กลฺยาณี : (วิ.) ผู้มีความดี, ผู้มีความงาม.
กลฺยาณ : (วิ.) ดี. งาม, พะงา (งาม, สวย), เป็น ที่ชอบใจ, ชอบ, ไพเราะ, อ่อนหวาน. กลฺ สํขยาเณ, ยาโณ. ส. กลฺยาณ.
พทฺท : (วิ.) งาม, ดี, เจริ, รุ่งเรือง, ผุดผ่อง, ประเสริฐ, สุข, สบาย, สำราญ. ภทิ กลฺยาเณ, โท. แปลง ภ เป็น พ.
ภทฺทปีฐ : (นปุ.) เก้าอี้, ราชอาสน์. วิ. ภทฺทํ กลฺยาณํ ปีฐ ภทฺทปีฐ.