วิลาส : ว. พิลาส, งามมีเสน่ห์, งามอย่างสดใส. (ป., ส.).
พิลาส : [พิลาด] ก. กรีดกราย, เยื้องกราย; คะนอง; ฟ้อนรํา. ว. งามอย่างมี เสน่ห์, งามอย่างสดใส; สนุก. (ส. วิลาส).
ฉันทวิลาส : [ฉันทะวิลาด] น. ชื่อเพลงทำนองหนึ่ง. (ดึกดําบรรพ์).
วิลาด, วิลาศ : ว. ที่เป็นของยุโรป (เป็นคําที่ชาวอินเดียในสมัยก่อนเรียก ชาวตะวันตกโดยเฉพาะชาวอังกฤษ) เช่น สาคูวิลาด เหล็กวิลาด ผ้าวิลาศ. (เปอร์เซีย wilayat).
ฆาต, ฆาต- : [คาด, คาดตะ-] น. การฆ่า, การทําลาย. ก. ตี เช่น เจ้าวิลาสฆาตกลอง เร่งกองรบ. (อภัย).
เหล็กวิลาด : น. เหล็กเคลือบดีบุก, (โบ) ใช้ว่า เหล็กวิลาศ ก็มี.
วิลาส : ค. มีเสน่ห์, งาม
ลีลา : อิต. การเยื้องกราย, กิริยา, มรรยาท, วิลาส, ความสวยงาม
เทสนาวิลาส : ป. ความไพเราะแห่งเทศนา, ทำนองเทศน์อันไพเราะ, ลีลาการแสดงธรรมอันจับใจ
ติปุ : (ปุ.) กาฬโลหะ, ดีบุก, ตะกั่วนม, เหล็กวิลาส. ติปฺ ปีฬเน, อุ. ตปฺ สนฺตาเป วา. อุ, อสฺสิตฺตํ. วิ. ตาปิยตีติ ติปุ. ส. ตฺรปุ ตฺรปุส.
พิลาสย : (ปุ.) สัตว์ผู้อยู่รู, งู.
วิลาสี : ค. มีความงาม
กาฬติปุ : (นปุ.) ตะกั่ว, เหล็กวิลาศ (พจนาฯ เป็นเหล็กวิลาด), ดีบุก. กาฬปุพฺโพ, ติปฺ ปีณเน, อุ. ติปุ ศัพท์เดียวก็แปลเหมือนกันนี้.
กาฬตีปุ : นป. ตะกั่ว, ดีบุก; เหล็กวิลาศ
ติปุ, ติปุก : นป. ตะกั่ว, ดีบุก, เหล็กวิลาศ