มี : อตฺถิ, โหติ, ภวติ, สนฺต
 
 เป็น, มี : โหติ, อตฺถิ, ภวติ
 
 มีกรรมชั่ว : ปาปกมฺมี
 
 มีก้นใหญ่, ก้นงาม : กฏิปุถุลกํ [นป.]
 
 มีกรรมเป็นกำเนิด : กมฺมโยนิ, กมฺมโยนี [ค.]
 
 มีกรรมเป็นที่พึ่ง : กมฺมปฏิสรณ [ค.]
 
 มีกรรมเป็นที่อาศัย : กมฺมนิเกตฺวา [ค]
 
 มีกลิ่นหอม : สุรภิคนฺโธ
 
 มีกลิ่นเหม็น : ทุคฺคนฺโธ
 
 มีการงานสะอาด : สุจิกมฺม
 
 มีกำลังน้อย : ทุพฺพโล, หีนวีริโย
 
 มีกำลังมาก : มหพฺพล
 
 มีความคุ้นเคย : วิสฺสาสิก
 
 มีความตายเป็นที่สุด : มรณนฺติก
 
 มีความเป็นอยู่ลำบาก : อติทุชฺชีวิโน
 
 มีความเพียรพยายาม : ติพฺพวีริโย
 
 มีความมักมาก : มหิจฺฉ
 
 มีความรู้ท่วมหัว : อติเรกสุตสมฺปนฺโน, อติเรกสิปฺปสมฺปนฺโน
 
 มีความรู้น้อย : มนฺทพุทฺธิ
 
 มีความเลื่อมใส : ปสาทพหุล
 
 มีความโศก : โสกี
 
 มีค่าน้อย : อปฺปคฺฆ
 
 มีใจกรุณา : หทยาลุ
 
 มีใจข้องเกี่ยว : ลคฺคจิตฺต
 
 มีใจน้อมไป : อธิมุตฺตมานโส
 
 มีใจบันเทิง : ปมุทิตจิตฺต
 
 มีใจมั่นคง : สมาหิตจิตฺโต
 
 มีใจรักใคร่ : วจฺฉล
 
 มีใจสังเวช : สํวิคฺคมานโส
 
 มีทรัพย์มาก : มหทฺธน
 
 มีโทษ : สาวชฺโช
 
 มีนิสัยอ่อน : มุทุชาติก
 
 มีบุญคุณมาก : มหุปการ
 
 มีภัยมาก : มหพฺภย
 
 มีมิตรจิตต่อกัน : อญฺญสฺส สุหชฺชา ปิยมานา
 
 มีราคาแพง : มหคฺฆ
 
 มีวาจาไพเราะ : มธุรวาจา, วคฺคุคฺท
 
 มีวาทะจัดจ้าน : ธุตวาท
 
 มีศรัทธาตั้งมั่น : สุปติฏฺฐิตสทฺโธ
 
 มีสติมั่นคง : ปฏิสฺสต
 
 มีอานิสงส์มาก : มหานิสํโส
 
 กายมีแผล : อรุคตฺต [ค.]
 
 การมีอำนาจเหนือ : อชฺฌภว [ป.]
 
 เก้าอี้มีที่วางแขน : โอลมฺพนกํ [นป.]
 
 เกิด, สำเร็จ, มีผล : อภินิพฺพตฺตติ [ก.]
 
 แกล้ง, มีเจตสา : อสญฺจิจฺจ [ก., วิ.]
 
 ผู้มีความรอบคอบ : นิสมฺมการี
 
 ผู้มีทุกข์ : ทุกฺขิต, ทุกฺข, ทุกฺขี [ปุ.]; ทุกฺขิตา, ทุกฺขิณีล
 
 ผู้มีบุญ : ปุญฺญวา
 
 ผู้มีปัญญาประเสริฐ : วรมติ