พหุพจน์ : (N) ; plural number ; Related:plural ; Syn:พหูพจน์, จำนวนพหูพจน์ ; Ant:เอกพจน์ ; Def:คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง ; Samp:โดยปกติการทำคำนามเอกพจน์ให้เป็นพหูพจน์ในภาษาอังกฤษให้เติม s ข้างท้าย

พหูพจน์ : (N) ; plural number ; Related:plural number ; Syn:พหุพจน์ ; Ant:เอกพจน์ ; Def:คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง ; Samp:คำว่า class เป็นคำที่มีลักษณะพหูพจน์ หมายถึงกลุ่มคน

ผู้รู้ : (N) ; knowledgeable people ; Related:well-informed person ; Syn:พหูสูตร, ผู้ทรงความรู้, ผู้รอบรู้, นักปราชญ์, ผู้ทรงคุณวุฒิ ; Def:ผู้มีประสบการณ์มาก ; Samp:ผู้รู้ทางภาษาศึกษาค้นคว้างานไว้เป็นหลักฐานเพื่ออนุชนรุ่นหลัง ; Unit:คน, ท่าน

พหุ : ว. มาก, เขียนเป็น พหู ก็มี. (ป., ส.).

พหุพจน์, พหูพจน์ : น. คําที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง. (ป., ส. พหุวจน).

พหู : ว. พหุ.

สัมพหุลา : (ปาก) ว. รวมปะปนกันหลาย ๆ อย่าง เช่น งานสัมพหุลาเต็มไปหมด ทำไม่ไหวหรอก, สรรพหุลา ก็ว่า. (ป.).

พหูสูต : น. ผู้มีความรู้เพราะได้สดับตรับฟังหรือศึกษาเล่าเรียน มามาก. (ป. พหุสฺสุต).

พหุพจน์ : คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง คือตั้งแต่ ๒ สิ่งขึ้นไป, เป็นคำที่ใช้ในไวยากรณ์บาลีและไทย คู่กับเอกพจน์ ซึ่งกล่าวถึงสิ่งเดียว; แต่ในไวยากรณ์สันสกฤต จำนวน ๒ เป็นทวิพจน์หรือทวีวจนะ จำนวน ๓ ขึ้นไปจึงจะเป็นพหุพจน์

พหุวจนะ : ดู พหุพจน์

พหุบท : มีเท้ามาก หมายถึงสัตว์ดิรัจฉานที่มีเท้ามากกว่า ๒ เท้า และ ๔ เท้า เช่น ตะขาบ กิ้งกือ เป็นต้น

พหุปุตตเจดีย์ : เจดียสถานแห่งหนึ่งอยู่ทางเหนือของเมืองเวสาลี นครหลวงของแคว้นวัชชี เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าเคยทรงทำนิมิตโอภาสแก่พระอานนท์

พหุปุตตนิโครธ : ต้นไทรอยู่ระหว่างกรุงราชคฤห์และเมืองนาลันทา ปิปผลิมาณพได้พบพระพุทธเจ้าและขอบวชที่ต้นไทรนี้

พหุ : (วิ.) เจริญ, หนักหนา, มาก, หลาย, ใหญ่, ใหญ่โต, อะโข, อักโข. วิ. พหติ วุทฺธึ คจฺฉตีติ พหุ. พหฺ วุทฺธิยํ, อุ.

พหุก : ๑. ป. กุ้ง; ๒. ค. ดู พหุ

พหุต : ค. ดู พหุ

พหุตฺตม : (วิ.) มากที่สุด. พหุ+ตม ปัจ. ซ้อน ตฺ.

พหุตร : (วิ.) มากกว่า. พหุ+ตร ปัจ.

มาก : พหุ, พหุล, มหนฺต

งอกงาม : พหุลีกตา

ผู้ศึกษามาก : พหุสฺสุโต โหติ สุตธโร, สุตสนฺนิจโย

เผยแผ่ศาสนา : พหุชนหิตาย พหุชนสขาย โลกานุกมฺปาย

คนพูดมาก : กถาพหุโล