- มาก : พหุ, พหุล, มหนฺต 
- กินมาก, ตะกละ : อจฺโจทร [นป.] 
- ใกล้มาก : อจฺจาสนฺน [ค.] 
- คนพูดมาก : กถาพหุโล 
- ผู้ศึกษามาก : พหุสฺสุโต โหติ สุตธโร, สุตสนฺนิจโย 
- มีกำลังมาก : มหพฺพล 
- มีทรัพย์มาก : มหทฺธน 
- มีบุญคุณมาก : มหุปการ 
- มีภัยมาก : มหพฺภย 
- มีอานิสงส์มาก : มหานิสํโส 
- อานิสงส์มาก : มหานิสํโส