เป็น, มี : โหติ, อตฺถิ, ภวติ
ครั้งดึกดำบรรพ์ : โปราณกาโล
ครั้งนั้น : อถ, ตโต
เป็นเครื่องหมาย : ฐานีย, นิมิตฺตภูโต
เป็นเครื่องห้าม : ปฏิปกฺขภูตา โหนฺติ, ปฏิฆาตภูตา
เป็นจอมทัพ : วรสูรโยโธ
เป็นเจ้า, เป็นใหญ่ : ปติ, สามิ, อิสฺสร, อภิภู
เป็นไท : ภุชิสฺสตา
เป็นแบบอย่าง : ทิฏฺฐานุคติกา
เป็นไป : ปวตฺตติ, วตฺตติ, สํวตฺตติ
เป็นผู้ตื่น : ชาครโร
เป็นพยาน : สกฺขีภูตํ
เป็นลม : มุจฺฉา
เป็นสิ่งสำคัญ : พหูปการา โหติ, พาฬฺหคิลาโน
เป็นหนี้บุญคุญ : ปการํ อิณาทานํ
เป็นหนี้ เป็นทุกข์ : อินาทาเณ ทุกฺขิตภาโว
เป็นหลักฐาน : นิธานภูตา
เป็นหัวหน้า : ปุพฺพงฺคม, ปมุข, ปธาน, โมกฺข, ปาโมกฺข
เป็นอยู่ : ชีวติ, ชีวิตํ กปฺเปติ, วาสํ กปฺเปติ
เป็นอริกัน : ปฏิปกฺขภูโต
เป็นเอก : เอก, อทุตย
กรรมที่ทำแล้วมไม่เป็นอันทำ : อกิริยา [อิ.]
เกิดเป็นยักษ์ : ยกฺขินี หุตฺวา นิพฺพตฺติ
ความเป็นไท : ภุชิสฺสตา
ความเป็นอยู่ : ชีวิโน
คุมกันเป็นพวก : วคฺคพนฺธ
เคยเป็นข้าราชการ : ราชปุริสภูตปุพฺโพ
ตกเป็นเมืองขึ้น : วสํ คตา, หตฺถคตํ อโหสิ
ประพฤติตนเป็นตัวอย่าง : ทิฏฺฐานุคติยา สีลทิฏฺฐิสมฺปนฺนา
แปลเป็นไทย : ทยฺยภาสาปริวตฺตนํ
มาบรรจบอีกครั้ง : ปุนเรวาคโต โหติ
มีกรรมเป็นกำเนิด : กมฺมโยนิ, กมฺมโยนี [ค.]
มีกรรมเป็นที่พึ่ง : กมฺมปฏิสรณ [ค.]
มีกรรมเป็นที่อาศัย : กมฺมนิเกตฺวา [ค]
มีความตายเป็นที่สุด : มรณนฺติก
มีความเป็นอยู่ลำบาก : อติทุชฺชีวิโน
มุ่งหมายเป็นพระโพธิสัตว์ : โพธิสตฺตภาวปฺปตฺติ
รวมกันเป็นพวก ๆ : วคฺควคฺคา หุตฺวา
รวมกำลังเป็นพันธมิตร : สหภาคิโน
รักษาศีลให้เป็นไปด้วยดี : สีลานิ อขณฺฑานิ อฉิทฺทานิ, อสพลานิ อกมฺมาสานิ, ภุชิสฺสามิ วิญฺญุปสฏฺฐานิ, สมาธิสํวตฺตนิกานิ กตฺวา รกฺขติ
สมัยเป็นหนุ่มสาว : โยพฺพนปฺปตฺตกาโล
สู้เป็นข้าราชการไม่ได้ : ราชภฏภาโว เสยฺโยเยว