๆ;
๒. ค. ผู้ได้รับเลี้ยงดูอย่างดี
กุลฺลกวิหาร : ป. วิหารธรรมตื้นๆ , ธรรมเป็นเครื่องอยู่อย่างง่ายๆ, ความเป็นอยู่อย่างธรรมดา
จตุรงฺคุล, - ลิก : ค. มีประมาณสี่นิ้ว
ทีปาโลก : ป. แสงประทีป, แสงตะเกียง
นิลฺโลกน : ค. ผู้เฝ้ามอง, ผู้ระมัดระวัง
ปญฺจมหาวิโลกน : นป. การตรวจตราใหญ่ห้าประการ (เวลา, ประเทศ, ทวีป, ตระกูล, มารดา)
ปฏิยาโลก : อ. ย้อนแสง, สู่ทิศตะวันตก
มหาวิโลกน : (นปุ.) การเลือกเหตุสำคัญ, การตรวจดูเหตุใหญ่, การพิจารณาดูสิ่งใหญ่, มหาวิโลกนะ. มหาวิโลกนะ มี ๕ คือ ๑.กาล จะต้องเป็นช่วงระยะเวลาที่มนุษย์มีอายุขัย ๑๐๐ ปี ๒. ทวีป ต้องเป็นชมพูทวีป ๓. ประเทศต้องเป็นมัชฌิมประเทศ ๔. ตระกูลต้องเป็นกษัตริย์ และ ๕. มารดาต้องเป็นหญิงมีเบญจศีล. พระโพธิสัตว์จึงจะมาอุบัติเพื่อตรัสรู้.