ปริมชฺชติ : ก. ถู, ทุบ, นวด; กวาด, ขัด
ปริมฏฺฐ : กิต. ถู, ทุบ, นวด; กวาด
ปุญฺฉติ : ก. เช็ด, ถู, ชำระ, กวาด
มชฺชติ : ก. เมา, มัวเมา, เช็ด, กวาด
กจวรฉฑฺฑิกา : อิต. หญิงผู้กวาดขยะ, หญิงผู้ทิ้งหยากเยื่อ
จกฺขุโลล : ค. ผู้คะนองตา, ผู้มีสายตา, ผู้อยากเห็นโน่นเห็นนี่
เจติยงฺคณสมฺมชฺชนคนฺธมาลาทิกิจฺจ : (นปุ.) กิจ มีอันกวาดซึ่งลานแห่งเจดีย์และอันบูชาด้วย วัตถุมีของหอมและระเบียบเป็นต้น เป็น วิเสสนบุพ. กัม. มี ฉ. ตัป., ส. ทวัน., ฉ. ตุล., ฉ. ตัป., ส. ทวัน,และฉ.ตุล.เป็นภายใน
ทกฺขิณายน : (นปุ.) ทักขิณายน คือการที่พระ อาทิตย์เป็นไปสู่ทิศใต้ ( ตามสายตาของ ชาวโลก ) วิ. ทกฺขิณํ ทิสํ อยติ สุริโย เอตฺถาติ ทกฺขิณายนํ. ทกฺขิณาปุพฺโพ, อยฺ คติยํ, ยุ.
ทณฺฑกกมฺม : (นปุ.) กรรมอัน... พึงทำด้วย อาชญา, กรรมคืออาชญา, การลงโทษ, การทำโทษ, การลงอาญา, การลงอาชญา, ทัณฑกรรม ( การลงโทษทางวินัย เช่น ให้กวาดลานวัด ตักน้ำรดต้นโพธิ์เป็นต้น ) . ส. ทณฺฑกรฺม.
ปฏิสมฺมชฺชติ : ก. กวาดอีก, กลับกวาดใหม่
ปริมชฺชน : นป. การถู, การ กวาด; การนวด
ปโรกฺข : ค. พ้นสายตา, เกินวิสัยของตา
ปิยจกฺขุ : นป. การมองกันด้วยสายตาอันน่ารัก, การมองด้วยสายตาแสดงไมตรีจิต
ยุคมตฺตทสฺสิตา : (อิต.) ความที่แห่งตนเป็นผู้มีปกติแลดูตลอดที่มีแอกหนึ่งเป็นประมาณ, ความเป็นผู้มีสายตาทอดไปข้างหนึ่งชั่วแอก เป็นกิริยาสำรวมของภิกษุไม่มองล็อกแล็กไปทางโน้นทางนี้.
สมฺมชฺชติ : ก. กวาด, ถู
อินฺทุ : (ปุ.) พระจันทร์, ดวงจันทร์ (ใหญ่กว่า ดาว กล่าวตามที่สายตามองเห็น). วิ. อินฺทติ นกฺขตฺตานํ ปรมิสฺสริยํ กโรตีติ อินฺทุ. อิทิ ปรมิสฺสริเย, อุ. ณุ วา ส. อินฺทุ.
อุกฺกลาป : ค. ของที่ต้องกวาดทิ้ง, ของสกปรก, ของปฏิกูล
อุตฺราสี : ค. ผู้กวาด, ผู้สะดุ้ง, คนขี้ขลาด
อุมฺมชฺชน : (นปุ.) การทำให้สะอาด, การกวาด, การปัดกวาด, การขัดสี, การเช็ดถู. อุปุพฺโพ, มชฺช สุทฺธิยํ, ยุ. อุมฺมตฺต
สายติ : ก. ลิ้มรส
สายิต : (นปุ.) ความยินดี, ฯลฯ, การจิบ. ต ปัจ. อิอาคม.