ภา : (อิต.) แสง, แสงสว่าง, รัศมี, ความสว่าง, ความรุ่งเรือง. ภา ทิตฺติยํ, อ.
ภานุ : ป. แสงสว่าง, พระอาทิตย์
ภาสกร : (ปุ.) พระอาทิตย์ (ทำแสงสว่าง).
มยูข : (ปุ.) รัศมี, แสง, แสงสว่าง. วิ. มยตีติ มยูโข. มยฺ คติยํ, โข, อูอาคโม. รัสสะเป็น มยุข บ้าง.
มรีจิ : (ปุ. อิต.) รัศมี, แสง, แสงสว่าง, แสงแดด. วิ. มัยฺยนฺเต ขุทฺทชนฺตโว อเนเนติมรีจิ. มาเรติ อนุธการํ วินาเสตีติ วา มรีจิ. มรฺ ปาณจาเค, อีจิ.
รสฺมิ : อิต. รัศมี, แสงสว่าง; เชือก, บังเหียน
รสิ : (อิต.) แสง, แสงสว่าง, รังสิ, รังสี, รัศมี. วิ. รสนฺติ ตํ สตฺตาติ รํสิ. รสฺ อสฺสาทเน, อิ, นิคฺคหิตคโม.
รสิมนฺตุ : ค. มีแสงสว่าง ( หมายเอาพระอาทิตย์ )
วภาต : กิต. สว่างแล้ว
วิภา : อิต. รัศมี, แสงสว่าง
เวยฺยตติย : นป. ความสว่าง, ความกระจ่าง, ความสำเร็จ
สุปภาต สุปฺปภาต : (นปุ.) ความสว่างดี, สว่างดี, ฤกษ์งาม.
สุร : (วิ.) เป็นใหญ่, กล้า, กล้าหาญ, เข้มแข็ง, รุ่งเรือง, ส่องสว่าง. สุรฺ อิสฺสริยทิตฺตีสุ, อ.
สุสุกฺก : (วิ.) ขาวผ่อง, สว่างดี, สะอาดี, สุกใสดี.
อจฺจิ : (อิต.) ไฟ, เปลวไฟ, รัศมี, แสง, แสงสว่าง, แสงไฟ.อจฺจ ปูชายํ, อิ. ในบาลีไวยากรณ์เป็น นปุ.
อภิโชเตติ, อภิโชตยติ : ก. ชี้แจง, อธิบาย, ทำให้สว่าง
อมิตาภ : ค. มีแสงสว่าง, ไม่มีขอบเขต
อาตป : (ปุ.) แสงสว่าง, แดด.แสงแดด. วิ. อาสมนฺตโตตปตีติอาตโป.อาปุพฺโพ.ตปฺสนฺตาเป, อ.ส.อาตป.
อาทิปฺปติ (อาทีปติ) : ก. ลุก, ไหม้, ร้อน, ส่องสว่าง
อาภสฺสรพฺรหฺม : ป. อาภัสสรพรหม, ชื่อพรหมโลกชั้นหนึ่ง, พรหมที่มีแสงสว่างสุกใสซ่านออกจากกาย
อาภา : (อิต.) รัศมีอันรุ่งเรืองโดยยิ่ง, รัศมี, แสงแสงสว่าง, ความสว่างความรุ่งเรือง. อาปุพฺโพ, ภา ทิตฺติยํ, อ.อภิฯ ลง กฺวิปัจ. ส.อาภา
อาโลก : (ปุ.) การเห็น, การดู, ความสว่าง, ความรุ่งเรือง, แสง, แสงสว่าง, รัศมี. อาปุพฺโพ, โลกฺ ทสฺสเน, อ. ส.อาโลก.
อาโลกกร, - กรณ : ค., นป. ทำแสงสว่าง, ผู้นำแสงสว่างมา
อาโลกกสิณ : (นปุ.) การเพ่งแสงสว่าง, อาโลกกสิณ (การบริกรรมโดยการเพ่ง แสงสว่างเป็นอารมณ์).
อาโลกสญฺญา : อิต. อาโลกสัญญา, ความสำคัญว่ามีแสงสว่าง
อุกฺกาจนา : อิต. การให้ความสว่าง, การสั่งสอน, การแนะนำ
อุกฺกาจิต : กิต. ทำให้สว่างแล้ว, ทำให้แจ่มแจ้งแล้ว
อุกฺกาปาต : (ปุ.) การตกแต่งประทีป, อุกกา- บาต (แสงสว่างเป็นดวงไฟตกมาจาก อากาศ ผีพุ่งใต้), ส. อุลฺกาปาต.
อุชฺโชต : (ปุ.) แสงสว่าง. วิ. อนฺธการํ วิทฺธํ เสนฺโต โชเตตีติ อุชฺโชโต. อุปุพฺโพ, ชุตฺ ทิตฺติยํ, โณ, ชฺสํโยโค.
อุชฺโชเตติ : ก. ส่องสว่าง, กระจ่าง, ลุกโพลง
โอภาส : (ปุ.) ความรุ่งเรือง, ความสว่าง, ความสวยงาม, ความสุกใส, ความเปล่ง ปลั่ง, รัศมี, แสง, แสงสว่าง. อวปุพฺโพ, ภาสฺ ทิตฺติยํ โณ. อภิฯ ลง อ ปัจ.
โอส : (ปุ.) แผ่นดิน. อูสฺ ราชายํ. โณ. สีหฬ เป็น อูส. ความสว่าง, ความรุ่งเรือง, ความร้อน, ไฟ. อุสฺ ทาเห, โณ.
โอสา : (อิต.) รัศมี, แสง, แสงสว่าง, วิ. อนฺธการํ อุสติ วินาเสตีติ โอสา. อุสฺ ทาเห, โณ.