โสน : (ปุ.) สุนัข, หมา. โสณ ศัพท์แปลง ณ เป็น น.
กจฺฉุ : (อิต.) โรคคัน, หิด, หิดเปื่อย, คุดทะราด, หูด, เต่าร้าง, หมามุ่ย. กสฺ หึสายํ, อุ, สสฺส จฺโฉ. ส. กจฉู.
กจฺฉุจุณฺณ : นป. ผงเต่าร้าง, ผงหมามุ่ย
กุกฺกุร : (ปุ.) หมา, ลูกหมา, ปีจอ. วิ. กุกติ สสาทโย อาททาตีติ กุกฺกุโร. กุก อาทาเน, อุโร. ส. กุกฺกุร กุกุร.
กุกฺกุรสวจฺฉร : (ปุ. นปุ.) ปีจอ, ปีหมา.
กุกฺกุรี : (อิต.) หมาตัวเมีย, นางหมา.
โกลิ : (ปุ.) มะดูก, หมากดูก, หมากเบา.
โกเลยฺย : (ปุ.) หมา?
ตรจฺฉ : (ปุ.) เสือดาว, หมาป่า, หมาไน. ตรฺ ตรเณ, โฉ. แปลง ฉ เป็น จฺฉ หรือไม่แปลง ซ้อน จฺ ก็ได้.
เภรณฺฑ : (ปุ.) หมาจิ้งจอก, หมาไน.
มิคฑสก : (ปุ.) หมา, เสือ.
มิคาทก : (ปุ.) หมาไน. มิค+อทฺ ธาตุในความกิน ณฺวุ ปัจ.
สฺวาณ สฺวาน : (ปุ.) หมา, สุนัข. สุนศัพท์แปลง อุน เป็น วาน รูปฯ ๖๔๗.
สาน : (ปุ.) หมา, สุนัข. วิ. สามิกสฺส วจนํ สทฺทํ วา สุณาตีติ สาโน. สุ สวเน, ยุ, อุสฺส อาการตฺตํ. สุนฺ คติยํ วา, อ. สาโณ ปิ. รูปฯ ตั้ง สุนศัพท์ แปลง อุน เป็น อาน.
สารเมยฺย : (ปุ.) หมา, สุนัข. วิ. สรมา สุนี, ตสฺส อปจฺจํ สารเมยฺโย. เณยฺย ปัจ.
สาลูร : (ปุ.) หมา, สุนัข. สรฺ หึสายํ, อูโร, สสฺส ลตฺตํ.
สาฬุร สาฬูร : (ปุ.) หมา, สุนัข. วิ. มิเค สรตีติ สาฬุโร สาฬูโร วา. สรฺ หึสายํ, อุโร อูโร วา, รสฺส โฬ, ทีโฆ จ.
สิวถิกา : (อิต.) หมาจิ้งจอก ชื่อหมาชนิดหนึ่ง ขนสีน้ำตาลแกมเทา หางยาวเป็นพู่ ชอบหากินในเวลากลางคืน สรฺ หึสายํ, อิโว. อภิฯ ตั้ง สมุ อุปสเม? หมาใน ก็แปล.
สี : (อิต.) สุนัขตัวเมีย, นางหมา.
สุนขี : (อิต.) สุนัขตัวเมีย, หมาตัวเมีย.
สุนี : (อิต.) สุนัขตัวเมีย, หมาตัวเมีย. ส. สุนี.
เสสุ : (นปุ.) หมาปราง, มะปราง?.
โสณสวจฺฉร : (ปุ. นปุ.) จอ, ปีจอ, ปีหมา.
อทฺทก : (ปุ.) หมาป่า, หมาขี้เรื้อน.อทฺทหึสายํ, ณฺวุ ?
อุปฺปาตก : (ปุ.) หมัด สัตว์เล็กชนิดหนึ่ง ชอบ อยู่ตามหมาและแมว เป็นต้น, ไร สัตว์เล็ก ชนิดหนึ่งที่ชอบอยู่ที่ขนปีกไก่ เป็นต้น.