พฺรห : (วิ.) เจริญ, เจริญขึ้น, งอกงาม, ไพบูล, ไพบูลย์, สูง, สูงขึ้น, ใหญ่. พฺรหฺ วุทฺธิอุคฺคเมสุ, อ.
พริห : (นปุ.) หาง เช่น หางนกยูง. วรหฺ ปาธานิเย, อ. แปลง ว เป็น พ และ อ ที่ ร เป็น อิ.
พริหี : ป. นกยูง
พฺรูห พฺรูหณ : (วิ.) เจริญ, รุ่งเรือง, เจริญขึ้น, ใหญ่ขึ้น, แก่ขึ้น.
พิริหิ : (ปุ.) นกยูง วิ. วรหํ สิขณฺโฑ, ตํโยคา พริหิ.
พฺรหตี : (อิต.) มะแว้ง, มะเขือขาว. พฺรหฺ วุทฺธิยํ, โต, อิตฺถิยํ อี.
พฺรหฺม : (วิ.) เลิศ. ประเสริฐ, ประเสริฐสุด. พฺรหฺ วุทฺธิยํ, โม.
พฺรหา : ค. ใหญ่
วิรห : ป. ความว่างเปล่า
พริหิติณ พริหิส : (นปุ.) หญ้าคา, ข่า. วรหฺ ปาธานิยปริภาสนหีสาทาเนสุ, อิโส.