กลางหาว, ท้องฟ้า, ทุกข์ : อฆ [นป.]
สิ้นไป : ปริกฺขีณ, ขีณ
สิ้นสงสัย : นิพฺเพมติก
สิ้นอาสวะทั้งหมด : สพฺพาสวปริกฺขีโณ
ผู้มีทุกข์ : ทุกฺขิต, ทุกฺข, ทุกฺขี [ปุ.]; ทุกฺขิตา, ทุกฺขิณีล
ครอบงำทุกข์ : ทุกฺขปเรต
ทั้งปวง ทั้งสิ้น : สพฺพ, สกล, นิสฺเสน, สมตฺต
ประสพทุกข์เข็ญ : ทุกฺโขปโค
เป็นหนี้ เป็นทุกข์ : อินาทาเณ ทุกฺขิตภาโว
ไม่มีทุกข์ : อนีฆ
ยากที่จะพรรณนาให้สิ้นสุด : น สกฺกา สพฺเพน สพฺพํ สํวณฺณิตุ
ร่วมทุกข์ร่วมสุข : สหทุกฺขสุขี
รักสุขเกลียดทุกข์ : สุขกามา โหนฺติ ทุกฺขปฏิกูลา
ออกจากทุกข์ : นิสฺสรณํ
ออกไปจากทุกข์ : นิสฺสรติ, นิยฺยาติ
สั่น, เขย่า : จาเลติ, ปเวธติ, กมฺปติ
กำจัด : นีหรติ, วิทฺธํสน, วิธมิตฺวา, วิทฺธํเสตฺวา
ขยัน : ปสุต, ทกฺโข โหติ อนลโส
คนปกครอง : ปสาสนการี
ทุกฺขไม่สมหวัง : ยมฺปิจฺฉํ น ลภติ ตมฺปิ ทุกฺข
ยาก, ลำบาก : ทุกฺข, กิจฺฉ, กิลมน
ระเบียบการปกครอง : ปสาสนวิธี, ปสาสโนปาโย
โรงครัว, โรงฉัน : มหานสํ, ภตฺตคฺคํ, อาสนสาลํ
เหยี่ยว : เสโน, กุลโล