เยือกเย็น (ใจ) : สนฺต..
เร่าร้อนกาย/ใจ : ปริฬาโห, สนฺตาโป
กังวลใจ, กลุ้มใจ : อฏฺฏียติ [ก.]
การพูดชักจูงใจ : ปุคฺคลสฺส จิตฺตํ, สมาทเปตุ
เครื่องเปลื่มใจ : วิตฺตุปกรณํ
นั่งถอนใจ : นิตฺถุนนฺโต นิสีทิ, ชนฺนุเกหิ วิจรติ
ปลื้มใจ : วิตฺต
ปากไม่ตรงกับใจ : อญฺญํ หทเยน จินฺเตติ อญฺญํ มุเขน กเถติ
เปลี่ยวใจ : อนาถา นิรสฺสาทา ทุกฺขิตา
มีใจกรุณา : หทยาลุ
มีใจข้องเกี่ยว : ลคฺคจิตฺต
มีใจน้อมไป : อธิมุตฺตมานโส
มีใจบันเทิง : ปมุทิตจิตฺต
มีใจมั่นคง : สมาหิตจิตฺโต
มีใจรักใคร่ : วจฺฉล
มีใจสังเวช : สํวิคฺคมานโส
ร้อนใจ ไฟนรก : ปริฬาโห, สนฺตาโห
โรคใจ : กิเลสโรโค
ละอายใจ : หิริ [อิ.]
สลดใจ : สํวิคฺคมโน
สำเร็จด้วยใจ : มโนมย
เสียใจ, เศร้าใจ : อุปฺปนฺนสํเวโค, ทุมฺมโน, สมุปฺปนฺนสํเวโค, อุปฺปนฺนโสโก, อุปฺปนฺนพลวโสโก, โทมนสฺสปฺปตฺต, สํวิคฺคมานส
ใสใจ : มนสิกริตฺวา, นิสาเมตฺวา, สญฺญํ กตฺวา
ห้ามใจ : นิเสเธตฺวา
อันตรายภายในใจ : อุปทฺทโว