วิชานาติ : ก. รู้แจ้ง
วิญฺญาณ : นป. ความรู้แจ้ง, ความรู้สึกตัว
วิญฺญาต : กิต. รู้แจ้งแล้ว
วิปวสฺสี : ค. ผู้เห็นแจ้ง
วิปสฺสก : ค. ผู้เห็นแจ้ง
วิปสฺสติ : ก. เห็นแจ้ง
วิปสฺสนา : อิต. ความเห็นแจ้ง
วิภาเวติ : ก. ทำให้แจ้ง, ชี้แจง
วิภู : ๑. ป. ผู้เป็นแจ้ง, ผู้ครอง;
๒. ค.แข็งแรง, มีอำนาจ
วิภูต : กิต. เป็นแจ้งแล้ว, เด่นชัด
เวยฺยากรณ : นป.ไวยากรณ์, การทำให้แจ้ง, การอธิบาย
สงฺกิตฺตน : นป. การประกาศ, การแจ้งให้รู้
สจฺฉิ : อ. แจ้ง, ใส
สจฺฉิกรณ : นป. การทำให้แจ้ง
สจฺฉิกโรติ : ก. ทำให้แจ้ง
สนฺเทส : ป. การชี้แจ้ง, การแสดง, ข่าวสาร
สมธิคจฺฉติ : ก. บรรลุยิ่ง, เข้าใจแจ่มแจ้ง
สมฺพุชฺฌติ : ก. รู้แจ้ง, ตรัสรู้
สุกฺขวิปสฺสก : (วิ.) ผู้เห็นแจ้งในมรรคเครื่องยังกิเลสให้แห้ง, (พระอรหันต์) ผู้สุกขวิปัสสก (สำเร็จพระอรหันต์ด้วยการเจริญวิปัสสนาอย่างเดียว).
สุปฺปฏิวิทฺธ : ค. เข้าใจตลอดแล้ว, รู้แจ้งแทงตลอดแล้ว
สุวิญฺเญยฺย : (วิ.) อัน...พึงรู้ได้โดยง่าย, อัน...พึงรู้แจ้งได้โดยง่าย. ณยฺ ปัจ. แปลง ณฺย กับ อา เป็น เอยฺย.
สูจิปตฺต : (นปุ.) ใบแจ้งรายการ, ใบบอกรายการ, แผ่นแจ้งรายการ, บัญชีรายการ, สูจิบัตร.
อกฺขรสมย : (ปุ.) การรู้แจ้งในอักขระ, ความรู้แจ้งในอักขระ, อักขรสมัย(วิชาว่าด้วยหนังสือ).
องฺคณ : (นปุ.) กิเลสชาตเป็นเครื่องยังสัตว์ให้ถึงภพน้อยและภพใหญ่, กิเลสชาตเป็นเครื่องถึงภพน้อยและภพใหญ่, กิเลสเพียงดังเนิน, กิเลสยวนใจ, กิเลสเครื่องยียวน, มลทิน, เปลือกตม, เนิน, ลาน, ลานข้าว, ที่ว่าง, ที่โล่งแจ้ง, ภุมิภาค.องฺค คมเน, ยุ, นสฺส โณ (แปลง น ซึ่งแปลงมาจาก ยุเป็น ณ).
อชฺโฌกาส : ป. ที่กลางแจ้ง, ที่โล่ง
อชฺโฌกาสอพฺโภกาส : (ปุ.) ที่แจ้งยิ่งนัก, โอกาสอันยิ่ง, ที่แจ้ง, กลางหาว.อธิอวปุพฺโพ, อภิอวปุพฺโพ, กสฺ วิเลขเน, โณ.
อชฺโฌกาส อพฺโภกาส : (ปุ.) ที่แจ้งยิ่งนัก, โอ กาสอันยิ่ง, ที่แจ้ง, กลางหาว. อธิ อว ปุพฺโพ, อภิอวปุพฺโพ, กสฺ วิเลขเน, โณ.
อญฺชติ : ก. ๑. ฉิบหาย
๒. แจ้งชัด
๓. ทา, ไล้, หยอด
๔. ไป, รัก, ใคร่, รักใคร่
๕. ดึงออก, เหยียดออก
อญฺญตาวี : ป. ผู้รู้แจ้ง
อญฺญาตุ : ป. ผู้รู้แจ้ง
อติปสฺสติ : ก. เห็นแจ้ง, ค้นพบ
อนุวิชฺชติ : ก. ๑. พิจารณา, สอบสวน;
๒. รู้แจ้ง, แทงตลอด
อนุวิชฺฌติ : ก. ๑. แทง. เจาะ, ไช ;
๒. รู้แจ้ง, แทงตลอด
อนุวิทิต : กิต. รู้แจ้งแล้ว, แทงตลอดแล้ว
อนุสฺสาเวติ : ก. ให้ได้ยิน, แจ้งให้ทราบ
อนุสาวก : ป. ผู้ประกาศ, ผู้แจ้งให้ทราบ
อนุสาเวติ : ก. ประกาศ, แจ้งให้ทราบ
อปจฺจกฺข : (วิ.) ไม่แจ้ง, ไม่ปรากฎ.ปจฺจกฺข-วิปริตํอปจฺจกฺขํ.
อปโลกน : (นปุ.) การแจ้งความ, การบอกกล่าว, การบอกให้ทราบ, การประกาศ, การเลือก, การอนุญาต, การอำลา, อปปุพฺโพ, โลกฺภาสยํ, ยุ.
อพฺโภกาส : (ปุ.) โอกาสอันยิ่ง, ที่แจ้ง.
อพฺโภกาสิก : ป. ผู้อยู่ในที่กลางแจ้ง, ผู้อยู่กลางแจ้งเป็นวัตร
อพฺโภกาสิกงฺค : นป. องค์คุณของภิกษุผู้ถือการอยู่ในที่แจ้งเป็นวัตร
อภิภาสน : นป. การตรัสรู้, ความแจ่มแจ้งในใจ, ความดีใจ
อภิสมฺพุทฺธาน : ค. ตื่นอยู่, รู้แจ้ง
อภิสเมต, อภิสมิต : กิต. ตรัสรู้, รู้แจ้งแทงตลอดแล้ว
อภิสเมตาวี : ค. ผู้รู้แจ้งแทงตลอด, ผู้บรรลุ
อวโพธติ : ก. รู้แจ้ง, ตรัสรู้, ตื่น
อวิจกฺขณ : (ปุ.) คนไม่มีความเห็นแจ้ง, คนพาล.
อวิญฺญู : (วิ.) มิใช่ผู้รู้แจ้ง, มิใช่ผู้รู้แจ้งโดยปกติ, เขลา, โง่, ไม่รู้เดียงสา.วิ.วิเสสํชานาติ.สีเลนาติอวิญฺญู.วิญฺญูปฏิปกฺโขอวิญฺญู.
อวิทูอวิทสุ : (ปุ.) คนไม่รู้แจ้ง, คนเขลา, คนโง่, คนพาล.น+วิทฺ+รูปัจ.ศัพท์หลังสุปัจ.