คนฺตุ : ป. ผู้ไป, ผู้ถึง
คนฺตุกาม : (วิ.) ผู้ใคร่เพื่ออันไป วิ. คนฺตํ กาโม คนฺตุกาโม.
คมิก : (วิ.) ผู้ปราถนาเพื่ออันไป วิ. คนฺตํ อิจฺฉตีติ คมิโก. ผู้ควรเพื่ออันไป วิ. คนฺตํ ภพฺโพติ คมฺโก. ผู้จะไป ผู้ไป วิ. คจฺฉตีติ คมิโก. อิก ปัจ. รูปฯ ๕๙๕.
พฺยูห : (ปุ.) ถนนเดินได้ไม่ตลอด, ถนนตัน, ทางตัน, ตรอกตัน. วิ. พฺยูเหติ ชเน อญฺญตฺร คนฺตุ มปฺปทาน-วเสนาติ พฺยูโห.
อุเทฺรก : (ปุ.) การราก, การเรอ, การอ้วก. วิ. อุทฺธํ เทกติ คนฺตุ มุสฺสหตีติ อุเทฺรโก. อุทธํปุพฺโพ, เทกิ สทฺเท, โณ, ทการสฺส โร. เป็น อุทฺเทก บ้าง.