น้ำนวล : ว. ผ่องใส, ผุดผ่อง, (มักใช้แก่ผิวพรรณและนิยมใช้คําอื่นแทรก) เช่น เป็นนํ้าเป็นนวลมีนํ้ามีนวล.
อ่อง : ว. ใช้เข้าคู่กับคำ เอี่ยม เป็น เอี่ยมอ่อง หมายความว่า ใหม่, สดใส, ผุดผ่อง, เปล่งปลั่ง, ไม่หมองมัว.
อล่องฉ่อง : [อะหฺล่อง] (ปาก) ว. ผุดผ่อง เช่น ผัดหน้าขาวอล่องฉ่อง.
นวลลออ : ว. ผุดผ่อง, งามดี.
นวล : ว. สีขาวปนเหลืองเล็กน้อย; ผ่องเป็นยองใย, งามผุดผ่อง, เช่น ผิวนวล. น. ผงแป้งที่โรยบนก้อนแป้งเวลานวดหรือปั้นเพื่อไม่ให้ติดมือติดภาชนะ เป็นต้น; ละอองสีขาวบนผิวผลไม้หรือใบไม้บางชนิดแสดงว่าแก่จัด เช่น นวลมะม่วง นวลแตง นวลใบตอง.
นวลละออง : ว. ผุดผ่องเป็นยองใย.
เป็นน้ำเป็นนวล : ว. มีผิวพรรณผุดผ่องสวยงาม.
พรรณราย : [พันนะ] น. สีพราย ๆ, สีเลื่อมระยับ, งามผุดผ่อง.
ใยยอง : ว. งามผุดผ่อง, งามสุกใส.
รำไพ ๒ : ว. งามผุดผ่อง เช่น รําไพพรรณ.
หน้านวล ๒ : ว. มีสีหน้าผุดผ่องเป็นน้ำเป็นนวล, คนโบราณเชื่อว่า หญิงที่มี ครรภ์ถ้ามีหน้านวลอยู่เสมอ แสดงว่า บุตรในครรภ์จะเป็นเพศหญิง.
อมเลือดอมฝาด : ว. มีผิวพรรณผุดผ่อง.
เอี่ยมอ่อง : ว. ใหม่ผุดผ่อง เช่น เสื้อผ้าเอี่ยมอ่อง; สะอาดสดใส, ไม่หมองมัว, เช่น หน้าตาเอี่ยมอ่อง.