aristocracy : (N) ; สมาชิกของกลุ่มชนชั้นสูง

aristocracy : (N) ; ชนชั้นสูง ; Syn:nobility, privileged class

aristocracy : (N) ; ประเทศหรือรัฐที่ปกครองโดยชนชั้นสูง

aristocracy : (N) ; การปกครองโดยชนชั้นสูง

plutocracy : (N) ; การปกครองโดยคนมีเงิน ; Related:สังคมที่ปกครองโดยคนมั่งคั่ง ; Syn:aristocracy

nobility : (N) ; ความสูงส่ง ; Related:ความสง่างาม, ความสูงศักดิ์ ; Syn:aristocracy, greatness ; Ant:smallness

squire : (N) ; ผู้ดีตามบ้านนอกในอังกฤษ ; Related:เจ้าของที่ดินตามบ้านนอก ; Syn:aristocracy, laird

คนชั้นสูง : (N) ; upper class ; Related:aristocracy ; Syn:ชนชั้นสูง ; Ant:คนชั้นต่ำ ; Samp:ความงามของคนชั้นสูงมักเป็นนามธรรม ต้องอาศัยความรู้สึกเพ่งพิศพิจารณาหรือรู้ได้ด้วยใจ ; Unit:คน

ชนชั้นสูง : (N) ; upper class ; Related:aristocracy ; Syn:คนชั้นสูง, ผู้ดี ; Ant:ชนชั้นต่ำ ; Samp:ศิลปวัตถุ และสิ่งมีค่าต่างๆ มักสะท้อนแต่วิถีชีวิตของชนชั้นสูง ; Unit:ชนชั้น

ความเป็นผู้ดี : (N) ; dignity ; Related:aristocracy, etiquette, decorum ; Ant:ความเป็นไพร่ ; Def:ลักษณะของผู้ดี ; Samp:เธอมีความเป็นผู้ดีเพราะได้รับการอบรมจากในวัง

อภิชนาธิปไตย : [ทิปะไต, ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครอง แบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. (ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย). (อ. aristocracy).