กระย่องกระแย่ง : (ADV) ; limp ; Related:hobble ; Syn:กระซ่องกระแซ่ง, ไม่ถนัด, กะโผลกกะเผลก ; Def:อาการที่ไม่ถนัด ; Samp:เท้าทั้งสองข้างร้าวระบมด้วยพิษสงของรองเท้าคู่ใหม่ จนเขาต้องเดินกระย่องกระแย่งขึ้นไปบนตึก

ย่องแย่ง : (ADV) ; limpingly ; Related:totteringly, haltingly, stumblingly, shufflingly, teeteringly, staggeringly, dodderingly, hobblingly, lamely ; Syn:กระย่องกระแย่ง ; Def:ไม่ถนัด, ไม่แข็งแรง, (ใช้แก่อาการเดินที่เหยียบไม่ถนัด) ; Samp:คนชรามักเดินย่องแย่ง

กระง่องกระแง่ง : (ADV) ; falteringly ; Related:swayingly, unsteadily ; Syn:กระย่องกระแย่ง, ง่องแง่ง ; Def:อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรง ทำให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด ; Samp:หลังจากอุบัติเหตุครั้งนั้นแล้วเธอต้องเดินกระง่องกระแง่ง

เขยก : (V) ; hobble ; Related:limp, hobble ; Syn:โขยกเขยก, กะเผลก, เป๋, กระย่องกระแย่ง ; Def:อาการที่เดินหรือวิ่งด้วยปลายเท้าอย่างคนเท้าเจ็บ ; Samp:ชายพิการรีบเขยกขาขึ้นไปบนบ้านเพื่อหาของสำคัญที่ซ่อนไว้

ง่องแง่ง : (ADV) ; lamely ; Related:limpingly, slowly, difficulty ; Syn:กระง่องกระแง่ง, กระย่องกระแย่ง ; Ant:กระฉับกระเฉง ; Def:อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรงทำให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด ; Samp:เขาเดินง่องแง่งไปที่เตียง

ซ่องแซ่ง : (ADV) ; shakily ; Related:staggeringly, limpingly ; Syn:กระย่องกระแย่ง, กระซ่องกระแซ่ง ; Samp:ยายเดินซ่องแซ่งเพราะแก่มากแล้ว

กระย่องกระแย่ง : ว. อาการที่ร่างกายไม่เข็งแรง ทำให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด, กระง่องกระแง่ง หรือ ง่องแง่ง ก็ว่า.

กระง่องกระแง่ง : ว. อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรง ทําให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด, กระย่องกระแย่ง หรือ ง่องแง่ง ก็ว่า.

ง่องแง่ง : ว. อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรงทําให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด, กระย่องกระแย่ง หรือ กระง่องกระแง่ง ก็ว่า. ก. ทะเลาะเบาะแว้งกัน, ไม่ปรองดองกัน.

ย่องแย่ง : ว. ไม่ถนัด, ไม่แข็งแรง, (ใช้แก่อาการเดินที่เหยียบไม่ถนัด), กระย่องกระแย่ง ก็ว่า.

-กระแย่ง : ใช้เข้าคู่กับคํา กระย่อง เป็น กระย่องกระแย่ง.

กระซ่องกระแซ่ง : ว. กระย่องกระแย่ง, ซ่องแซ่ง ก็ว่า.

ซ่องแซ่ง : ว. กระย่องกระแย่ง, กระซ่อง กระแซ่ง ก็ว่า.