โอภ : (ปุ.) ความเต็ม, ความบริบูรณ์. อุภฺ ปูรเณ, โณ.
อภยา : (อิต.) สมอ, ต้นสมอ.วิ.นวิชฺชเตโรคภยํโรคฏฺฐาเนปยุชฺชมานายมสฺสมิติอภยา.
อภยูปรต : (ปุ.) พระขีณาสพผู้อันความกลัวไม่เข้าไปย้อมแล้ว, พระขีณาสพผู้อันความกลัวไม่ย้อมแล้ว, พระขีณาสพผู้มีความกลัวอันสิ้นแล้ว.ดูภยูดปรตด้วย.
โอภาสน : นป. การส่องแสง, การปราศรัย
โอภาเสติ : ก. ให้รุ่งเรือง, ให้ส่องแสง
ETipitaka Pali-Thai Dict : โอภ, more results...