อติยาจนา : อิต. การขอมาก, การขอเกินไป
อติยาติ : ก. เข้าไป, ชนะ, ครอบงำ
อนฺตรยาติ : ก. ไปในระหว่าง
อนุปฏิปาฏิยา : ก. วิ. ตามลำดับ, โดยความสืบเนื่องกัน
อนุปริยาติ : ก. ไปๆ มาๆ, ท่องเที่ยวไป
อนุยาคี : ค. ผู้บวงสรวง, ผู้บูชา, ผู้ทำพลี
อนุยาติ : ก. ไปตาม, ติดตาม
อเนกปริยาเยน : ก.วิ.โดยประการต่าง ๆ, โดยอเนกปริยาย
อปยาติ : ก. ไปปราศ, หนีไป
อปยาเปติ : ก. ให้ไปปราศ, ให้ไล่ออก
อปริยาปนฺน : (ปุ. นปุ.) ธรรมที่ไม่นับเนื่องแล้วได้แก่อริยมรรค ๔อริยผล๔และอสังขตธาตุไตร.๓๔/๓๒๕.โลกุตระไตร ๓๔/๒๕๙.
อพฺภยานอพฺภยายาน : (นปุ.) คานหามทอง.
อพฺภยาน อพฺภยายาน : (นปุ.) คานหามทอง.
อพฺภุยฺยาติ : ก. เดินต่อสู้, เดินประท้วง
อพฺยาปนฺน : ค. อันไม่มีความสำราญ
อพฺยาปาท : (นปุ.) ความไม่ปองร้าย, ความไม่พยาบาท.
อพฺยาปาทวิตกฺก : (ปุ.) ความคิดในทางไม่ปองร้าย.
อพฺยามิสฺส : (วิ.) ไม่กลั้วระคน.
อพฺยายาน : ค. คานหามทอง
อพฺยาเสก : ค. อันเจริญตาเจริญใจ, มีเสน่ห์
อภิพฺยาเปติ : ก. แผ่, ซ่าน, ซึมซาบ
อภิยาจิต : ค. ถูกอ้อนวอน, ถูกขอร้อง
อภิยาติ : ก. ไปต่อสู้, ไปปราบปราม
อมายา : ค. ไม่มีมายา, ไม่หลอกลวง
อมายาวี : ค. ผู้ไม่มีมายา, ผู้ไม่หลอกลวง
อยฺยา : อิต. นายผู้หญิง, สุภาพสตรี
อยาจิต : กิต. ไม่ถูกถาม, ไม่ถูกอ้อนวอน
อยาถาว : ค. อันไม่จริง, ไม่เป็นตามจริง
อลปเตยฺยา : อิต. ผู้มีอายุพอจะแต่งงานได้, หญิงที่ถูกกล่าวว่า “พอละ” เป็นการแสดงความไม่พอใจของสามีไล่ให้เธอกลับไปหามารดาบิดา
อลวจนียา : อิต. หญิงที่ควรแก่การว่ากล่าวอบรมได้
อวฺยาทินฺน, - ทิณฺณ : ค. ไม่ชักให้เห, ไม่ทำให้เขว, ไม่ไหลไปผิดทาง
อวฺยาปนฺน : ค. ปราศจากความพยาบาท, ไม่มีความมุ่งร้าย
อวฺยาปาท : ป. ความไม่พยาบาท, ความไม่ปองร้ายผู้อื่น
อวฺยายิก : ค. ไม่เสื่อม, ไม่เปลี่ยนแปลง, ไม่หมดไป
อวฺยาเสก : ค. ไม่ระคน, ไม่คลุกเคล้า ; บริสุทธิ์
อวายาปิต : ค. ไม่ให้ทอแล้ว, ไม่ให้ปั่นแล้ว
อสีตฺยานุพฺยญฺชน : (นปุ.) ลักษณะน้อยแปดสิบ, ส่วนย่อยแปดสิบ, อนุพยัญชนะแปดสิบ.
อากฺขยายิกอาขฺยายิก : (ปุ.) อาขยายิกศาสตร์ศาสตร์ว่าด้วยจริยาเป็นต้น.อภิฯเป็นอิต.
อากาสยานิกโยธ : (ปุ.) ทหารอากาศ.
อากาสยานิกเสนา : (อิต.) กองทัพอากาศ.
อาขยา : อิต. ชื่อ, นาม, คำร้องเรียก
อายาจนปณฺณ : (นปุ.) หนังสือยื่นคำร้อง, ใบยื่นคำร้อง, ฏีกา.
อายาจนา : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องขอโดยยิ่ง, ฯลฯ, การเชื้อเชิญ, ฯลฯ, การเซ่นสรวง.
อายาจิกา : อิต. หญิงผู้ขอ, หญิงผู้อ้อนวอน
อายาติ : ก. มาถึง, กลับมา
อายาเปติ : ก. ให้ดำเนินไป, ให้เป็นไป
อาสยานุสยญาณ : (นปุ.) ญาณอันเป็นไป ด้วยสามารถแห่งความรู้ซึ่งฉันทะเป็น ที่มา นอนและธรรมเป็นที่มานอนตาม, ญาณ (ความรู้) ในฉันทะเป็นที่มานอน และกิเลส อันนอนเนืองของสัตว์ ท., ญาณเป็นเครื่อง รู้ซึ่งฉันทะเป็นที่มานอน และกิเลสเป็นที่มา นอนตาม, ปัญญาหยั่งรู้ อัธยาศัยและอนุสัย ของสัตว์ท.
อิลฺลิยา : อิต. กระบี่, ดาบสั้น, กฤช
อิสฺสริยาภรณ : (นปุ.) เครื่องประดับอันยิ่งใหญ่, อิสริยาภรณ์ (เครื่องประดับเกียรติยศ).
อุปฺปฏิปาฏิยา : ก. วิ. ผิดระเบียบ, ขัดต่อระเบียบ