กุกฺกุจฺจายติ : ก. รำคาญ, กังวล
กิญฺจญฺญ : (นปุ.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้มี ความกังวล, ฯลฯ. กิญฺจน+ณฺย ปัจ. ลบ อ ที่ น เป็น นฺ ลบ ณฺ รวมเป็น นฺย แปลง นฺย เป็น ญฺญ.
กิญฺจน : (นปุ.) กิเลสชาตเครื่องกังวล, ความกังวล, ความห่วงใย, กิเลสชาตผู้ย่ำยีสัตว์ วิ. กิญฺเจติ สตฺเต มทฺทตีติ กิญฺจนํ. กิจิ มทฺทเน, ยุ.
กุกฺกุจฺจก : ค. ผู้รำคาญ, ผู้กังวล
จีวรปลิโพธ : (ปุ.) ความกังวลในจีวร, ความห่วงใยในจีวร.
ทร, ทรถ : ป. ความเร่าร้อน, ความกระวนกระวาย, ความกังวลใจ, ความหวั่นกลัว, ความลำบาก, ความทุกข์
นิปฺปลิโพธ : ค. อันไม่มีข้อขัดข้อง, ซึ่งไม่มีอุปสรรค, ซึ่งไม่กังวล
ปริตปฺปติ : ก. เดือดร้อน, กังวลใจ, เสียใจ
ปริวิตกฺก : ป. ความตรึก, ความคิดกังวล, ความคิดคำนึง
ปฬิโพธ : ป. ความกังวล; อุปสรรค, สิ่งขัดขวาง
สกิญฺจน : ค. มีความกังวล
อกิญฺจน : (วิ.) มีกิเลสเครื่องกังวลไม่มี, ไม่มีกิเลสเครื่องกังวล, ไม่มีกิเลสชาตเครื่องกังวล, ไม่มีความกังวล, ไม่มีห่วงใย, ปลอดโปร่ง. นปุพฺโพ, กิจิ มทฺทเนทเน, ยุ, นิคฺคหิตาคโม,
อชฺเฌติ : ก. กังวล, ห่วง
อฎฺฏียติ : ก. กังวลใจ, กลุ้มใจ, คับแค้นใจ
อนาลย : (วิ.) ไม่มีความห่วงใย, ไม่มีความกังวล
อนิเกตสารี : (วิ.) ผู้ไม่มีกังวลท่องเที่ยวไป.
อวฺยาวฏ : ค. ไม่ห่วง, ไม่กังวล, ไม่ขวนขวาย, ประมาท, สะเพร่า, เพิกเฉย
อาตกอาตงฺก : (ปุ.) ความเจ็บไข้, ความไม่สบายความรำคาญ, ความกังวล, ความห่วงใย, ความเร่าร้อน, ความดือดร้อน, โรค.วิ.อาภุโสตํกตีติอาตํโกอาตงฺโกวา.อาปุพฺโพกติกิจฺฉชีวเน, อ.ส.อาตงฺก.
อาลยสมุคฺฆาต : (ปุ.) ความถอนขึ้นด้วยดีซึ่ง อาลัย, ความหมดกังวล, ความหมด อาลัย, ความหมดตัณหา.
อาวาธ : ป., นป. ความเจ็บปวด, ความวิตกกังวล
อุสฺสกฺก : (ปุ.?) ความกังวล, ความเอาใจใส่. อุปุพฺโพ, สกฺกฺ คติยํ, อ.