อนตฺตมน : (วิ.) ผู้มีใจอันปิติและโสมนัสถือเอาแล้วหามิได้, น้อยใจ, ไม่พอใจ.
อนตฺตลกฺขณ : (นปุ.) ลักษณะอันเป็นอนัตตา.
อนตฺตลกฺขณสุตฺต : (นปุ.) อนัตลักขณะสูตรชื่อพระสูตรซึ่งพระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระเบญจวรรคึย์.
อีติ : (อิต.) ธรรมชาติมาเพื่อความฉิบหาย, เสนียด, จัญไร, อุบาทว์, อันตราย. วิ. อนตฺถาย เอตีติ อีติ. อิ คมเน, ติ, ทีโฆ. แปลง ติ เป็น ทิ เป็น เอทิ บ้าง. ศัพท์กิริยา เอติ แปลว่า ย่อมมา มาจาก อาบทหน้า อิ ธาตุ ติ วิภัติ.
อนฺต : (วิ.) เลว, ทราม, ต่ำ, ต่ำช้า, ลามก, หลัง, สุด, สุดท้าย.ส.อนฺต.
ก้ม : โอนติ [ก.]
ก้มลงแล้ว : โอนต [กิ.]
ปลาย, ส่วนสุด : อคฺคํ, อนฺตํ, โกฏิ, มตฺถก, ปริโยสาน, ปริยนฺต
ภายใน : อนฺโต, อพฺภนฺติเร
เรียนสำเร็จ : สิปฺปานํ นิปฺผตฺตึ ปตฺโต, สิปฺปานํ อนฺตมนฺตคู, สิปฺปานํ อนฺตํ ปารคู
สุดท้าย : ปจฺฉิม, ปนฺต, ปริยนฺต, อนฺต, อนฺติม, โอสาน
สุดท้าย, หลัง : จริม, ปจฺฉิม, ปริยนฺต, อนฺต, อนฺติม